در گفتگوی با مدیرعامل صنایع آلومینیوم میهن کار عنوان شد:
نقش گروه های تلگرامی در توسعه صنعت آلومینیوم و یو.پی.وی.سی
- یکشنبه 13 دی 1394 ساعت 10:12
موارد استفاده این گروه ها به سرعت در حال گسترش است و کارکردهای بسیار مهم و تاثیرگذارتری از تفریح و سرگرمی یافته اند. در صنعت در و پنجره سازی نیز هم اکنون گروه های بسیاری در زمینه تبلیغات یا تبادل اطلاعات و نظرات در حال فعالیت هستند و به نظر می رسد که برخی از این گروه ها در ابعاد مختلف از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شده اند، به گونه ایی که اشتیاق فراوانی برای عضویت در این گروه ها که ظرفیت محدودی نیز دارند، در میان فعالان صنعت شکل گرفته است. اما واقعا این گروه ها می توانند چه نقشی را در بهبود وضعیت این صنعت ایفا کنند؟ برای یافتن پاسخ این سوال به سراغ مهندس حمید شعبانی، مدیرعامل صنایع آلومینیوم میهن کار رفتیم. وی که یکی از فعالان این عرصه و مدیر چندین گروه تلگرامی پرطرفدار و پرآوازه است از کارکردها و نقش مهم این گروه ها برایمان سخن گفت.
لازم به توضیح است که صنایع آلومینیوم میهن کار یکی از شرکت های نام آشنا و فعال در صنعت آلومینیوم می باشد که بیش از 37 سال سابقه در زمینه تولید انواع محصولات آلومینیومی دارد. در حال حاضر نیز این مجموعه از بخش های تولیدی بسیاری برخوردار است که عبارتند از: واحد قالب سازی، واحد اکستروژن، واحد پوشش دهی تخصصی آنادیزینگ آلومینیوم، الکترواستاتیک، واحد دکورال و طرح چوب. این مجموعه با برخورداری از این امکانات و توان عظیم در زمینه های طراحی و تولید در و پنجره و انواع سیستم های نما اعم از کرتین وال، لوور، فریم لس، قوطی های عریض مشغول فعالیت است. تردیدی نمی توان داشت برخورداری از چنین توانمندی به غیر از بهره گرفتن از تجارب گرانبهای سالیان دور، مدیون به روز بودن مدیران این شرکت و توجه به فناوری های نوین در تمام عرصه هاست. با هم این گفتگوی متفاوت را می خوانیم:
برای مشاهده فایل پی دی اف کلیک کنید.
شما در زمینه فناوری های نوین به خصوص گروه های تلگرامی فعالیت گسترده ای دارید. به نظر شما چگونه می توان از این گروه ها جهت ارتقای صنعت در و پنجره سازی بهره برد؟
تا زمانی که فناوری های ارتباطی تنها در کامپیوتر قابل دسترسی بود تاثیر آن در بدنه صنف چندان ملموس نبود. اما از زمانی که این قبیل اپلیکیشن ها به گوشی های موبایل منتقل شد، در واقع این امکان به وجود آمد که هر آنچه در کامپیوترهای خود داشتیم به موبایل های خود منتقل کنیم و در نتیجه تحولی اساسی در زمینه ارتباطی شکل گرفت. زیرا امروز همگان از گوشی هوشمند و بنابراین این امکانات پیشرفته استفاده می کنند. به عبارتی با توسعه گوشی های هوشمند فناوری های ارتباطی، که پیشتر فقط در فضای دانشگاهی رواج داشت، در جامعه عمومیت یافت. ما نیز از این امکانات در صنعت خود استفاده کردیم.
یعنی اهداف تخصصی کار خودتان را در فضای مجازی پیش بردید؟
بله، در این زمینه ابتکاری به خرج دادیم و ابتدا گروه های وایبری و بعد تلگرامی را راه اندازی کردیم. در این گروه ها ابتدا فقط همکارانمان عضویت داشتند، اما به سرعت گسترش یافته و تبدیل به گروه های صنفی شدند. در آغاز کار مطالب غیرمفیدی ارسال می شد، اما به تدریج گروه ها هدفمند شدند و تنها مطالب سودمند و تخصصی به اشتراک گذاشته شدند. انتقال تجارب و اطلاعات آموزشی، سبب شد افراد متخصص بیشتری جذب این گروه ها شوند و بدین شکل بار علمی این گروه ها افزایش یافت. این امر باعث شد این گروه ها روزبه روز متقاضی عضویت بیشتری پیدا کنند. بدین ترتیب دوستان با نقش و کارکرد این تشکل ها در فضای به اصطلاح مجازی آشنا شدند. به عبارتی دیگر تلاش کردیم این نکته را میان اعضای صنف خود عمومیت دهیم که این نرم افزارها و این گروه ها کارکردهای صنفی و بسیار تاثیرگذاری دارند و نباید آنها را صرفا به چشم ابزار سرگرمی نگاه کرد.
این گروه های تخصصی دقیقا چه کارکردی دارند؟
همانطور که اشاره کردم یکی از کارکردهای این گروه ها جریان آزاد اطلاعات و تبادل تجارب است که برای فعالان صنعت می تواند بسیار سودمند واقع شود.
کارکرد بعدی این گروه ها، امکان قضاوت عمومی است. بدین معنا که در گروهی که 200 نفر عضو دارد، که البته این تعداد اخیرا به هزار نفر رسیده است، نمی توان بدون دلیل یا سند سخنی را مطرح کرد؛ زیرا این سخن مورد قضاوت افراد بسیاری قرار خواهد گرفت. به بیانی دیگر، در این گروه ها نمی توان یک طرفه صحبت کرد و در نتیجه مسائل بسیاری روشن می شود. برای مثال، با توجه به اینکه مصرف کنندگان پنجره نیز در این گروه ها عضویت دارند، به راحتی و بدون مدرک و دلیل نمی توان از جنس و تولیدات خود تعریف کرد، زیرا عموم در حال ارزیابی سخنان مطرح شده و مقایسه آنها با یکدیگر هستند.
کارکرد دیگر این گروه ها که ثمرات بسیاری می تواند داشته باشد، از بین بردن ابرها و سوءتفاهم هایی است که میان دو صنف آلومینیوم و یو.پی.وی.سی وجود داشت؛ که یکی از دلایل آن همین عدم قضاوت عموم و عدم ابراز و تبادل اطلاعات بود.
یکی از مسائلی که در این خصوص وجود دارد آن است که در نظر بسیاری، این گروه ها فضایی مناسبی برای درج تبلیغات شرکت ها به شمار می آید؛ چنین نگاهی با رویکرد شما نسبت به این گروه ها مغایریتی ندارد؟
نگاه ما در راه اندازی و مدیریت این گروه ها قدری متفاوت است. در واقع ما می گوییم که درج تبلیغ یک محصول یا خدمات باید به همراه ذکر امتیازات دلایل برتری آن محصول یا خدمات باشد. بدین ترتیب تبلیغات به واقعیت نزدیک می شود. از این نظر تبلیغات در این گروه ها آزاد است، منتها به همراه آزادسازی تبادل اطلاعات؛ این روش به غیر از اینکه باعث بالا رفتن آگاهی اعضاء می شود، بر اثرگذاری تبلیغات نیز می افزاید. برای مثال کسی که از پروفیل های خود در گروه تعریف می کند، دلایل برتری پروفیل خود را نیز بیان می کند، در نتیجه همگان از پارامترهای یک پروفیل باکیفیت مطلع می شوند و این امر باعث ارتقای محصولات سایر تولید کنندگان نیز می شود.
دوستان نیز به این نتیجه رسیدند که کارکرد و اثرگذاری به اشتراک گذاری داشته های شخصی و داشته های فنی از تبلیغات صرف بالاتر است.
یعنی پیش از راه افتادن این گروه ها، فعالان صنف اطلاعات خود را با دیگران به اشتراک نمی گذاشتند؟
به طور کلی صنف ما همیشه چراغ خاموش بوده است و این امر در بیشتر اوقات مانع از برخی پیشرفت ها شده است. اما به تدریج اکثرا به این نتیجه می رسند که چراغ خاموش بودن هیچ سودی ندارد، ضمن اینکه اگر اطلاعات را ما در اختیار عموم نگذاریم، با کمک فناوری های جدید، دیگران این کار را می کنند و از مزایای آن بهرهمند می شوند.
ضمن اینکه در کشورهای پیشرفته نیز، صاحبان فن غالبا اطلاعات خود را مخفی نگه نمی دارند. نگرش آنان این است که یک محصول استاندارد باید به همراه چنین اطلاعاتی باشد. یکی از دلایلی که دوستان ما در ابتدا علاقه نداشتند در این گروه ها عضو شوند، همین سیاست چراغ خاموش بود، با این توجیه که من فرمول خودم را دارم. عدم ارتباط این زنجیره ها باعث می شد که هر کسی تصور کند فرمول خودش را دارد. اما وقتی این گروه ها تشکیل شد و هر کسی در مقابل رقیب خود قرار گرفت، اکثرا متوجه شدند که بیشتر فرمول ها یکی است. باید توجه داشته باشیم که سرعت فضای مجازی بسیار بالاست و منتظر من و شما نمی ماند.
به نظر شما این نگاه در حال تغییر است یا نه؟ بدین معنی که آیا اعضای این گروه ها بیشتر از گذشته اطلاعات خود را مبادله می کنند؟
بله. این نگاه در حال عمومیت یافتن است. تا جایی که به نظر من، سال آینده سال شفافیت اطلاعات خواهد بود. پیش از این اگر می خواستیم از یک شرکت نماکار یا پنجره ساز بازدید کنیم، عموما مخالفت می کردند؛ درحالی که رواج این فضاها موجب شد، ظرف 6 ماه این دوستان کانال مخصوص خود را راه انداختند و اکنون پروژه های خود را در تلگرام قرار می دهند. دلیل آن هم به رقابت کشیده شدن اطلاعات است.
یعنی از نظر شما عمومی ساختن اطلاعات فنی یک مجموعه باعث تحلیل رفتن آن مجموعه و جا ماندن از رقابت های موجود نمی شود؟
به هیچ وجه. برعکس، این امر باعث هم افزایی می شود. ضمن اینکه هنگامی که اطلاعات فنی در اختیار مصرف کنندگان قرار گیرد، دیگر قدرت و توان واقعی مجموعه ها عامل تعیین کننده خواهد بود. به نظر من عمومی ساختن اطلاعات نشانه توانمند بودن یک مجموعه است. برای مثال یکی از شرکت های آلمانی که مواد آبکاری تولید می کند در کاتالوگ خود درباره آنادایز توضیح داده است. این شرکت حتی سمینارهای رایگانی را برگزار می کند ــ از جمله در کشور خودمان ــ و به طور کامل اطلاع رسانی کرده و حتی به شرکت کنندگان گواهینامه می دهد. اصولا دوره مخفی نگه داشتن اطلاعات به سر آمده است.
اشاره کردید که این گروه ها در برطرف کردن سوءتفاهم های موجود میان فعالان آلومینیوم و یو.پی.وی.سی نیز تأثیرگذار بوده است، ممکن است در این خصوص بیشتر توضیح دهید.
در ابتدا که در این صنف شروع به کار کردیم، هیچ ارتباطی باهم نداشتیم و مانند دو جزیره جدا از هم بودیم. در واقع در ده های گذشته آلومینیوم بر بازار در و پنجره ایران تسلط یافته بود. با ورود یو.پی.وی.سی به ایران نگرانی هایی برای آلومینیوم کاران به وجود آمد، به ویژه به این خاطر که نام یو.پی.وی.سی مترادف شده بود با پنجره دوجداره و مبحث جلوگیری از اتلاف انرژی. به هرحال یو.پی.وی.سی با توجه به ویژگی هایی که داشت توانست به سرعت جای خود را در بازار باز کند. تا اینکه آلومینیوم ترمال بریک به بازار آمد. در این دوره این دو محصول دیگر از نظر دوجداره بودن یا عایق بودن انرژی مزیتی بر یکدیگر نداشتند، به عبارت دیگر این دو پس از پشت سرگذاشتن یک سری فراز و فرودها به نوعی به موضع برابری رسیدند. در چنین حالتی مشتریان باید میان این دو محصول دست به انتخاب می زدند و اینجا بود که مزایا و معایب هر کدام از این محصولات برای فروش بیشتر، اهمیت یافت. روشن است که در چنین فضایی هرچقدر فعالان این دو حوزه از هم دورتر و از یکدیگر بی خبر باشند، سوءتفاهم ها و بحث و جدل های بعضا غیرسازنده میان آنها بالاتر خواهد بود. کاری که ما در این گروه ها انجام دادیم این بود که با افراد آگاهی از میان یو.پی.وی.سی کاران ارتباط برقرار کردیم و از آنها خواستیم اطلاعات کاربردی حوزه کاری خود را با دوستان آلومینیوم کار در میان بگذارند و آنها را از امکانات و امتیازات یو.پی.وی.سی آگاه کنند. در مقابل ما نیز از مزایای آلومینیوم برای آنها گفتیم و در ادامه بحث هایی فنی و تخصصی در این گروه ها درگرفت که بسیار سازنده بود و باعث شد بسیاری از ابرهایی که میان این دو دسته از دوستان شکل گرفته بود کنار برود. در واقع به خاطر موضع برابری که به وجود آمده بود این بحث ها و تبادل اطلاعات و در نتیجه این هم افزایی ها، البته به کمک فناوری های جدید ارتباطی، به خوبی انجام شد. در ادامه شدت این جریان اطلاعات بالا گرفت، تا جایی که امروز در گروه های تلگرامی هر دو دسته از عزیزان حضور دارند و در کنار یکدیگر به بحث و تبادل و نظر و همچنین تبلیغات محصولات خود می پردازند. به نوعی این رویکرد در حال گسترش است که آلومینیوم و یو.پی.وی.سی هر کدام جایگاه خود را در بازار دارند و هر دو گروه باید نگرش حذفی در قبال یکدیگر را کنار بگذارند و با توسعه همکاری ها به دنبال افزایش توان اطلاعاتی و تخصصی خود باشند.
یعنی می توانیم بگوییم که این گروه ها در تبدیل برخی خصومت ها به همکاری و هم افزایی نقشی خوبی ایفا کرده اند؟
بله. تا جایی که ما با دوستان خود در این گروه ها به این نتیجه رسیده ایم که آنچه مهم است کیفیت پنجره های دوجداره است؛ و تلاش ها و برنامه ریزی های ما باید با هدف جا انداختن پنجره استاندارد در بازار صورت گیرد؛ حال می خواهد این پنجره آلومینیوم باشد یا یو.پی.وی.سی، مهم آن است که پنجره به شکل استانداردی تولید شده باشد.
چطور توانستید به این تعامل برسید؟ به هرحال این دو محصول رقیب یکدیگر هستند و بهره گیری یک پروژه از یکی از این محصولات، به معنی استفاده نکردن از محصول دیگر است. در چنین فضایی چگونه فعالان این دو حوزه می توانند با هم همکاری داشته و بر توان یکدیگر بیافزایند؟
اینطور نیست. در بسیاری از این بحث ها به این نتیجه رسیدیم که هر کدام از این دو محصول، مزایا و نقاط مثبتی دارند و با توجه به این امتیازات، مناسب پروژه ها و شرایط خاصی هستند، البته به این شرط که از پنجره استاندارد استفاده شده باشد. یعنی یک پروژه با توجه به شرایطی که دارد، باید یکی از این دو محصول را انتخاب کند. در برخی موارد پروژه هایی که به ما رجوع شده، ما استفاده از پنجره های یو.پی.وی.سی را توصیه کردیم.
به غیر از این دوستان به خوبی می توانند با هم همکاری داشته باشند. یعنی با سفارش کار به یکدیگر، همه پروژه های رجوع شده به خود را تقبل کنند. عملی که هم اینک نیز توسط بسیاری از کارگاه های یو.پی.وی.سی و آلومینیوم در حال انجام است و هر دو طرف از این همکاری منتفع می شوند.
چه چشم اندازی برای این گروه های تلگرامی متصور هستید؟
به نظر من، نقش و کارکرد این گروه های تلگرامی و گروه های مجازی آنقدر پر اهمیت خواهد شد که می توان از آن به عنوان آغاز عصری نوین در صنعت خودمان یاد کنیم. همچنین تاثیرگذاری آن به حدی خواهد بود که جریان صنعت کشور را با تغییر مواجه خواهد ساخت. آثار این تحولات امروز هم قابل مشاهده است، که یکی از آنها تعامل میان فعالان حوزه های یو.پی.وی.سی و آلومینیوم است. امروز این گروه های تلگرامی به تریبون و رسانه ما تبدیل شده اند و برای بسیاری جای رادیو تلویزیون را گرفته اند. از سوی دیگر کیفیت این گروه ها به حدی است که می توانم ادعا کنم مشابه آن در کشورهای پیشرفته هم وجود ندارد. ضمن اینکه آوازه گروه های ما و فعالیت های آن به خارج از مرزها نیز رسیده، به گونه ای که تاکنون تقاضاهایی برای عضویت در این گروه ها از کشورهای خارجی داشته ایم.
البته این پیشرفت به شرطی محقق خواهد شد که افراد متخصص تر وارد این میدان شوند و این فضا را هدایت و مدیریت کنند. در این زمینه نشریات هم باید به ما کمک کنند چون نشریات کارکرد خودشان را دارند؛ مانند کتاب که هرچقدر هم فناوری پیشرفت کند، باز کتاب جای خود را دارد. نشریات اطلاعات ماندگار و آرشیو و جریان اصلی هستند. به نظر من با حمایت نشریات و به کمک گروه های تلگرامی تحولی در این صنعت روی خواهد داد. پیش بینی من این است که اگر با همین سرعت به پیش رویم و البته شرایط اقتصادی کشور بهبود یابد، ایران به قطب پنجره آلومینیوم و یو.پی.وی.سی خاورمیانه تبدیل خواهد شد.
نشریه پنجره ایرانیان ــ سال نهم ــ شماره 99 ــ دی 94
ثبت نظر
