پایان رکودجهانی مسکن

تحقیقاتی که توسط یکی از شرکت‌های معتبر در حوزه مدیریت حرفه‌ای سرمایه‌گذاری انجام شده است نشان می‌دهد: هم‌اکنون بازار املاک و مستغلات در دنیا، از رکودی که بحران اقتصادی سال 2008 را رقم زد، فاصله گرفته و وارد فاز رونق شده است.اطلاعاتی که به‌واسطه این تحقیق در سایت رسمی اجلاس داووس منتشر شده، با استناد به آمار رو به رشد روند سرمایه‌گذاری در بازار ملک، از آینده روشن بازدهی سرمایه‌‌گذاری در حداقل 30 شهر منتخب جهان خبر می‌دهد.

در این زمینه، برآوردهای اولیه حاکی است: کل سرمایه‌گذاری در بازار جهانی املاک و مستغلات طی سال 2014، براساس اطلاعات 9ماهه، به رقمی معادل 700 میلیارد دلار رسیده که این حجم، از سال 2006 تاکنون بی‌سابقه بوده است.

ثبت رکورد رشد سرمایه‌گذاری‌های ملکی در جهان طی سال گذشته میلادی آن هم پس از 8 سال، بیانگر تغییر در مسیر بازار ملک است به‌طوری که پیش‌بینی شده است: سرمایه‌گذاری در بازار جهانی املاک و مستغلات در سال 2015 بین 10 تا 15درصد افزایش خواهد یافت و تا سال 2020، حجم سرمایه‌گذاری سالانه از مرز یک تریلیون دلار تجاوز می‌‌‌کند.پیش‌تر، صندوق بین‌‌المللی پول نیز در گزارشی، اعلام کرد: شاخص جهانی قیمت مسکن از نقطه کف در سال 2012 خارج شده و بعد از 5سال سقوط ارزش ملک، در سال‌های 2013 و 2014 در جهت افزایشی، شیب ملایم به خود گرفته است.

هم‌اکنون با انتشار گزارش جدید سایت داووس، مشخص می‌شود: شروع نوسان صعودی قیمت مسکن در کشورهای مختلف، باعث بازگشت سرمایه‌گذاران ملکی به بازار شده است.گروه تحقیق و مطالعه این گزارش، در عین حال، رونق فعلی بازار ملک را متفاوت از قبل توصیف می‌کند و برای اثبات ادعای خود معتقد است: پایه‌های بازار نسبت به سال‌های گذشته پایدارتر شده و کنترل بهتر به همراه منابع بیشتر از سمت سرمایه‌گذاران به‌خصوص از طرف آسیایی‌ها، در حال ورود به این بازار است.

نتایج تحقیقات شرکت مدیریت حرفه‌ای سرمایه‌گذاری و خدمات جونز لانگ‌لاسال، بهترین مکان برای سرمایه‌گذاری‌های ملکی در سال‌‌های آینده را «30 شهر منتخب دنیا» معرفی کرده است. این 30 شهر در یک دهه‌ گذشته، مقصد نیمی از کل 5 تریلیون دلار سرمایه‌‌‌‌گذاری جهانی در حوزه املاک و مستغلات بوده‌اند.

متن کامل گزارش سایت رسمی اجلاس داووس به شرح زیر است:

سرمایه‌گذاری مستقیم جهانی در بخش املاک و مستغلات در سال 2014 به سطح قبل از رکود رسیده است و طی پنج سال آینده این نوع سرمایه‌گذاری سالانه حدود یک تریلیون دلار خواهد بود.

برآوردها نشان می‌دهند که به‌دلیل فضای رو به بهبود اقتصاد جهانی، در سال 2014 کل سرمایه‌گذاری مستقیم در بخش املاک 700 میلیارد دلار بوده و به سطحی رسیده که از سال 2006 (قبل از بحران مالی) تاکنون دیده نشده است. تحقیقی که توسط شرکت مدیریت حرفه‌ای سرمایه‌گذاری و خدمات جونز لانگ‌لاسال انجام شده است، نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری در حوزه خرید ملک و مستغلات در سال 2015 بین 10 تا 15 درصد افزایش خواهد یافت و تا سال 2020 شاهد سرمایه‌گذاری مستقیم سالانه به مبلغ یک تریلیون دلار خواهیم بود.

شرکت مدیریت حرفه‌ای سرمایه‌گذاری و خدمات جونز لانگ لاسال انتظار دارد سرمایه‌گذاری در این بخش همچنان رشد داشته باشد؛ زیرا بازار رو به بهبود است و پایه‌های بازار پایدارتر از سال‌های اخیر و حتی دوران قبل از رکود است و کنترل بهتر و دقیق‌تری روی سرمایه‌گذاری‌ها وجود دارد.

بهبود کنترل بر سرمایه‌گذاری‌ها، شامل کاهش وابستگی به اهرم‌های مالی و استفاده بیشتر از سهام، به همراه استانداردهای سختگیرانه‌تر برای تعهدات مالی و بررسی‌های دقیق‌تر توسط کمیته‌های سرمایه‌گذاری است. دیگر دلیل خوش‌بینی به بازار املاک و مستغلات شامل منابع جدید سرمایه از طرف آسیا و دیگر بازارهای نوظهور و تمرکز بیشتر بر سرمایه‌گذاری مستقیم در بخش املاک و مستغلات از طرف نهادهای سرمایه‌گذاری است که به‌دلیل نرخ پایین بهره و محیط نظارتی در حال تحول، به سرمایه‌گذاری روی آورده‌اند.

در این تحقیق 30 شهر مشخص شده‌اند که روی‌هم نیمی از کل 5 تریلیون دلار سرمایه‌گذاری مستقیم در بخش املاک و مستغلات طی دهه گذشته را جذب کرده‌اند، اما تحقیق درباره شهرهای برتر برای سرمایه‌گذاری، چه چیزی را در مورد بازار فعلی املاک نشان می‌دهد؟

معاملات میلیونی موجب شده است چهار«ابرشهر» برجسته جایگاه برتر خود را - جایگاهی که طی پنج سال گذشته در آن قرار داشته‌اند- حفظ کنند. این معاملات، خرید و فروش یک‌جای کل یک یا چند ملک، مانند برج‌های اداری «گرکین»، (برج خیارشور) و اچ‌اس‌بی‌سی در لندن، برج اداری پاسفیک سنچری پلیس در توکیو، هتل والدورف آستوریا در نیویورک و هتل ماریوت شانزه لیزه در پاریس را شامل می‌شود. دو مورد از این معاملات توسط افراد دارای ثروت خالص بالا انجام شده است. افراد دارای ثروت خالص بالا طبقه نوظهوری از سرمایه‌گذاران هستند که قادرند با موسسات بر سر دارایی‌های ارزشمند رقابت کنند. از طرفی، یک نوع تغییر جهت کلی در سرمایه‌گذاری در شهرهای درجه دو در سال 2014 اتفاق افتاده است.

این مساله در اروپا مشهودتر است. برای مثال، تعداد معاملات در لندن و پاریس با نرخ سالانه 17 درصد کاهش یافته اما در 20 شهر دیگر 37 درصد افزایش یافته است.

در شمال اروپا، شهرهای متوسط سطح بالایی از سرمایه‌گذاری را به عنوان بخشی از تولید ناخالص داخلی تجربه کرده‌اند. شهرداری‌های شهرهایی مانند دوسلدورف، هامبورگ و مونیخ، آمستردام، اسلو، پایتخت نروژ، و کپنهاگ از طریق بازارهای شفاف و باثبات املاک و مستغلات خود که به تکنولوژی و اعتبار محیطی خود می‌بالند، توانسته‌اند شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران را جذب کنند.

رشد سرمایه‌گذاری به شهرهایی مانند دوبلین و مادرید، تسری یافته است. سرمایه‌گذاری در این شهرها تا چند سال پیش چندان ملموس نبود. دوبلین که در فهرست جهانی شهرهای برتر در زمینه سرمایه‌گذاری در بخش املاک و مستغلات از رتبه 93 در سال 2013، به رتبه 24 جهش کرده است، در بخش اجاره املاک اداری سریع‌ترین رشد جهان را طی سال گذشته داشته است.

در ایالات متحده، حجم سرمایه‌گذاری در شهرهای اصلی(نیویورک، لس‌آنجلس، شیکاگو، سان‌فرانسیسکو، واشنگتن و بوستون) با نرخ سالانه 66 درصد رشد کرده است. این در شرایطی است که کل بازار املاک و مستغلات آمریکا با رشد 37 درصدی روبه‌رو شده است.برخی از بازارهای ثانویه، مانند فیلادلفیا، میامی و شارلوت، مورد توجه نهادهای داخلی خریدار املاک قرار گرفته‌اند.

سال گذشته خریداران خارجی در اکثر شهرهای درجه دو چندان فعال نبوده‌اند. پیش‌بینی می‌شود با ارائه املاک بیشتر برای فروش، حجم معاملات در شهرهای درجه دو در سال 2015 افزایش یابد.اکثر سرمایه‌گذاران آسیایی در سال 2014 بر بازارهای عمده یعنی توکیو، سیدنی، ملبورن، هنگ‌کنگ، سنگاپور، سئول، شانگهای و پکن تمرکز کرده‌اند. با توجه به حجم پایین و شفافیت اندک در سراسر این منطقه، تمایل اندکی برای سرمایه‌گذاری در بخش املاک و مستغلات در شهرهای درجه دو این منطقه

وجود دارد. علاقه به مجتمع‌های تجاری و برج‌های عظیم چندمنظوره، که مورد توجه سرمایه‌گذاران در آمریکا است، به کشورهایی مانند بریتانیا و استرالیا سرایت کرده است. علاوه براین، شرکت‌های ساخت‌وساز چینی فعال در بخش مسکونی در سال‌های اخیر حوزه فعالیت خود را به خارج از این کشور گسترش داده‌اند و بر لندن، نیویورک، سان‌فرانسیسکو، تورنتو و سیدنی متمرکز شده‌اند.

منبع:دنیای اقتصاد،رفیعه هراتی