این غفلت باعث پشیمانی بسیار است

با سلام جناب مهندس صفایی بسیار عالی بود صنعت های کشور که از طریق واردات از بین می رود احتیاج به کمک دولت برای جلوگیری از واردات را دارند

جناب اقای صفایی مقاله خوبیست اما یک سوال همچنان پابرجاست. فرمودید ((محدود کردن واردات باعث افزایش کیفیت تولید داخلی می‌شود) تجربه نشان داداه چنین چیزی صرفا باعث ایجاد رانت شده و رقابت ناسالم را توسعه داده. در ضمن به نظر من سازمانهای خصوصی هم باید وارد عرصه شوند. چند درصد تولید کنندگان داخلی به امر صادرات می پردازند یا حتی یکبار به ذهنشان خطور کرده که صادرات کنند. همین ترکیه کشور همسایه ما با وجود اینکه صادرکننده پروفیل، یراق و ماشین آلات هست در عین حال یکی از واردکنندگان اون هم هست. به نظر من واردات اتفاقا می تونه به عنوان اهرمی برای حفظ کیفیت و قیمت در بازار رقابتی باشه و همونطور که فرمودید در بلند مدت بهترینها خواهند ماند و محصولات بی کیفیت از رده خارج خواهند شد. بنابریان از شما هم درخواست دارم به بازار رقابتی احترام بگذارید.

سلام دوست عزیز ناشناس شما منو وادار کردید که دوبار مطلب خودمو مرور کنم ولی این موضوعی که عنوان کردید را در مطلب خودم ندیدم و کاملا با شما هم عقیده هستم که تولید داخلی در رقابت با تولید کالای ممتاز اروپایی رونق خواهد گرفت نه با رقابت با کالای چینی و ترکیه ای که مخصوص صادرات به کشور ایرانه. بهر حال برای کنترل تورم به همان اندازه که واردات انجام گرفت به همان اندازه هم به تولید ملی آسیب رسید

جناب اقای صفایی بنده همون ناشناس هستم و ترجیح می دم ناشناس باشم جسارت بنده رو ببخشید ولی شما وقتی اعلام می فرمایید که رقابت با کالای اروپایی خیال خودتون رو راحت می کنید. چرا که می دونید حداقل رقابت با کالای اروپایی به دلیل قیمت فضای بازی برای شما ایجاد می کنه و عملا دیگه اسمش رقابت نخواهد بود. امروز هیچ کشوری بازارش رو محدود به کالای کشور خاص نکرده. اگر قراره رقابتی باشه باید آزاد باشه و کالایی دوام بیاره که واقعا خودش رو به مشتری ثابت کنه حالا ایرانی باشه، ترک باشه یا چینی. بنده هم می پذیرم اکثر پروفیل های وارداتی از ترکیه دیگه حالا یا به خواست وارد کننده یا شرایط دیگه کیفیت لازم رو نداره ولی مشتمل بر همه نیست. در ضمن ما در کنار این موضوع بایست به آگاهی مشتری هم ایمان داشته باشیم. اگر واقعا کیفیتی در خور داریم و این مساله رو برای مشتری شفاف اعلام کردیم به نظر من دیگه ترسی از ورود کالای با کیفیت یا بی کیفیت نخواهیم داشت. دوستی توی همین صنف یکبار مثال خوبی به من زد. عین جمله این بود و من یادداشت کردم: ((مشتری قیمت رو از ما سوال نمی کنه که بدونه می تونه پرداخت کنه یا نه که عمدتا با پیش زمینه ذهنی آگاهی تقریبی داره، می پرسه که بدونه در مقابل پولی که از دست می ده چی بدست میاره)) اگر کالای ایرانی در حدی که اعلام می کنه باشه مشتری دنبال کالای بی کیفیت نخواهد رفت. به نظر من باید به رقابت آزاد اعتقاد داشته باشیم و مراحل طی مسیر وبا اون رو درست یاد بگیریم البته جسارت نباشه، حضرتعالی استادید ولی صرف یادآوری اعلام نمودم موفق و موید باشید

دوست ناشناسم مجدد عرض ارادت بنده رو پذيرا باشيد، ضمن تاييد عمده فرمايشات جنابعالى بخش طلايى فرمايش شما عقيده تان بر آزاد سازى اقتصاد است كه كاملا ايده ال بنده نيزهست اما بنظر حضرتعالى در حال حاضر چقدر فاصله با آن شرايط آرمانى حس ميكنيد و آيا توليد در اين كشور با كشورهاى ديگر بطور مثال تركيه از برابرى قوانين حمايتى و ديپلماسى برابر برخوردار است ،پيشنهاد بنده اين است كه قبل از ارايه راهكار هاى دراز مدت در بسته هاى پيشنهادى كه منتج به نتايج دراز مدت خواهد شد و بعنوان استراتژى اقتصاد كشور ملاك عمل قرار خواهد گرفت،گاها اقدامات آنى و فورى نيز بعنوان دستاوردهاى موفقيت آميز نيز مورد نياز راهبرى مسايل اقتصادى كشور است.بنده منظورم از صنعت صرفا پروفيل نيست و گمان نميكنم در مطلب ارايه شده به آن اشاره كرده باشم ولى ظاهرا بدليل حرفه ام احتمالا جنابعالى اين صنعت خاص را مد نظر داريدكه تمام صنعت كشور نيست. از مصاحبت با تو دوست خوبم لذت بردم ، ضمنا از آقاى شيرى و همكاران محترمشون براى ايجاد چنين فضايي كه محل مناسبى براى ارايه نظرات است تشكر ميكنم.

جناب مهندس صفایی عزیز ممنونم که پاسخ می دید. این گفتگو رو از دو بعد نگاه کنید بعد اول همان مفهوم گفتگو بعد دوم اینکه متاسفانه در صنف ما کسی علاقه ای به اظهار نظر نداره و متاسفانه باز هم تو تعارف گیر کردن. بنده اگر اینجا بحثی رو با شما شروع کردم دلیل بر اختلاف نظر با کلیات حرف شما ندارم ولی علاقمندم مکالمه شروع بشه مخصوصا که جناب شیری و آقای کربلایی هم زحمت کشیدن چنین سایت وزین و گفتگو محوری رو ایجاد کردن با تشکر از حسن رفتار و پاسخگویی شما عزیز ولی باز برای ادامه بحث و گفتگو می خواستم بدونم به نظر شما یک شرکت خصوص ایجاد شده در شرایط ایران، فکر می کنید چقدر باید منتظر اقدامات دولت بود و چقدر ریسک پذیر و پذیرنده این شرایط چون هم شما و هم بنده می دونم که زیرساختهای این مملکت بنیادی مشکل داره و هر راهکاری هم اجرا بشه ایرادی در جای دیگه خواهد داشت به نظر شما اصولا حجم پیگیری این مسائل از دولت چه حد می تونه فایده داشته باشه و با در نظر گرفتن اینکه در واقع بخش خصوص در ایران عملا بخش بسیار کوچکی از جریان اقتصادی مملکته؟

سلام بر دوست خوب ناشناسم ، از اظهار محبتى كه فرموديد كمال تشكر را دارم و از اينكه علاقه مند به ادامه صحبت هستيد تا آنجا كه بتوانم در خدمتم. دوست عزيز نظرات بنده فقط شخصى است و دريافت هاى خودم از محيط كسب و كار و فعاليت اقتصادى است و از طرف هيچ صنف، انجمن و سازمانى نيست بنابر اين سوالاتى كه مطرح فرموديد نظر شخصى بنده است، از حدود ١١ سال پيش اساتيد بزرگى نظير آقاى دكترنيلى و ديگران با اراده خود و بعضا به سفارش دولت هاى وقت به تنظيم استراتژى هاى بسيار غنى و باچشم اندازهاى بسيار متعالى تقديم دولتهاى وقت كردند كه تا امروز هيچكدام به تصويب نرسيده و در حال خاك خوردن هستند در شرايط فعلى نيز بغير از بسته پيشنهادى آقاى روحانى سه بسته ديگر با عناوين نزديك به لايحه حمايت از صنعت در دست بررسى است كه اميدواريم حداقل يكى از آنها خصوصا بسته اقتصادى جناب روحانى از مجلس با موافقت خارج شود كه حداقل بناى يك راهكار اجرايى مصوب گردد و به جريان بيفتد هرچند كه بنده هم به اجراى كامل آن با وجود مشكلات بسيار زياد چندان خوشبين نيستم وهرچند كه تنظيم كنندگان اين بسته نيز خود در جاى جاى آن اجراى كامل آنرا منوط به عبور از وضعيت تحريم هاى ناخواسته دانسته اند بنابر اين با اين اوضاع و نگاه همه جانبه به شرايط موجود وخصوصا جهت جلوگيرى از تعطيلى بيش از پيش كارخانجات و رشد بيكارى و جلوگيرى از تبعات ناشى از بيكارى ناشى از ركود بهتر است هرچه سريعتر اين بسته مصوب شود و مجلس با آن و خصوصا با لايحه حمايت از توليد مخالفت نورزد تا شايد به اميد اصلاحات حين اجرا بتوان به بهبود اوضاع كمك كرد والا دست روى دست گذاشتن نتيجه خوشايندى در بر نخواهد داشت.

موفق و موید باشید