به مناسبت انتشاریکصدمین شماره نشریه پنجره ایرانیان

این جوان که چهره ‏ای مصمم داشت و آینده ‏ای درخشان در ناصیه ‏اش هویدا بود، می ‏خواست تصمیم خود را برای راه‏ اندازی نشریه ‏ای تخصصی در صنعت با من در میان بگذارد. مدت‏ ها بود خلا یک رسانه اختصاصی را احساس می‏ کردم. از همان ابتدا به اهمیت این کار پی بردم و ضمن تشویق وی، پشتیبانی خود را از این تصمیم اعلام کردم. در آن روزها که صنعت یو.پی.وی.سی در ابتدای راه خویش قرار داشت، مناسب‏ ترین زمان برای تولد چنین نوزادی به نظر می ‏رسید و هوشمندی این جوان ستودنی بود.

برای مشاهده فایل پی دی اف کلیک کنید.

دقیقا هشت سال از آن روز می‏ گذرد. این جوان تصمیم خود را عملی کرد، و در تمام این سال‏ ها، جدیت و سختکوشی خود را در خدمت تعالی این صنعت قرار داد؛ تا به امروز که صدمین شماره آن به زیور طبع آراسته می‏ شود. امیر شیری در تمام این سال‏ ها نشریه پنجره ایرانیان را به یکی از اجزاء جدایی ‏ناپذیر این صنعت تبدیل کرده است.
پنجره ایرانیان با ارتباطات وسیع خود با افراد و بخش ‏های مختلف این صنعت، که خود نشان از روابط عمومی بسیار بالایی داشت، به‏ نوعی توانست با لایه ‏های مختلف این صنعت ارتباط برقرار کند و اعتماد و احترام بسیاری از بزرگان این صنعت را به خود جلب کند. این نشریه نشان داد که صرفا سود حاصل از آگهی را مد نظر ندارد، بلکه دغدغه ‏های این صنعت را تشخیص داده و رسیدگی به آنها را بر خود فرض دانسته است. از بررسی عملکرد صد شماره پنجره ایرانیان می ‏توان دریافت که آزادسازی جریان اطلاعات، فرهنگ‏ سازی و آگاهی‏ رسانی دغدغه آن بوده است. در این هشت سال شاید کمتر رویدادی، اعم از سمینار و همایش و مراسم و جلسات مختلفی در این صنعت برگزار شده که پنجره ایرانیان در آن نماینده‏ای نداشته باشد.
هنگام تولد پنجره ایرانیان که همزمان بود با آغازین سال‏ های این صنعت، باری بر زمین بود که به دستی پرهمت و مبتکر نیاز داشت تا آن را بر دوش گیرد. در آن روزها بسیاری از شرکت‏ ها و مجموعه‏ های بزرگ و معتبر امروزی در حال ظهور و پیدایش بودند و نیاز مبرمی به معرفی داشتند و کلیت صنعت نیز محتاج فرهنگ‏ سازی بود. پنجره ایرانیان از همان روزها کوشید تا وسیله و رسانه ‏ای باشد برای پاسخ دادن به این نیازها.
البته بودند مجلاتی که هر کدام تلاش ‏هایی را در این زمینه به خرج دادند، ولی به‏ نظر، هیچکدام آهستگی و پیوستگی رهرو بودن را نیاموخته بودند، تند آمدند و خسته رفتند. دیگرانی نیز که در این میان فعال بودند، رویکردی تخصصی به موضوع پنجره نداشتند و کل حوزه ساختمان را پوشش می‏ دادند.
باری، صداقتی که در سیمای آن جوان احساس کرده بودم، خود را طی این سال‏ ها به اثبات رسانید. خوشحالم که در قضاوت آن روز خود خطا نکرده بودم؛ چراکه در تمام این صد شماره خط مشی این نشریه تغییری نکرده و ضمن طی کردن سیری صعودی بر عهد نخستین خود با این صنعت پایبند مانده است. هرچند این سخن، هرگز به معنای درجا زدن و اسیر روزمرگی شدن نیست. پنجره ایرانیان در این هشت سال با درک نیازهای روز و به اقتضای تحولات شکل گرفته، شیوه‏ های کاری خود را برگزیده و کوشیده است با ابزار روز به مواجهه با نیازها و مسائل روز برخیزد. با این همه هرگز نگاه جامع و فراگیر خود را به کلیت صنعت در و پنجره از دست نداده است.
پنجره ایرانیان که در آغاز در قالب نشریه‏ ای چاپی فعالان این صنعت را مخاطب خود قرار می ‏داد، با اهمیت یافتن رسانه ‏های دیجیتال، به ‏سرعت وبسایتی توانمند را نیز به مجموعه خود اضافه کرد و از این طریق ضمن پوشش دادن طیف وسیع‏ تری از همکارانمان در اقصی نقاط کشور، بر تنوع خدمات خود نیز افزود. همچنین به‏ واسطه دنیای مجازی و با طرح شعار "در لحظه خبردار شوید"، کوشید تا رسالت آگاهی‏ رسانی خود را پرقدرت ‏تر از گذشته دنبال کند. در پی ظهور پدیده ا‏ی نوین رسانه‏ ای، پنجره ایرانیان با بهره ‏گیری از همگی آنان، باز بر توانمندی خود افزود و امروز خبرنامه ‏های ایمیلی، کانال تلگرام و اینستاگرام این مجموعه در کنار یکدیگر بر قدرت نفوذ این رسانه افزوده ‏اند.
بخش ‏های مختلف این نشریه همواره مسائل روز و مبتلابه صنعت را از زوایای گوناگون کنکاش کرده است. اخبار، گزارش‏ ها، مصاحبه‏ ها و مقاله ‏های آموزشی و فنی هرکدام به‏ نوبه خود نقشی موثر در انجام رسالت آگاهی‏ رسانی پنجره ایرانیان بر عهده گرفته ‏اند.
رویکردها و مواضعی که این نشریه در طول این سال‏ ها اتخاذ کرده، همه در راستای ارتقای صنعت و از سر دلسوزی بوده است. روزی نگران از افول کیفیت، نسبت به شکستن قیمت‏ ها هشدار داد و گوشزد کرد که مبادا در این صورت پنجره نیز بشکند، و امروز گسترش نگاه حذفی و بالا گرفتن رقابت غیر سازنده پی.وی.وی.سی و آلومینیوم را هشدار می‏ دهد و بر همبستگی هر دو علیه جنس بی‏ کیفیت و بنگاه بی‏ شناسنامه تاکید می‏ کند. پنجره ایرانیان مانند همیشه نه تنها اسیر چنین مرزبندی‏ های کاذبی نشد، بلکه پرهیز از تشتت، تفرقه و لزوم همبستگی اعضای صنعت پنجره را گوشزد می‏ کند.
حقیقتا باعث خرسندی است که در این بازار آشفته که کسب سودهای گذرا و حداقلی به هدف غالب این صنعت تبدیل شده است، پنجره ایرانیان تنها بر لزوم توجه بر کیفیت و رعایت استاندارد اصرار می ‏ورزد. به نظر می ‏رسد بخش آموزشی این نشریه نیز که روزبه ‏روز پربارتر شده، با همین هدف مدیریت می‏ شود. شرکت‏ ها نباید فراموش کنند که برای بقا در رکود فعلی، شکستن قیمت‏ ها و به ‏تبع آن نزول کیفیت به‏ هیچ وجه راهکار معقول و مناسبی نیست. در این فضا تنها راه برای ماندن، تقویت مجموعه‏ هاست. دقیقا برخلاف دیدگاه مبتنی بر شکستن قیمت و کیفیت، ارتقای کیفیت محصولات تنها راهکار پابرجا ماندن است و از سوی دیگر با افزایش دانش مدیریتی، می‏ توان با کاهش هزینه‏ ها یا حداکثر ساختن سود حاصل از هزینه‏ کردها به مقابله با رکود برخاست؛ و الحق که پنجره ایرانیان در بخش آموزشی خود این دو بخش را هدف گرفته است.
فکر می‏ کنم روند صعودی این نشریه می‏ تواند شتاب بیشتری هم بگیرد؛ اگر بیش از گذشته از دیدگاه‏ ها و نظرات تازه و ابتکاری جوانان این صنعت بهره برد و به انتشار آنان مبادرت کند. به ‏هرحال همین جوانان هستند که رهبری بازار و صنعت را در آینده به‏ دست خواهند گرفت که امیدوارم نسل جدید بتواند کمبودهای نسل گذشته را چه در حوزه یو.پی.وی.سی و چه در صنعت آلومینیوم جبران کند. شایسته است که پنجره ایرانیان به محملی برای شناسایی استعدادهای جوان تبدیل شود.
از سوی دیگر گردآوردن صاحب‏ نظران این صنعت و برگزاری مباحثی سازنده میان این افراد، می‏ تواند گامی دیگر در مسیر پربارتر شدن نشریه باشد. به ‏هرحال تضارب افکار در فضایی دوستانه و صمیمانه، قطعا یکی از نقاط خالی این صنعت است که لزوم آن به‏ شدت احساس می‏ شود. برگزاری نشست‏ ها یا همایش ‏هایی از این دست، برای حل معضلات فعلی که بسیاری از آنها حاصل ناهماهنگی ‏هاست، کاملا راهگشا خواهد بود. شاید بتوان گفت یکی از رسالت‏ های پنجره ایرانیان همین باشد، و با توجه به اعتبار و خوشنامی این نشریه، کاری دور از دست و توان به نظر نمی‏ رسد.
همچنین بخش آموزشی و فنی این نشریه نیز جا دارد که بیشتر و بیشتر تقویت شود. خلا آگاهی و دانش فنی امروز می‏ رود تا به بلای جان صنعت پنجره تبدیل شود. شناسایی صاحبان دانش در همین صنعت و انتشار دانسته‏ های آنان نیز وظیفه ‏ای است که به‏ خوبی از عهده پنجره ایرانیان برمی‏ آید. البته این کار در نشریه آغاز شده ولی به‏ نظر باید بیش از گذشته پربار شود.
در پایان ضمن قدردانی از زحماتی که در این هشت سال و صد شماره کشیده شده ‏اند، جا دارد از کلیه فعالان این صنعت بخواهم که این نشریه را از آن خود بدانند و به تعالی آن بی اندیشند. همانطور که اشاره کردم، سابقه این هشت سال به ‏وضوح نشان می ‏دهد که پنجره ایرانیان به ‏هیچ وجه جانبدارانه به مسائل نمی‏ نگرد و جز ترقی صنعت اندیشه دیگری ندارد. امیدوارم روند رو به رشد این صد شماره، همچنان پابرجا بماند.

نشریه پنجره ایرانیان ــ سال نهم ــ شماره 100 ــ بهمن 94