مهندس آرش فرخ از چهرههای شناخته شده صنعت در و پنجره دوجداره و نمای ساختمان ایران است. یک مهندس ایرانی که چند سالی است با تلاش بیوقفه متخصصین کارآمد شرکت نماگستر دیبا، موفق شده همواره برند نام آشنای نماگستر دیبا یا همان پنجره دیبا را سربلند در صنعت ساختمان ایران نگه دارد. چه اینکه از شرکت تحت مدیریت او، به عنوان یکی از خلاقترین و نوآورترین شرکتهای ایرانی در تولید در و پنجره و اجرای نماهای مدرن ساختمانی یاد میشود. شرکتی که چندسالی است توانسته با استفاده بهینه از پروفیلهای آلومینیوم و ابداع طرحهای نوین در اجرای پوسته خارجی و نماهای ساختمانهای مسکونی، تجاری، تفریحی، صنعتی، بیمارستانی، آموزشی و دانشگاهی و ... گامی نو و مؤثر بردارد و با تحقیقات گسترده به موفقیتهای ارزشمند در این صنعت دست یابد.
به گفته مهندس فرخ، شرکت نماگستر دیبا، امروزه با بهینهترین و جدیدترین نوآوریهای صنعت ساختمان و سازههای سبک در دنیا آماده ارایه خدمات به مشتریان است چه اینکه افزون بر همه تخصصها و توانمندیها، این شرکت در زمینه تولید انواع در و پنجرههای آلومینیومی و یوپیویسی و نماهای شیشهای یکی از برترین تکنولوژیهای روز اروپا را در اختیار دارد و با ماشینآلات تمام اتوماتیک و نیمهاتوماتیک تلاش دارد تا بهترین کیفیت محصول را ارائه کند. بهانه خبرنگار پنجره ایرانیان برای گفتگو با مهندس فرخ، قرار گرفتن شرکت نماگستردیبا در جمع حامیان مالی چهارمین نمایشگاه بینالمللی صنعت در و پنجره ایران بود، تا هم از آخرین دستاوردهای این شرکت خبر بگیرد و این سوال را مطرح سازد که انتقادها از نماهای مدرن ساختمان در ماههای اخیر را چگونه ارزیابی میکند؟ آنچه پیشروی شما، گفتگوی پنجرهایرانیان است با مهندس آرش فرخ.
برای مشاهده فایل پی دی اف گفتگو اینجا کلیک کنید
اجازه دهید در آغاز از مدیریت محترم نشریه پنجره و همکارانتان سپاسگزاری کنم که این فرصت را در اختیار اینجانب قرار دادید که درگفتگوی دوستانه با مخاطبان نشریه، نقطه نظرات خویش را عرض کنم. همانطور که شما هم اشاره کردید پیش از این هم شرکت پنجره دیبا، به عنوان اسپانسر ویژه همایش انجمن شرکتهای ساختمانی، اسپانسر نمایشگاهخانه استاندارد، اسپانسر دوازدهمین نمایشگاه بینالمللی صنعت ساختمان و بالاخره اسپانسر چهارمین نمایشگاه تخصصی در و پنجره، تلاش کرده تا سهم خود را در حمایت از برگزاری اینگونه رویدادهای اقتصادی و به ویژه نمایشگاههای تخصصی ایفا نماید. ضمن آنکه تلاش برای ارتقای برند پنجره دیبا در بازار و البته حفظ موقعیت فعلی آن نیز از جمله عوامل دخیل در اسپانسرشدن پنجره دیبا است که به نظر اینجانب، بخش دوم یعنی حفظ موقعیت فعلی شرکت در بازار، به مراتب سختتر است تا ارتقای هرچه بیشتر برند پنجره دیبا؛ چرا که به قول معروف، برند ماندن از برند شدن بسیار سختتر است. البته از منظر دیگر هم این موضوع قابل بررسی و شاید جالب باشد و آنهم اضافه شدن یک شرکت در صنعت آلومینیوم به جمع اسپانسرهای نمایشگاههای تخصصی در و پنجره برای اولین بار- چرا که در طول سه سال گذشته عمدتا از جمع همکاران عزیزمان در صنعت یوپیویسی (اسپانسر) بودهاند- که امیدواریم این بدعتی باشد برای دیگر همکارانمان در صنعت آلومینیوم تا در دورهها آتی این بار را به دوش کشند.
در حال حاضر شاید مهمترین عامل که گریبان کل صنعت کشور را گرفته، تحریمهای دشواری باشد که مهمترین دستاورد آن بیثباتی نرخ ارز، هزینهبر شدن انتقال ارز، سختتر شدن واردات و صادرات، افت ارزش ریال در مقایسه با ارزهای معتبر و دهها مشکل اینچنینی است که به صورت روزمره تمامی شرکتها با آن درگیر هستند؛ البته شرکتهای تولید کننده در و پنجره نیز به نوعی درگیر این مشکلات هستند که به نظر میرسد کم کم به رمز و راز فعالیت در شرایط کنونی اشراف پیدا میکنند.
افزودن چندین سیستم نوین در و پنجره آلومینیومی ترمال بریک و نمای شیشهای کرتینوال به سبد کالای پنجره دیبا اتفاق میمونی بود که با تلاش مستمر واحد تحقیق و توسعه (R&D) و واحد طراحی به این موفقیت دست یافتیم. با این وصف تقریبا میتوانیم ادعا کنیم که برای هر نوع سلیقه فنی و اقتصادی بهترین پیشنهاد و راه حل را در اختیار داریم، ضمن اینکه کسب گواهیهای کیفیت محصول از مؤسسات معتبر ift Rosenheim و Istituto Giordano دلگرمی بیشتری را برای مشتریان عزیزمان به ارمغان خواهد آورد.
در تلاش هستیم تا متنوعترین نمونههای در و پنجره و نماهای شیشهای کرتین وال را در معرض دید بازدیدکنندگان گرامی قرار دهیم و رویکرد ما این است که کیفیت اتفاقی نیست و فعالیت و تلاش مستمر در راستای ارتقای کیفیت مهمترین پیام پنجره دیبا است.
باور ما این است که حمایت معنوی و مالی اسپانسرهای نمایشگاههای تخصصی از برگزارکنندگان، به پایداری و استمرار فعالیت اینگونه نهادها کمک شایانی مینماید که بی شک تداوم برگزاری نمایشگاههای تخصصی در زمانهای مختلف در شرایط فعلی اقتصادی کشور، میتواند راه گشای گره کور تجارت داخلی و خارجی باشد و آبی هر چند اندک به آسیاب فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان هدایت نماید.
واقعیت این است که ارتقای سطح کیفی و کمی نمایشگاهها، ارتباط مستقیم با ثبات اقتصادی و سیاسی دارد و شاید در شرایط فعلی نتوان خیلی به بهبود سطح کیفی و کمی نمایشگاهها کمک کرد و هرآنچه میبینید باز هم به همت و تلاش دستاندرکاران و فعالان صنایع صورت میپذیرد و جای تقدیر دارد. اما به صورت کلی با برنامهریزی دقیق و هدفمند، تخصیص بودجه کافی و منطقی، الگوبرداری از نمایشگاههای موفق در سرتاسر جهان و کشورهای همسایه و بکارگیری افراد با تجربه در این زمینه، میتوان به ارتقای سطح کیفی و کمی نمایشگاه صنعت ساختمان و خاصتر نمایشگاههای تخصصی امیدوار بود. بدیهی است در اینصورت رقابت کیفیتی در بین مشارکت کنندگان افزایش یافته و این نهایتاً به بهبود کیفیت ساختمانهای کشور منجر میگردد.
ارزیابی شما از تأثیر نوسان نرخ ارز بر بازار و صنعت در و پنجره دوجداره چیست و آیا این نوسانات ارزی تهدیدآمیز بوده یا فرصت ساز؟
به نظر من نوسانات ارز همانند شمشیر دو لبهای است که که برای بسیاری تهدیدآمیز و برای برخی فرصتساز بوده است. واقعیت آن است که این قضیه در شرایط شرکتهای مختلف متفاوت است و من در مورد تهدیدآمیز یا فرصت ساز بودن آن نمیتوانم نظر قاطعی عرض کنم، اما در مورد پنجره دیبا با توجه به سیاست شناور شرکت، بسیار فرصتساز بوده و ما از این فرصت (یا تهدید!) به وجود آمده، نهایت بهره را بردهایم. امیدوارم که وضعیت برای سایر همکارانم نیز همینگونه باشد.
همانطور که استحضار دارید اخیرا مسوولان شهری در شهرهای مختلف به ویژه کلانشهرها انتقادهایی را از معماری و نمای ساختمان مطرح میکنند، به نحوی که بر الگوی معماری اسلامی و ایرانی در نمای ساختمان تاکید دارند. ارزیابی شما از این انتقادها چیست؟
واقعیت این است که نمیتوان یک نسخه خاص به نام الگوی معماری اسلامی - ایرانی را برای تمام شهرها تجویز کرد. مسلما رویکرد این عزیزان برای شهری مثل اصفهان با آن سبک خاص معماری مربوط به پیش از اسلام و پس از آن میبایست با رویکردشان در مورد شهری مثل تهران با سبک معماری عمدتا مدرن و البته بدون قاعده متفاوت باشد. از نظر من اجبار به استفاده از الگوی معماری اسلامی ایرانی برای تمام کلانشهرها امری غیر منطقی و محکوم به شکست است.
از حیث کارشناسی آیا انتقادها از نماهای مدرن و معماری نوین در صنعت ساختمان به این دلیل که مغایر با اصول معماری مورد انتظار جامعه است، قابل قبول است و فکر میکنید حذف معماری نوین شدنی است؟
پرسش شما را با این پرسش پاسخ میدهم که آیا واقعا فقط در کشور ما استفاده از نماهای مدرن، مغایر با اصول معماری شناخته میشود و سایر کشورها به این مغایرت پی نبردهاند؟ حذف معماری نوین نشدنی است، به عبارت سادهتر یعنی حذف صورت مسئله و راحتترین راه. این دقیقا شبیه آن است که از فردا راهنمایی و رانندگی به منظور جلوگیری از تصادفات جادهای و کاهش آمار تلفات ناشی از آن استفاده از وسایل نقلیه موتوری را محدود کرده و پیشنهاد استفاده از گاری و درشکه را بنماید.
من در این مورد با این رویکرد مسئولین به مقوله نمای شیشهای مخالفت اساسی دارم. در واقع وقتی مسئولین و کارشناسان ارشد شهرداریها به عنوان اصلیترین نهاد درگیر با صنعت ساخت و ساز کشور در اقدامی جالب و تعجببرانگیز، استفاده از نماهای شیشهای را تا سطح 40درصد و در برخی از شهرها تا 30درصد از کل نمای یک ساختمان به بهانه جلوگیری از خسارتهای زلزله احتمالی کاهش میدهند. از دید من صنعتگر و دستاندرکار، چیزی جز یک "آه" ناشی از عدم آگاهی آنان به ارمغان نمیآورد. از این در شگفتم که علیرغم دسترسی این عزیزان به بهترین منابع و مقالههای معماری و بعضا سفرهای اروپایی و آسیایی، چگونه همچنان نمای شیشهای استاندارد را به عنوان یک واقعیت در مقوله معماری نوین جهانی، کتمان میکنند؟ در واقع شهرداریها به دلیل توانایی کمتر خود در نظارت بر اجرای صحیح و استاندارد نماهای شیشهای، راحتترین کار را انتخاب کردهاند که همان حذف صورت مسئله است. من مطمئنم که این دوستان از وجود نوع ضدزلزله سیستم کرتینوال که در اکثر برجهای دنیا استفاده میشود، آگاه هستند؛ اما به دلیل عدم تمایل در پذیرش بیشتر مسئولیتهای نظارتی خود، امکان استفاده از این سیستمها را در حجم بالا ممنوع اعلام میکنند. پیشنهاد میکنم دوستان در شهرداری مقررات سختگیرانهتری به کار بگیرند و ناظران بیشتری برای پروژهها بفرستند و بر نحوه نصب نماهای شیشهای در ساختمان نظارت قویتری داشته باشند و استفاده از شیشههای سکوریت و لمینیت را در این دسته از نماها اجباری نمایند. مگر بزرگترین آسمانخراشهای تماماً شیشهای در کشور ژاپن نیست که زلزلههای بین 7 تا 9 ریشتری به وفور اتفاق میافتد، اما کسی نمیگوید از نمای شیشهای استفاده نشود؟ البته من شخصاً مخالف استفاده از نماهای مدرن از جمله نماهای شیشهای در شهرهای تاریخی و بافتهای اینگونه هستم زیرا که معماری آن مناطق به هم میریزد اما برای شهرهای جدید و در حال توسعه مانعی نمیبینم. جالب است مقررات وضع میکنند که بیش از 40 درصد نمای ساختمان نباید پنجره یا نمای شیشهای باشد که در نتیجه آن اتاقهایی تاریک و دلگیر حاصل میشود اما دولت و مردم باید هزینه سنگینی برای روشنایی ساختمان پرداخت کنند تا درون ساختمان را روشن نگه دارند و به اصطلاح دلبازش کنند! و در پایان با آرزوی پیروزی و سربلندی برای صنعتگران تلاشگر کشورمان و سرفرازی ایران عزیز عرایضم را به اتمام می رسانم.
نشریه پنجره ایرانیان، شماره 63، دیماه 1391