نقشه بسازبفروش‌ها برای پارک ولایت!

با وجود آنکه سه سال و نیم از واگذاری پادگان سابق قلعه مرغی -و قدیمی ترین فرودگاه کشور که در دل آن قرار گرفته- به شهرداری برای ساخت بزرگترین بوستان خاورمیانه می‌گذرد و فاز نخست این طرح با تبلیغات فراوان افتتاح شده، اما شواهد و قرائن از توقف کار در این بوستان و نقشه‌های عجیب و غریب برای مابقی زمین‌های این پروژه بزرگ و حیاتی دارد.

از یکسو مدتی است که جز ساخت‌وساز چند ساختمان در حاشیه‌های بوستان، اتفاق خاصی در این محدوده بزرگ چند صد هکتاری رخ نداده تا عملا از بزرگترین بوستان خاورمیانه، جز حلقه پیرامونی (شامل چمن کاری، دیوار کشی، احداث پیاده‌رو، نصب صندلی، احداث پارکینگ، مجموعه تفریحی و...)، چیز دیگری محقق نشده باشد و از سوی دیگر طرح و نقشه‌هایی برای زمین‌های باقیمانده پروژه ارائه شده که 180 درجه مخالف اهداف واگذاری پادگان قدیم قلعه مرغی به شهرداری است!

به عبارت بهتر، جز مجموعه تفریحی، ورزشی، سفره خانه، شورای محله و امثال آنها (که اغلب با تغییر کاربری ساختمان‌های برجای مانده از پادگان هوانیروز حاصل آمده‌اند)، بخش احداث شده بوستان را می‌توان شامل ایجاد حلقه‌ای پیرامون زمین سیصد هکتاری برجای مانده از پادگان توصیف کرد که هنوز درختان قرص شده در آن هم به حدی نرسیده‌اند که بتوان برچسب فضای سبز را به آن چسبیدنی دانست. در حالی که قسمت اصلی زمین دست نخورده باقیمانده و اسناد حکایت از آن دارند که قرار نیست بخش اعظم آن به بوستان تبدیل شود.

آن گونه که مستندات ثبت شده در سازمان پارک ها و فضای سبز شهر تهران نشان می‌دهد (اینجا ببینید و از اینجا نسخه پی‌دی‌اف آن را دانلود نمایید)، قرار است بیش از 130 هکتار از زمین این پروژه به ساخت‌وساز مسکونی و خدمات جانبی اختصاص داده شده و حدود 53 هزار تن در آن سکونت کنند؛ طرحی برخلاف سخنان صریح رهبر انقلاب و طراحی اولیه پروژه!

پروژه بوستان ولایت در سایت این سازمان وابسته به شهرداری این گونه معرفی شده است:

1- مساحت محدوده طرح 291 هکتار

الف) بخش جنوبی به مساحت 5/130 هکتار جهت توسعه مسکونی و تامین خدمات وابسته در مقیاس ناحیه و محله.

ب) بخش شمالی به مساحت 5/150 هکتار جهت تامین فضای باز و سبز منطقه و مناطق همجوار

2- تراکم های کاربری مسکونی، 180 درصد، 220 درصد و 250درصد و کل زیربنای مسکونی 726/271/1 مترمربع (717/12 واحد) و جمعیت پذیری 186 نفر در هکتار معادل 53116 نفر.

این طراحی که برخلاف تعریف ابتدایی پروژه است، زمانی بیش از یک تعریف برنامه در یک سایت به نظر رسیده و از تخلفی گسترده و آشکار خبر می‌دهد که سخنان رهبر انقلاب در مراسم کلنگ زنی این پروژه در اسفند سال 1389 را بازخوانی کنیم:

«طرحهای فضای سبزِ اینجا -حالا آقای شهردار محترم گفتند، قبلاً هم من گزارشش را دیدم- نزدیک سیصد هکتار زمین است؛ این خیلی مهم است. ایشان می‌گویند می‌خواهیم دویست و بیست هکتارش را فضای سبز درست کنیم. شما باید مواظب آن بقیه باشید. هشتاد هکتار زمین وسط شهر، چیز کمی نیست. اینجا زمینهائی است که متر مترش محاسبه دارد.

شما اینجا هشتاد هکتار زمین دارید؛ مراقب باشید که چه اتفاقی بناست برای این زمینها بیفتد.

شماها بحمداللَّه خودتان پاکید، اهل هیچگونه استفاده‌ی سوء نیستید؛ اما اینجور نیست که تمام محیط زندگی، خالی از آدمهای سوءاستفاده‌جو باشد. مراقب باشید طرحهائی که می‌خواهید اینجا اجرا کنید، از بیرون محیطِ شماها برایش طراحی نشده باشد؛ با بعضی از توجیه‌های گوناگون، توجیه‌های اقتصادی، تأسیس مرکز تجاری. همین طور بقیه‌ی جاها.

حالا اینجا بزرگترین است، اینجا مهمترین است، اما تهران باز هم مراکز دیگر دارد؛ مراکزی که میتوان در آنها فضای سبز درست کرد، میتوان فضای تنفسی برای تهران درست کرد، میتوان ریه‌های تهران را تقویت کرد.

حقیقتاً ریه‌های تهران ضعیف است. تهران شهر بزرگی است و جمعیت زیادی دارد. با همه‌ی زحمتهایی که شما کشیدید، فضای سبز در این شهر، خیلی کمتر از آن مقداری است که باید باشد».