حمیدرضا اشرفزاده در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: از سال 1384 همزمان با تدوین سند چشمانداز 20 ساله تاکنون سرمایهداری مالی انحصاری ایجاد شده است. نقدینگی بانکها به فعالیتهایی خاص اختصاص مییابد و به تولید نمیرسد؛ چون بخشهای تولیدی نمیتوانند از عهده سودهای بانکی بربیایند. بانکها هم به کسانی وام میدهند که بتوانند سود پرداخت کند؛ مثل صرافها، بساز و بفروشها و واردکنندگان.وی افزود: دولت باید برای معضل نظام بانکی فکری کند. سیستم سرمایهداری انحصاری باید شکسته شود. این کار نیز تنها با هدایت تسهیلات بانکی به تولید و صنعت امکانپذیر است.
این کارشناس اقتصادی به رشد اقتصادی 8 درصد سالیانه که از جمله الزامات تحقق اهداف سند چشمانداز است اشاره و خاطرنشان کرد: با این سیستم بانکی بعید است تا سال 1404 به رشد بیش از 2 تا 3 درصد سالیانه برسیم.اشرفزاده یادآور شد: نظام بانکی کشور از سال 1359 همزمان با شروع جنگ تحمیلی برای تامین هزینههای جنگ تحت فشار قرار گرفت. این مساله باعث شد حجم زیادی از نقدینگی بانکها به تولید نرسد و از همان زمان مسیر بانکداری به سمت خرید اسلحه و تامین کالاهای ضروری تغییر کرد.
وی با بیان اینکه در دهه 1360 به سپردههای بانکی سودهایی تعلق میگرفت و وام با بهره کم به تولیدکنندگان پرداخت میشد، گفت: همین مساله بانکها دچار بحران کرد. بانکها مقدار زیادی پول به دولت قرض داده بودند که حجم زیادی از آن قابل برگشت نبود و به کسری بودجه و بدهی دولت به بانکها منجر و بانکها از نقدینگی خالی شدند. به همین دلیل دولت آقای هاشمی در سال 1368 به فکر نجات بانکها افتاد.به گفته این کارشناس اقتصادی، دولت در آن زمان با ایجاد تورم بانکها را نجات داد. اگر این اصلاحات نبود نظام بانکی در سال 1368 ورشکست میشد. در آن زمان سپردهها را بالا بردند و اجازه دادند که بانکها عملیات مبتنی بر سود را انجام دهند. بدین ترتیب بانکها تقویت شدند و به سمت تولید و تجارت سوق یافتند.
اشرفزاده ادامه داد: بین سالهای 1372 تا 1374 مردم شروع به خرید دلار کردند و اشتباه بانک مرکزی این بود که به هر شناسنامه 5 هزار دلار میفروخت (در آن زمان دلار 145 دلار بود). سال 1374 بحران ارزی، مالی و پولی پیش آمد که هرسه بحران در سیستم بانکی جمع شدند. سپس دولت یک بار دیگر با ایجاد تورم بانکها را نجات داد. اما از آن زمان تا کنون سیستم بانکی نتوانست نقش توسعهای در اقتصاد ایفا کند.
وی با اشاره به کشورهای جنوب شرقی آسیا خاطرنشان کرد: همزیستی دولت، صنعت و بانک در چرخه صادرات از جمله دلایل موفقیت کشورهای جنوب شرقی آسیا است. در این کشورها دولتها با تعیین هدفهای صادراتی، تشویق تولیدکنندگان موفق، حمایت از صنایع نوپا، پرداخت یارانه، تخصیص اعتبارات بانکی و تدوین قواعد محتوای داخلی، عمده بازارهای صنعتی جهان را فتح کردند.