یک عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در این نشست گفت: بر اساس گزارش محققانه دانشجویان دانشگاه تهران که در رسانهها منتشر شد، از بین 165 مسئله مهم کشور در سال 94، 10 اولویت انتخاب شد. در میان این اولویتها پس از مسئله هستهای، آب مهمترین چالش ایران در سال جاری است.
به اعتقاد هادی خانیکی مسئله سد گتوند، به عنوان یک پروژه پرهزینه، بیشترین انعکاس را در فضای رسانهای داشته و در نهایت دیدگاه کارشناسان این بوده که این سد موزه عبرت محیطزیست ایران است.
مسئول انجمن علمی مطالعات فرهنگی و ارتباطات ادامه داد: زاینده رود و ارتباط این رودخانه با فرهنگ ایرانی، بر هم خوردن رژیم آبی منطقه و در نهایت تحصن نمایندگان در مقابل دفتر ریاست جمهوری برای اصلاح مدیریت آب زاینده رود، دومین تیتر برجسته مطبوعات بود.وی گزارش رسانههای خارجی در زمینه تاثیر خشکسالی در بروز تنشهای سیاسی و شکل گرفتن بهار عربی در منطقه خاورمیانه را سومین عنوان برجسته با موضوع آب اعلام کرد.
خانیکی گزارش ناسا درباره ورود ایران به دوره خشکسالی 30 ساله، سخنان عیسی کلانتری در نشست تالاب گاوخونی، سخنان دکتر رنانی در سلسله نشستهای «آب، فرهنگ و جامعه» و نتایج گزارش محققانه دانشجویان دانشگاه تهران درباره مهمترین چالشهای دولت در سال 94 را دیگر تیترهای برجسته مطبوعات در زمینه آب اعلام کرد.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به ابهامات موجود در زمینه ابعاد بحران آب کشور، بیان کرد: با توجه به این ابهامات رسانهها را درباره برجسته شدن یا نشدن برخی مسایل نمیتوان مقصر دانست، زیرا به خاطر نگرانیها یا ملاحظات، ابعاد واقعی مسایل مطرح نمیشود.وی افزود: بحران آب در ایران سبب شده در سطوح کارشناسی عدهای به نان برسند که این مسئله مانع شکلگیری گفتگو است. اما اگر فضای گفتگو شکل بگیرد، در این فضا سهم و نقش همه افراد تعریف میشود.
معاون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد همچنین در این نشست گفت: تصویری که در رسانهها از وضع آب و بحران آب وجود دارد با فضای واقعی و رفتارهای مرتبط با آب همخوانی ندارد.علی یوسفی افزود: متاسفانه یک ترس مخفی وجود دارد که نمیخواهند باور کنند که بحران جدی آب داریم.
وی با اشاره به اینکه مقوله آب در فرهنگ مذهبی نقش برجستهای دارد، عنوان کرد: تطهیر و طهارت مسایلی است که به مصرف آب مرتبط بوده و با تغییر در احکام آن، میتوانیم در مصرف آب صرفه جویی کنیم.یوسفی گفت: وضعیت بحرانی آب جنبه امنیتی، مخفی و غیر علنی دارد. بیشتر دغدغه مدیران و کنشگران و تصمیمگیران، تصمیمسازی و مدیریت منابع آب است و بهرهبرداران واقعی و ذینفعان تصویر جدی از بحران آب ندارند.