به گزارش ایسنا، دکتر مارکار گریگوریان در ابتدای سخنرانی خویش، ضمن ابراز خشنودی ازمیزان مقالات ارائه شده به لحاظ کمی و کیفی در حوزه مهندسی سازه در همایش های مربوطه؛ به توانمندی جامعه مهندسین ایرانی اشاره کرد و اظهار داشت: علوم مهندسی سازه با رویکرد زلزله شناسی در طول سی سال اخیر در ایران رشد چشمگیری داشته و جایگاه رفیعی در سطح جهانی کسب کرده است، اما آنچه که باید به طور ویژه مورد توجه مسوولان پژوهشگاه به عنوان متولی زلزله شناسی قرار گیرد، توجه به امر ارتقای آیین نامه ها و دستورالعمل های بهسازی ساختمان هاست که باید بر اساس شناخت صحیح از نیازمندی های کشور و مطابق با ویژگی های فرهنگی و اجتماعی کشور صورت پذیرد.
وی ورود مباحث درسی مربوط به دانش مهندسی زلزله را در سرفصل های آموزش دانشجویان سازه از ابتدای مقطع کارشناسی ضروری دانست و از پژوهشگاه خواست تا در این زمینه دانشگاه های کشور را یاری کند.
گریگوریان در ادامه به ارائه آخرین تحقیقات خویش تحت عنوان «طراحی ساختمان براساس بازتاب یکنواخت» پرداخت و توضیح داد: که در این تحقیق به دنبال ایجاد سازه بر مبنای کنترل عملکرد بوده و سازه ها بر اساس رفتاری که در برابر نیروهای جانبی از خود نشان می دهند، مطالعه شده است و در این سازه ها تمامی اعضای اصلی و باربر دارای نسبت ظرفیت به تقاضای یکسان می باشند.
وی در ادامه سازه با بازتاب یکنواخت را یک بستر فکری معرفی کرد که می توان با استفاده از آن علاوه بر رعایت حداقل های آیین نامه های رایج در زمینه علم مهندسی سازه، رفتار سازه را نیز کنترل کرد.
گریگوریان در تبیین ایده خود تصریح کرد که در این طرز تفکر از ابتدا سازه توسط مهندس طراحی می شود و مقاطع اعضای سازه ای آنگونه انتخاب می شود که رفتار مورد نظر مهندس سازه اعمال شود؛ در حالی که در روش های جاری طراحی، مهندس سازه ابتدا سازه را تحلیل می کند و با سعی و خطا به یک سری اعضا با مقاطع مختلف میرسد. در سازه های با بازتاب یکنواخت، بازتاب سازه ناشی از اثر زلزله، بیشتر از آنچه که به تحلیل های ریاضی بستگی داشته باشد، تابعی از نحوه طرح و اجرای سازه می باشد. این بدان معناست که مشخصات اجزای سازهیی مانند سختی و مقاومت را به جای اینکه بر اساس یک سری ضوابط و معیارهایی که از پیش معین شده است به دست آوریم، آنها را خودمان به عنوان طراح به سازه اعمال کنیم.
گفتنی است، دکتر گریگوریان از اعضای موسس دانشکده مهندسی سازه دانشگاه صنعتی شریف است که با سرپرستی این دانشکده در دوره های اول و دوم، نگارش بیش از 50 مقاله و تربیت شاگردان بسیار در این حوزه، خدمات ارزشمندی به جامعه مهندسی ایران ارائه کرده است.
دکتر مارکار گریگوریان در سال 1319 در تهران متولد شده و پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه در مدرسه کوشش تهران برای تحصیلات عالیه به کشور انگلیس رفت. وی پس از پایان تحصیلات در دانشگاه منچستر و اکسفورد با پیشنهاد دکتر مجتهدی برای تشکیل دانشکده مکانیک دانشگاه صنعتی شریف به کشور برگشت.
گریگوریان بعد از مدتی اقامت در کشور به آمریکا مهاجرت کرد.