به گزارش معماری نیوز، سعید بختیاری با اشاره به تبعات لوله کشیهای گاز در منازل مسکونی و استفاده از مصالح ساختمانی قابل احتراق، گفت: در حال حاضر اغلب مصالح ساختمانی جدید که به بازار آمده مانند فومهای پلاستیکی، نماها و انواع نازک کاریهایی که در ساختمانها در حال انجام است، از مواد قابل احتراق تشکیل شده است.
وی با بیان اینکه در دنیا مقرراتی برای استفاده از این مواد وجود دارد و مقررات و مصالح را از بی خطر تا پرخطر طبقه بندی میکنند، افزود: در این مقررات به این میپردازند که هر کدام از این مصالح ساختمانی برای کدام یک از ساختمانها کاربرد دارد، چراکه ساختمانهای بلند مرتبه و ساختمانهای ویلایی هرکدام از نظر خطرپذیری متفاوت هستند.
معاون آموزش و توسعه فناوری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ادامه داد: در فضاهای پلکانی و مشاعات باید از مصالح ایمن استفاده کرد یا در نمای ساختمان بر حسب ارتفاع و فاصله با ساختمانهای مجاور یا معبر عمومی باید از مصالح خاص استفاده شود.
بختیاری با بیان اینکه تاکنون مقرراتی برای استفاده از انواع مصالح ساختمانی نداشتیم، گفت: مرکز تحقیقات از چندسال پیش کار بررسی بر روی مصالح ساختمانی را شروع کرد و آزمایشگاههایی در این خصوص تشکیل شد که در نهایت هم به نوشتن آئین نامه 682 مرکز در این باره منجر شد.
وی با اشاره به اینکه ایران اولین کشور در منطقه بود که این برررسیها را شروع کرد و الان کشورهای ترکیه و دبی هم تلاشهایی را انجام داده اند، اظهار داشت: الان خیلی از تولیدکنندگان در حال استفاده از این آئین نامه ها هستند اما باید اجباری شود و در مبحث مقررات ملی ساختمان گنجانده شود.
بختیاری با اشاره به اینکه رفتار هر یک از مصالح ساختمانی در مقابل آتش متفاوت است، گفت: محصول تمام شده هر تولیدکننده باید استاندارد بگیرد و کارفرما بداند که از چه کالایی استفاه میکند و با توجه به مقررات ساختمانی آن را به کار ببرد.