به گزارش انرژیهاب، این آزمایشگاه در سال ۲۰۰۹ تاسیس شد و تکنیسین اولیه آن ماموریتی عجیب را عهدهدار شد. آن این بود که به دشتهای شرقی برود و نمونههای مناسب به عنوان زیست توده را جمعآوری کند. در تلاش اولیه کانتینرهای کالا پر از زیستتوده جمعآوری شد.
این نمونهها برای ساخت انواع سوختهای زیستتودهای از مواد اولیه مناسب جمعآوری شدند. این مواد یا همان زیستتودهها به راحتی جابجا میشوند و به انرژی تجدیدپذیر تبدیل میشوند. اما بعد از چند سال کار این آزمایشگاه اکنون شناخته شده است و به عنوان یک کتابخانه و مرجع سوخت زیستتوده شناخته میشود.
امسال دوباره این آزمایشگاه پیشرفتی داشته و تبدیل به یک قطب تحقیق جهانی و ابزار مناسب برای پیشرفت شده است. سازمان انرژی آمریکا پیشبینی کرده است که تا سال ۲۰۳۰ میتوانند ۱.۱ میلیارد تن زیستتوده برای تولید انرژی که برابر ۳۰ درصد سوخت فسیلی هماکنون آمریکا است را تولید کنند.
اما یک پیچیدگی فنی در برابر تبدیل به واقعیت شدن این انرژی زیستی مقاومت میکند و آن این است که ترکیبات شیمیایی و خواص فیزیکی دو ذرت از یک مزرعه با هم متفاوت است.
این تفاوتها که در واقع نم و مقدار خاکستر باقیمانده از سوختن است، باعث دردسر محققان شده است. این کتابخانه یا مرجع به محققین برای حل اینگونه مشکلات کمک میکند. برای مثال با پیشرفت روند توسعه زیستتوده و خشک سازی آن و یا اضافهکردن مواد شیمیایی باعث بهبود شرایط سوختن این پلتها یا تکههای جامد انرژی میشوند. محققین با مطالعه هر مقطع از روند مساپل بیشتری را متوجه میشوند و این مرجع به آنها اجازه میدهد تا به تمامی نمونههای متشابه و همچنین قبلی دسترسی داشته باشند.
نتایج این مرجع به کمک صنایع هم میآید. برای مثال شرکتی از کاهش طول عمر شفت آسیاب خود خبر میداد و با تحقیقی جزئی در این مرجع دلیل آن زیاد بودن ترکیب سیلیکا در زیستوده بیان شد. بدون وجود این مرجع هر بار بیش از هزاران دلار برای حل مشکلات باید مصرف شود. اما قدرت اصلی این مرجع دسترسی همه جانبه آن است. اخیرا با دسترسی گوشیهای همراه و توانایی به روز رسانی تمامی تحقیقات، محققین از هر جا و هر زمان توانایی تکمیل این مرجع را دارند.