به گزارش انرژیهاب، هیدروژن از سالهای گذشته به دلیل بالا بودن انرژی نهان بالا بهعنوان سوختی جایگزین برای سوختهای فسیلی شناخته شده است و در حقیقت در ازای سوختن گاز گلخانهای را به اتمسفر وارد نمیکند؛ اما منبع این سوخت بسیار پاک و دوستدار محیطزیست نیست و شامل فرآیندی بسیار گرانقیمت و کربنزاست مانند فرآوری زغالسنگ و گاز طبیعی که هیدروژن زیادی تولید میکنند.
این عیوب باعث شد تا دانشمندان به دنبال راهحلهایی سادهتر و ارزانتر برای تولید هیدروژن مانند لایههای زیرین اقیانوس، فاضلاب و اکنون چمنها گیاهی که هر جای زمین بهجز قطب پیدا میشوند، بروند.
یکی از روشهای ممکن تمرکز بر روی ساختار سلولزی گیاهان است زیرا محققان متوجه شدهاند که سلولز هر گیاهی با مقداری کمک از نور خورشید و کاتالیستها که به فرآیند فتوکاتالیست معروف است میتوانند هیدروژن تولید کنند. در آزمایشها، این گروه از سه کاتالیست بر پایه فلز ـ پالادیوم، طلا و نیکل ـ استفاده کردهاند. دلیل انتخاب این سه کاتالیست هم تنها فراوانی و ارزانقیمت بودن آن بوده است. این گروه در ابتدا سلولز را همراه با کاتالیستها در فلاسکی زیر نور چراغ میزی قرار داده و گاز خروجی و مقدار هیدروژن موجود را هر ۳۰ دقیقه اندازهگیری کردند. در ادامه همین روند برای چمن باغچه دانشگاه انجام شد.
پروفسور بوکر توضیح میدهد: در انتها مشخص شد با این روش میتوان هیدروژن تولید نمود و بازدهی چمن معمولی بسیار بالا برآورد شد.
این اولین بار است که زیستتوده خام به این شکل مورد استفاده قرار میگیرد و هیدروژن تولید میشود. این بسیار اقتصادی است زیرا دیگر تلاشی برای جداسازی سلولز از زیستتوده انجام نمیشود و بسیار ارزانتر تمام میشود.