بیتالله ستاریان در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: با توجه به نقدینگی که دولت بعد از برجام کسب کرده بود فکر میکردیم سال ۱۳۹۵ مسکن رونق بگیرد ولی برجام بهکندی پیش رفت، بنابراین کارشناسان احتمال دادند نیمه دوم سال ۱۳۹۶ شروع حرکتهایی جزئی را در بخش مسکن شاهد باشیم که تقریباً با توجه به نشانههایی که میبینیم درست از آب درآمده است.
وی افزود: بخش مسکن در زمانی که به پایان دوره رکود خود نزدیک میشود، چهار پارامتر افزایشی را همیشه باهم دارد که عبارتاند از افزایش قیمت، معاملات، سرمایهگذاری و افزایش تولید. این چهار شاخص همواره با توجه به شرایطی که در بازار مسکن ایران حاکم بوده حتماً وجود خواهد داشت.
این کارشناس اقتصاد مسکن با بیان اینکه هماکنون تحرک نسبی در هر چهار عامل فوق دیده میشود گفت: شرایط کنونی نشان میدهد احتمالاً تا انتهای سال جاری تحرکات بازار مسکن بیشتر شده و اوایل سال آینده به اوج خود میرسد. پیشبینی من تورم بیش از ۲۰ درصد برای بخش مسکن است.
ستاریان تأکید کرد: بارها به دولت هشدار دادیم رکود در موضوع مسکن نباید فریبتان دهد. مسکن یک کالای زیستی و حیات است و جزو اولین کالاهایی است که تقاضای مطلق آن سعی میکند به تقاضای مؤثر تبدیل شود. تقاضای مؤثر در دوره رکود کاهش مییابد ولی تقاضای مطلق قابلکنترل نیست و خودبهخود افزایش پیدا میکند؛ چراکه خانوادهها تشکیل میشود، ساختمانها استهلاک پیدا میکند و اینها به نیاز کشور اضافه میشود، لذا تقاضای مطلق در بطن خود افزایش قیمت را خواهد داشت.
وی در خصوص رشد اجارهبها در تابستان سال جاری که تا ۳۰ درصد افزایش در برخی نقاط رسیده است اظهار کرد: همیشه قبل از التهاب مسکن، بخش اجاره ملتهب میشود و زمینهای برای التهاب مسکن است. بر همین اساس افزایش قیمت مسکن را در سال آینده خواهیم داشت. کسانی که میخواهند وارد مسکن شوند چون نقدینگی کافی ندارند ابتدا به بازار اجاره ورود میکنند و سپس مجموعه بعدی وارد خریدوفروش میشود.
این کارشناس اقتصاد مسکن آمار ارائهشده از مازاد واحدهای مسکونی را غیرواقعی عنوان و تأکید کرد: آمارهای ارائهشده از تعداد مسکن خالی در کشور دقیق نیست؛ زیرا ما بیش از یکمیلیون کسری داریم. وقتی کالایی در سبد خانوار چند برابر ضریب واقعی خود را در برمیگیرد، نشاندهنده کمبود آن کالا در بازار است.
ستاریان ادامه داد: هماکنون طبق آمار، سهم مسکن در سبد خانوار ۳۷ درصد است، درحالیکه در شهرها این عدد به ۷۰ تا ۸۰ درصد هم رسیده است؛ بنابراین چطور ممکن است که بگوییم تعداد واحدهای مسکونی یکمیلیون بیش از تعداد خانوار است؟ اگر ۲۵ میلیون مسکن در برابر ۲۴ میلیون خانوار داشته باشیم یعنی با کشورهای توسعهیافته آلمان و فرانسه برابری میکنیم؛ حالآنکه در آن کشورها مسکن ۷ تا ۱۵ درصد از سبد خانوار را تشکیل میدهد و هیچ مشکلی در خصوص حاشیهنشینی ندارند ولی ما ۱۱ میلیون حاشیهنشین داریم و حتی دهکهای میانی با مشکل مسکن مواجه هستند.