مسئله مهم اینجاست که نهادهای مسئول ازجمله سازمان نظاممهندسی و خود جامعه مهندسان باید بتوانند در چنین شرایطی و از دل همین محدودیتها، زمینههای جدید شغلی را خلق کنند. موضوعی که چندی پیش وزیر راه و شهرسازی نیز بر آن تأکید کرده و خواستار ایجاد و خلق فرصتهای جدید شغلی از سوی مهندسان و با تکیهبر خلاقیت آنها شده بود.
هرچند طبق اعلام مسئولان نظاممهندسی بهعنوان اعضای کمیسیون عمران مجلس، توسعه صادرات خدمات فنی و مهندسی و استفاده از توان و ظرفیت مهندسان ایرانی در سایر کشورها، ازجمله برنامههایی است که مورد تأکید و پیگیری قرار دارد؛ اما پرسش این است که در داخل کشور سازمان نظاممهندسی ساختمان در قالب نقش انتظام بخشی به امور مهندسین، چه ظرفیتهای خاصی را برای استفاده از تخصص و توان مهندسان پیشبینی کرده و آیا اساساً برنامهریزی خاصی در این زمینه انجام داده است؟
لزوم اجرای مبحث 22 مقررات ملی ساختمان
در همین راستا عضو شورای مرکزی سازمان نظاممهندسی ساختمان کشور اجرای مبحث 22 مقررات ملی ساختمان را یکی از راهکارهای اشتغالزایی برای مهندسان برشمرد و گفت: عمدهترین موضوعی که باید این روزها مدنظر قرار بگیرد، اجرایی شدن مبحث 22 مقررات ملی ساختمان است که بسترهای زیادی را برای اشتغال ایجاد میکند.
حسن مجتبی زاده در گفتوگو با صما در پاسخ به اینکه شورای مرکزی سازمان نظاممهندسی چه برنامههایی را برای ایجاد اشتغال مهندسان مدنظر قرار داده است، گفت: در کنار اجرای مبحث 22 مقررات ملی، توجه به سایر قابلیتهای مقررات ملی ساختمان ازجمله بحث مجریان ذیصلاح، از دیگر مواردی است که میتواند برای مهندسان اشتغالزایی به همراه داشته باشد.
وی همچنین با تأکید بر اینکه چالشهای موجود در مسیر اجرای مبحث 22 مقررات ملی و مجری ذیصلاح باید برطرف شود تصریح کرد: تلاش میکنیم تا موانع موجود در این بخشها رفع شود.
عضو شورای مرکزی سازمان نظاممهندسی درعینحال گفت: در حوزه اجرا نیز مشکلاتی وجود دارد که شورای مرکزی درصدد است تا از طریق برقراری تعامل و ارتباط نزدیک با وزارتخانه راه و شهرسازی، سیاستهای اثرگذاری را در این زمینه پیش بگیرد و این مسائل را با همفکری و همدلی و تعامل فیمابین حلوفصل کند.
محدودیتهای دولت برای اشتغالزایی مهندسان
همچنین دیگر عضو شورای مرکزی سازمان نظاممهندسی ساختمان کشور با اشاره به اینکه دولت درزمینه ایجاد اشتغال برای مهندسان با مشکلات و محدودیتهای خاصی مواجه است گفت: مسئله و مشکل اصلی ما مربوط به قشر تحصیلکرده و دانشگاهی کشور است و شیوه آموزش در دانشگاهها دچار مشکل است.
غلامحسن الله دادی افزود: به این معنا که مهندسان در حین تحصیل در دانشگاهها مهارت خاصی را نمیآموزند و از همین رو پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی نمیتوانند در فضای بیرون به فعالیت و کار حرفهای بپردازند. وی همچنین با انتقاد از رویه معمول در دوره بعد از فارغالتحصیلی مهندسان اظهار داشت: علاوه بر این، مهندسان بعد از فارغالتحصیلی، دورههای کارآموزی سپری نمیکنند.
الله دادی با بیان اینکه در حال حاضر روش استاد و شاگردی در مملکت ما از بین رفته است بیان کرد: امروزه مهندسان بهمحض اینکه فارغالتحصیل میشوند، تمایل دارند به کارهای مهندسی بپردازند. این در حالی است که مهندسان باید به مدت چند سال باید کار حرفه ای بکنند تا حرفهمند شوند؛ اما مشکلی که ما در وضعیت کنونی با آن مواجهیم، این است که متأسفانه مهندسان ما حرفهمند نیستند.
عضو شورای مرکزی سازمان نظاممهندسی درعینحال با انتقاد از شیوه تربیت مهندسان در دانشگاهها گفت: از همه مهمتر اینکه دانشگاهها بدون حسابوکتاب دانشجویان رشتههای مهندسی را پذیرش و مهندس تربیت میکنند، بدون اینکه در این حد نیاز به مهندس داشته باشیم.
این مسئول ادامه داد: در همین راستا شورای مرکزی سازمان نظاممهندسی ساختمان مذاکراتی را با وزارت علوم شروع کرده که طبق آن، دانشگاهها بهاندازه نیاز جامعه اقدام به پذیرش دانشجویان رشتههای مهندسی کنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بدون شک وقتی افراد در رشتههای مهندسی تحصیل میکنند و فارغالتحصیل میشوند، طبیعی است که پس از فارغالتحصیلی توقع و انتظار ایجاد شغل را دارند. این در حالی است که شغل بهاندازه کافی وجود ندارد و بهاینترتیب مشکلات و تبعات بعدی این مسئله گریبانگیر جامعه میشود.