به گزارش ایسنا، در کل کشور ۱۴۰ هزار هکتار بافت فرسوده و ناکارآمد وجود دارد که بهاندازه دو برابر مساحت شهر تهران است و ۳۰ درصد جمعیت ایران را شامل میشود. این موضوع از یک طرف اشاره میکند که با توجه به لرزهخیزی ایران چه میزان بافتهای در خطر داریم و از سوی دیگر نشان میدهد فرصت سرمایهگذاری در این مناطق وجود دارد؛ چرا که تا ۱۰ سال آینده باید ۳.۸ میلیون واحد مسکونی در این چینیجاهای ناکارآمد نوسازی شود.
بااینوجود بخش خصوصی به دلایلی همچون عدم توجیه سرمایهگذاری، نبود مشوقهای لازم، گسست برنامهها، مدیریتهای پراکنده و عدم پرداخت تسهیلات ارزانقیمت حاضر به مشارکت در این مناطق ناکارآمد نیست. بودجههای دولتی هم دیگر مانند سابق وجود ندارد، بنابراین کار نوسازی و بازسازی حاشیهها و جاهای فرسوده بسیار کند پیش میرود. بهخصوص اینکه دولت سیاست خود را از نوسازی خانهها به نوسازی محلات تغییر داده است.
با اینکه در روزهای اخیر پروژههای نوسازی ۱۰۰ واحدی محله سیروس و ۵۰ واحدی محله تختی به ترتیب توسط وزیر راه و شهرسازی و شهردار تهران کلنگ زده شد اما هیچ شرکت انبوهساز حاضر نشده در محله سیروس سرمایهگذاری کند تا دولت مجبور شود آن را به یک شرکت زیرمجموعه بانک مسکن بسپارد.
مهدی حجت، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران، با بیان اینکه پنج درصد مساحت شهر تهران بافت فرسوده است اما ۱۵ درصد جمعیت در آن زندگی میکنند، گفت: به دلیل مسائل اینگونه بافتها و همچنین تراکم ملکها، سرمایهگذاران کمتری مایل هستند که در این پروژه نوسازی بافت فرسوده کمک کنند. هرچند که دولت قولهایی داده تا تسهیلاتی به سرمایهگذاران بدهد تا آنها به سمت نوسازی بافت فرسوده سوق داده شوند اما معتقدم حداقل برای اینکه بافت فرسوده نوسازی شود ۱۰ سال زمان لازم است.
بااینوجود عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی، میگوید: در طرحهای جدید نوسازی با ساخت واحدهای مسکونی در تراکم و طبقات محدودتر تلاش میکنیم کیفیت زندگی شهروندان در محلات را ارتقا دهیم و از تراکم بیشازحد جمعیت در محلات خودداری کنیم؛ درست است که کاهش ارتفاع ساختمانها در طرحهای نوسازی ممکن است قدری متراژ واحدها را کاهش دهد اما بهطورقطع مجموعه کیفیت زندگی در محلات تاریخی را بهبود میبخشد.
وی با بیان اینکه بافتها و محدودههای هدف نوسازی که امروز بهاشتباه به آنها بافت فرسوده گفته میشود درواقع بافتهای با هویت فرهنگی و تاریخی کشور هستند، خاطرنشان کرد: همهچیزی که ما در رویکردهای جدید نوسازی دنبال میکنیم تنها در یک جمله خلاصه شده است و آن ارتقای سطح کیفیت زندگی مردم ساکن در محلات تاریخی است.