رویای رونق مسکن با وام بانکی

به گزارش ایسنا، رشد یک‌باره قیمت مسکن از نیمه دوم سال ۱۳۹۶ به بعد با کاهش تقاضا همراه شده است؛ چراکه تا قبل از آن بازار مسکن خالی از تقاضای سوداگری بود و متقاضیان واقعی در آن حضور داشتند. پس از افزایش ۱۰ تا ۳۰ درصدی قیمت‌ها که در بعضی مناطق به ۴۰ درصد می رسید، تسهیلات مسکن تاثیر خود را به‌تدریج از دست داد؛ تا جایی که حد پوشش دهی بالاترین تسهیلات پرداختی در تهران که به سقف ۱۶۰ میلیون تومان می‌رسید به حدود نصف میانگین قیمت مسکن رسیده است. بر این اساس وزارت راه و شهرسازی پیشنهاد افزایش تسهیلات به ۲۰۰ میلیون تومان را به شورای پول و اعتبار ارائه کرده است.

معاملات مسکن از نیمه دوم سال ۱۳۹۶ هرماهه به‌طور متوسط ۱۰ درصد افزایش نشان می داد تا اینکه در اسفندماه این رشد به صفر رسید؛ چراکه رشد قیمت مسکن اثرات نامطلوبی را در این بازار ایجاد کرد. پس‌ازآنکه به‌تدریج سهم واحدهای قدیمی‌ساز در معاملات نسبت به سال قبل از آن افزایش پیدا کرد مشخص شد متقاضیان واقعی در این بازار حضورداشته‌اند که توان آن‌ها با پرش قیمت‌ها پایین آمده است.

تا پیش از رکود مسکن در سال ۱۳۹۱ بخش مسکن ۳۳ درصد از حجم اقتصاد کشور را در بر می‌گرفت. این بخش مسکن دارای رابطه پیشین با ۷۸ بخش اقتصاد و رابطه پسین با ۵۶ بخش اقتصادی با ضریب انتشار ۱.۲ بود؛ یعنی به ازای هر یک اشتغال ۱.۲ اشتغال غیرمستقیم ایجاد شده است. همچنین سهم مسکن و ساختمان در اشتغال مستقیم کشور حدود ۱۲ درصد و تعداد شاغلان این بخش نیز ۳.۱ میلیون نفر بودند. این آمار اهمیت بخش مسکن به‌عنوان یک بخش پیشرو و اشتغال‌زا را نشان می‌دهد؛ اشتغالی که با افول ساخت‌وساز به‌شدت کاهش یافته است.

طبق آمار هم‌اکنون عرضه مسکن به حدود یک سوم تقاضا رسیده است. طبق آمار تولید مسکن از ۸۲۰ هزار واحد در سال ۱۳۹۱ به ۳۳۳ هزار در سال ۱۳۹۵ رسیده که نشان می‌دهد بازار فعلاً از طریق ۲.۶ میلیون واحد مسکونی خالی تغذیه می‌شود اما ادامه این شرایط منجر به فشار تقاضا و صعود قیمت‌ها می‌شود. جدا از این، اثرگذاری بخش‌های بیرونی همچون بازار ارز و سکه می تواند در بازار مسکن تلاطم ایجاد کند که دیدیم در پایان سال گذشته این اتفاق افتاد. قیمت ارز طی سه ماه ۳۱ درصد رشد کرد و به ۵۰۹۰ تومان رسید. میانگین قیمت مسکن شهر تهران نیز در این مدت ۲۶ درصد افزایش یافت که نشان داد مالکان زمین و مسکن نمی‌خواهند از بازارهای رقیب عقب بمانند و ارزش دارایی خود را حفظ می‌کنند.

اما حباب قیمت مسکن به نفع هیچ‌یک از دو سمت عرضه و تقاضا نیست؛ بنابراین بهترین سناریو برای بازار مسکن این است که رشد قیمت‌ها متوقف شود تا به‌تدریج توان متقاضیان از طریق تسهیلات بانکی به قیمت‌ها نزدیک شود؛ سناریویی که به‌نظر می‌رسد بیشتر به خواب و رویا شبیه است.