افزایش فشارها همچنان بر گرده تولیدات صنعتی

به گزارش ایسنا، بر اساس برآوردهای مرکز آمار شاخص قیمت تولیدکننده یا تورم تولید در بخش صنعت در فصل تابستان ١٣٩٧ به عدد ٣٤٠,٣ رسید که نسبت به شاخص فصل قبل (٢٨٩.٠)، ١٧.٧ درصد و نسبت به شاخص فصل مشابه سال قبل (٢٢٢.٨)، ٥٢.٨ درصد افزایش داشته ­است؛ اما این افزایش چشمگیر نرخ تورم در هزینه‌های تولید حوزه تولیدات صنعتی در حالی است که شاخص کل قیمت تولیدکننده (تورم تولیدکننده) در بخش­‌های خدمات (بر مبنای١٠٠=١٣٩٠) در فصل تابستان ١٣٩٧ عدد ٢٨٥,١ بوده است که بر اساس آن تورم تولیدکننده هم نسبت به فصل قبل ٨.٧ درصد و نسبت به فصل مشابه سال قبل ۱۹.۷ درصد افزایش یافته است.

در بخش تولیدات صنعتی بیشترین نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه تولید مربوط به حوزه‌های محصولات دخانی مشتق از توتون و تنباکو سیگار با ۱۵۶.۴ درصد، تولید کاغذ و محصولات کاغذی با ۱۱۹.۴ درصد، ماشین‌آلات و دستگاه‌های مولد و انتقال برق ۹۴.۵ درصد و تولید محصولات لاستیکی و پلاستیکی با ۸۵.۸ درصد بوده است. با این بخش خدمات شیب تورمی بسیار کمتری را نسبت به حوزه تولیدات صنعتی طی کرده است به‌طوری‌که در بخش خدمات بیشترین نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه مربوط به حوزه‌های حمل‌ونقل، ارتباطات با ۳۰.۲ درصد، واسطه‌گری‌های مالی (بیمه) ۲۲.۳ درصد، بهداشت و مددکاری اجتماعی ۲۰.۵ درصد، هتل و رستوران با ۱۸.۱ تورم بوده است.

بیشترین نرخ تورم فصلی برای حوزه صنعت هم به ترتیب مربوط به تولید کاغذ و محصولات کاغذی با ۸۷.۶ درصد، محصولات دخانی مشتق از توتون و تنباکو سیگار ۷۳.۹ درصد، محصولات لاستیکی و پلاستیکی ۵۵.۶ درصد و تولید ابزار پزشکی، اپتیکی، ابزار دقیق و انواع ساعت با ۵۱.۴ درصد بوده است. این در حالی است که در بخش خدمات بیشترین نرخ تغییرات نسبت به فصل قبل به ترتیب در حوزه‌های مربوط به حمل‌ونقل، انبارداری و ارتباطات با ۱۵.۲ درصد، هتل و رستوران با ۹ درصد، تعمیر وسایل نقلیه موتوری، موتورسیکلت و کالاهای شخصی و خانگی با ۷.۸ درصد، بهداشت و مددکاری با ۸.۲ درصد و واسطه‌گری‌های مالی (بیمه) با ۵.۵ درصد بیشترین نرخ تورم تولید را تجربه کرده‌اند. همچنین مستغلات، اجاره و فعالیت‌های کسب‌وکار با ۵.۲ درصد، سایر خدمات عمومی، شخصی و خانگی ۶ درصد و آموزش ۱.۵ درصد کمترین تورم تولید را نسبت به فصل قبل تجربه کرده‌اند.

همان‌طور که از آمارها مشخص می‌شود تولیدکنندگان حوزه‌های صنعتی نسبت به فعالان بخش خدماتی فشار تورمی بسیار بیشتری را (در هردو بخش تورم فصلی و نقطه‌به‌نقطه) متحمل شده‌اند. تولیدکنندگان صنعتی ازآنجایی‌که با تولید یک کالای ملموس سروکار دارند نیاز بسیار بیشتری به مواد اولیه (عمدتا وارداتی) دارند که با توجه به افزایش قیمت ارزهای خارجی این مسئله باعث افزایش فشار بر تولیدکننده و بالا رفتن هزینه‌های تولید می‌شود؛ ضمن این‌که تولید در این حوزه نیازمند استفاده از ماشین‌آلات صنعتی و تکنولوژیکی است که عمدتا در داخل تولید نمی‌شوند.

از سوی دیگر در بخش خدمات همان‌طور که مشاهده می‌شود بیشترین تورم تولید مربوط به بخش حمل‌ونقل انبارداری و ارتباطات است که عمده‌ترین علت آن احتمالا مربوط به بخش حمل‌ونقل، ارتباطات و انبارداری است که احتمالا افزایش قیمت ماشین‌آلات صنعتی و البته قطعات یدکی باعث بالا رفتن تورم تولید در این بخش از خدمات شده است. همچنین تورم ۵.۵ درصدی واسطه‌گری‌های مالی (بیمه) به‌عنوان کم تورم‌ترین حوزه بخش خدمات (در تورم فصلی) خود نشان از اهمیت. ج.د یا عدم وجود شاخص مواد اولیه و ماشین‌آلات در افزایش و یا کاهش نرخ تورم نهایی تولید در بخش‌های مختلف دارد.

درباره شاخص قیمت تولیدکننده باید گفت که این شاخص درواقع نشان‌دهنده نرخ تورم در قیمت‌ها است؛ منتها با این تفاوت که سبد این شاخص مربوط به هزینه‌های تولید توسط تولیدکننده است. این شاخص به میزان سنجیده شده قیمت متوسط سبد ثابتی از هزینه‌های تولیدکننده درروند تولید، در مقایسه با دوره مشابه گذشته اطلاق می‌شود. هرچه درصد این شاخص نسبت به دوره گذشته در دوره قبل افزایش یابد، موجب افزایش تورم و درنتیجه افت ارزش سهام شرکت‌های تولیدکننده و کاهش ارزش ارز کشور مبدا در مقابل دیگر کشورها خواهد شد.

از این گذشته افزایش تورم تولیدکننده شاخصی پیش‌نگر هم تلقی می‌شود به این معنا که با افزایش تورم در یک حوزه تولیدی باید منتظر افزایش تورم در قسمت مصرف آن در آینده‌ای نزدیک هم بود. علت این مسئله هم افزایش هزینه تمام‌شده محصولات تولیدی و درنهایت افزایش قیمت برای مصرف‌کننده هم هست.