به گزارش ایسنا، مصرف نفت خام در سال ۲۰۲۰ رشد اندک ۱.۱ درصد را تجربه خواهد کرد و مصرف زغالسنگ کمی کاهش خواهد یافت. البته مصرف گاز طبیعی با نرخ رشد ۲.۶ درصد، موجب خواهد شد روند افزایشی مصرف سوختهای فسیلی جهان حفظ شود.
طبق اعلام مدیریت کل امور اوپک و روابط با مجامع انرژی، اکونومیست معتقد است خروج آمریکا از موافقتنامه پاریس که در پایان ۲۰۲۰ کامل خواهد شد، دیگر تغییری در وضعیت بازار انرژی ایجاد نکرده و موجب اختلال در روند حرکت جهانی به سمت توسعه انرژیهای تجدیدپذیر نخواهد شد.
پتانسیلهای بالای انرژیهای تجدیدپذیر همراه با رویکرد مثبت دولت موجب شده که اخیراً با رشد فزاینده این انرژی مواجه باشیم، انرژی که میتواند تأثیرات بسیاری را در صنعت برق ایران داشته باشد. در ابتدای دولت تدبیر و امید، کل ظرفیت نصبشده در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر در ایران، ۱۶۵ مگاوات بوده که در پایان دولت یازدهم این رقم با تغییر رویکرد سرمایهگذاری از سوی بخش دولتی به سرمایهگذاری توسط بخش غیردولتی و ایجاد تعرفههای متنوع برای قراردادهای خرید تضمینی برق تجدیدپذیر، به حدود ۳۴۱ مگاوات رسیده بود و از زمان استقرار دولت دوازدهم تا پایان آذرماه سال ۱۳۹۷، ظرفیت نصبشده انرژیهای تجدیدپذیر با رشد ۹۶ درصدی به ۶۷۰ مگاوات رسیده است.
همچنین در راستای تنوعبخشی اقتصادی در سبد انرژی با تاکید بر انرژیهای تجدیدپذیر، ظرفیت نصبشده انرژیهای برقآبی تاکنون از مرز ۱۲ هزار مگاوات گذشته است و بر اساس برنامهریزی صورت گرفته، ظرفیت نصبشده در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر تا پایان سال ۱۳۹۷ به ۱۱۴۱ مگاوات خواهد رسید و درمجموع تا پایان دولت دوازدهم ۴۰۰۰ مگاوات به ظرفیت انرژیهای تجدیدپذیر اضافه خواهد شد.
اما از تیرماه سال ۱۳۸۸ تا پایان آذرماه سال ۱۳۹۷، حدود دو میلیارد و ۶۷۳ میلیون کیلووات ساعت از منابع تجدیدپذیر انرژی تولیدشده که این میزان تولید برق از محل انرژیهای تجدیدپذیر توانسته از انتشار یکمیلیون و ۸۴۴ هزار تن گاز گلخانهای بکاهد. همچنین این میزان تولید انرژیهای نو باعث شده ۷۵۹ میلیون مترمکعب از مصرف سوختهای فسیلی در ایران که جزو عوامل اصلی آلایندگی هوا است، کاسته شود.
همچنین این میزان تولید انرژیهای نو باعث صرفهجویی ۵۸۸ میلیون لیتری مصرف آب در سالهای اخیر شده است، علاوه بر این، انرژیهای تجدیدپذیر موجب اشتغال ۴۳ هزار و ۶۰۰ نفر بهصورت مستقیم و غیرمستقیم شده و حجم سرمایهگذاری غیردولتی در این بخش به بیش از ۱۰۱ هزار میلیارد ریال رسیده است.
بررسی اعداد و ارقام موجود در این بخش، از آن حکایت دارد که ۴۲ درصد نیروگاههای تجدیدپذیر از نوع خورشیدی، ۴۱ درصد از نوع بادی، ۱۳ درصد از نوع برقآبی کوچک، دو درصد از نوع بازیافت حرارت و دو درصد نیز از نوع زیستتوده است.
دراینباره، مجید نامجو - رئیس هیأت مدیره انجمن علمی انرژی خورشیدی ایران - معتقد است که با فعال کردن دانشگاهها برای فتح قلههای دانش استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر بهویژه انرژی خورشیدی، ایران از وابستگی علمی و تکنولوژیکی رهایی پیدا میکند و با طراحی تضامین لازم، عرصه برای ورود صنعتگران برای تجاریسازی فراهم میشود؛ همچنین با اصلاح قراردادهای خرید تضمینی، زمینه برای گسترش نیروگاههای خورشیدی و استفاده روزافزون مردم از این انرژی فناناپذیر ایجاد خواهد شد.
همچنین جنتی - عضو انجمن انرژیهای تجدیدپذیر - بر این باور است که علیرغم مشکلات موجود در این حوزه، کارآفرینان حوزه تجدیدپذیر توانستهاند ظرفیت نیروگاههای تجدیدپذیر را به ۷۰۰ مگاوات افزایش دهند و نکته قابلتوجه این است که ۴۷ درصد از سرمایهگذاری خارجی انجامگرفته در سال ۱۳۹۶ در ایران مربوط به حوزه تجدیدپذیر بوده است.
وی با بیان اینکه کارآفرینان حوزه تجدیدپذیر ثابت کردهاند که برق تجدیدپذیر یک کالای لوکس نیست بلکه یک نیاز برای ایران است، گفت: تولید برق از منابع تجدیدپذیر از هر نظر به نفع است زیرا این مسئله موجب کارآفرینی و اشتغال، صرفهجویی در مصرف آب، جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها، جلوگیری از تولید دیاکسید کربن، عدم نیاز به سوختهای فسیلی، تولید حداکثری در پیک مصرف تابستان، فاصله کم تولید تا مصرف و جلوگیری از اتلاف انرژی در انتقال و مهمتر از همه وجود پتانسیل مناسب ایران در جهت تولید است.
به گفته او، رشد انرژیهای تجدیدپذیر در سالهای اخیر مناسب بوده که این مسئله بیانگر وجود ظرفیتهای بالا در این حوزه است؛ چراکه با حضور کارآفرینان تجدیدپذیر توانستهایم با هموار کردن مسیر تولید انرژیهای نو یک حرکت جهادی در این صنعت رقم بزنیم.