قانون مالیات بر خانه‌های خالی برای کنترل قیمت مسکن کارآمد نیست

خشایار باقرپور در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: با توجه ‌به اینکه برای اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی علاوه بر پشتوانه مطالعاتی کافی، زیرساخت‌های اصولی و مناسبی در کشور ایجاد نشده، اجرای این قانون تأثیر آن‌چنانی در کاهش قیمت مسکن نخواهد داشت.

وی افزود: برخورد قهری با مالکان خانه‌های خالی، در عمل ناقض حقوق مالکانه افراد محسوب می‌شود و به همین دلیل نمی‌توان اختیار افراد در اموالشان را با این‌گونه اقدامات دچار تزلزل کرد.

این کارشناس همچنین با اشاره به مصوبه اخیر ستاد ملی مبارزه با کرونا برای تعیین سقف اجاره‌بها خاطرنشان کرد: چندی پیش بحث تعیین سقف ۲۵ درصدی افزایش اجاره‌بهای مستأجران در تمدید قراردادها مطرح شد که پیامد آن یا اجبار مستأجران برای تخلیه ملک مورد اجاره و درنهایت اجاره دادن به مستأجر جدید با قیمت دلخواه مالک بوده و یا توافقات غیررسمی بین مالک و مستأجر را سبب شده است؛ بنابراین این‌گونه تصمیمات و اقدامات نمی‌توانند تأثیری در کاهش قیمت مسکن داشته باشند.

باقرپور درباره ایرادهای وارد بر قانون مالیات بر خانه‌های خالی گفت: مالکان این قبیل واحدها یا آن‌قدر سرمایه دارند که در پرداخت چنین مالیاتی دچار مشکل نباشند و یا درصورتی‌که تمایل به پرداخت مالیات نداشته باشند فقط با اجاره دادن ملک، از پرداخت چنین مالیاتی خلاص خواهند شد که در این صورت قانون مالیات بر خانه‌های خالی، تنها می‌تواند در افزایش عرضه خانه‌های استیجاری مؤثر باشد.

مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های عمرانی شهر تهران با بیان اینکه این قانون دست مالکان را برای تخلف باز گذاشته، افزود: مالکان به‌راحتی می‌توانند با تغییر ظواهر ملک از حالت خالی به در حال استفاده و درنهایت ایجاد رفت‌وآمد صوری و هر از چند گاه به داخل ملک، واحد خود را از شمول چنین قانونی خارج سازند.

باقرپور گفت: هرگز اجرای چنین قانونی موجب اقدام به فروش ملک توسط مالکان نخواهد شد و افراد به هر شیوه‌ای سعی در حفظ سرمایه‌های ملکی خود خواهند کرد.

وی تاکید کرد: به‌طورمعمول وضع مالیات برای خانه‌های خالی نمی‌تواند از حدی مشخص بیشتر باشد و شکلی غیرمعقول به خود گیرد. به همین دلیل به‌صراحت می‌توان گفت بهتر است که قانون‌گذاران محترم به‌جای تجویز نسخه‌های ناکارآمد مسکن گونه، در پی ایجاد راهکارهای عملیاتی و زیربنایی برای حل بحران مسکن و قیمت آن باشند که درمان الگوی تولید مسکن و هدایت سرمایه‌های سردرگم افراد به سمت صنعت ساختمان و تقویت بخش تعاون، یکی از تأثیرگذارترین برنامه‌های قابل‌اجراست.