غول‌های انرژی جهان، ناگزیر به تغییر جهت به‌سوی انرژی‌های تجدیدپذیر

به گزارش فلزات آنلاین، بر اساس تجزیه و تحلیل‌های «گلوبال دیتا» (GlobalData) هدف از این تغییر استراتژی، کمک به شرکت‌ها برای کاهش کربن و همسو شدن با ترکیب انرژی‌های در حال تغییر در بلندمدت خواهد بود.

همچنین با این تغییر رویکرد، ظرفیت انتقال انرژی در ایجاد زیرساخت‌های انرژی‌های تجدید‌پذیر در دسترس پروژه‌های مهندسی، تدارکات و ساخت (EPC) در حوزه نفت و گاز قرار خواهد گرفت.

«راویندرا پورانیک» تحلیلگر حوزه نفت و گاز موسسه گلوبال دیتا معتقد است: انتظار داتریم که میزان تقاضای جهانی انرژی، در بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ شاهد رشد مرکب سالانه ۲.۵ درصد باشد که بخش قابل‌توجهی از این امر از محل انرژی‌های تجدیدپذیر محقق خواهد شد.

به‌این‌ترتیب بر اساس این چشم‌انداز رشد، انرژی‌های تجدیدپذیر به یک بازار اصلی برای فعالان بخش انرژی ازجمله شرکت‌های نفت و گاز که بازار سنتی آن‌ها به‌شدت به سمت کاهش منابع کربن در حرکت است، تبدیل خواهد شد. ‌

به نوشته تجارت جهانی انرژی، پیش‌بینی شده که تولید انرژی خورشیدی شامل انرژی فتولتائیک خورشیدی و حرارتی خورشیدی در بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ شاهد رشد مرکب سالانه ۱۱.۹ درصدی باشد.

همچنین انتظار داریم بخش‌های بادی خشکی و دریایی به‌طور متوسط در مدت مشابه، ۹.۴ درصد سالانه رشد کنند.

به نوشته، تجارت جهانی انرژی در حال حاضر بسیاری از دولت‌ها به‌طور فعال بر کاهش انتشار کربن (CO2) تمرکز کرده و قوانینی به‌منظور تسهیل کربن‌زدایی وضع کرده‌اند.

بر اساس گزارش از ایرنا، تولید برق با اتکا به منابع تجدیدپذیر، یکی از روش‌های ایده‌آل برای کاهش انتشار کربن بوده که در راستای تلاش‌های جهانی برای کاهش تهدیدات تغییرات آب‌وهوایی، یکی از تحولات راهبردی در دوری از سوخت‌های فسیلی نیز به شمار رفته است.

از طرفی، کاهش هزینه، یکی از عوامل کلیدی است که انتقال سریع به انرژی‌های تجدیدپذیر را امکان‌پذیر کرده. به گفته پورانیک، مسئله هزینه در پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر، به‌طور سنتی در مقایسه با نیروگاه‌های زغال‌سنگ و گاز جزو معایب است. رقابت اقتصادی مهمی که در سال‌های اخیر با سیاست‌ها و مشوق‌های دولت‌ها و همچنین پیشرفت‌های فناورانه به‌طور قابل‌توجهی بهبود یافته است.

اهمیت روزافزون نقش انرژی‌های تجدیدپذیر نه‌تنها به‌منزله تهدید بزرگی برای تولید انرژی مبتنی بر سوخت‌های فسیلی است بلکه سهم تولید برق مبتنی بر گاز طبیعی نیز در معرض خطر است. به‌این‌ترتیب گاز طبیعی پس از زغال‌سنگ، بازنده بعدی در تولید جهانی برق خواهد بود.