به گزارش ایسنا، جزئیات بهرهوری در گزارشهای سازمان ملی بهرهوری نشان میدهد که تا پایان سال سوم اجرای برنامه ششم توسعه حدفاصل سال ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸، رشد بهرهوری کل عوامل تولید منفی ۳.۹ درصد اعلام شده است درحالیکه این میزان در برنامه ششم توسعه ۲.۸ درصد پیشبینیشده بود و فاصلهای حدود هفتدرصدی با یکدیگر دارد.
میزان بهرهوری عوامل تولید در برنامه پنجم توسعه منفی ۰.۶ درصد، برنامه چهارم ۰.۵ و در برنامه سوم ۱.۱۰ درصد بوده است.
در رابطه با شاخص بهرهوری کل عوامل تولید در سال ۱۳۹۸ نیز آمار نشان میدهد که این شاخص بر اساس ارزشافزوده فعالیت اقتصادی در این سال با احتساب نفت منفی ۶.۱ و بدون نفت منفی ۲.۸ درصد بوده است.
بر اساس این شاخص، گروه نفت و گاز با منفی ۱۴.۳، صنعت منفی ۸.۷، ساختمان منفی ۸.۷ درصد پایینترین بهرهوری را در بخشهای اقتصادی داشتند.
همچنین ارتباطات با ۱۶.۲ و معدن با ۴.۱ بالاترین بهرهوری را به خود اختصاص دادهاند.
رشد بهرهوری نیروی کار نیز منفی ۸.۳ با احتساب نفت و منفی ۱ بدون احتساب نفت بوده است.
رشد شاخص بهرهوری سرمایه نیز درمجموع بخشهای اقتصادی منفی ۶.۱ و بدون نفت ۱.۳ درصد گزارش شده است.
رشد شاخص بهرهوری کل عوامل تولید بر اساس ستانده فعالیت اقتصادی در همین سال با احتساب بخش نفت به منفی ۴.۳ و بدون احتساب نفت ۰.۳ رسیده است.
همچنین رشد شاخص بهرهوری کار نیز منفی ۶.۴ با احتساب نفت و منفی یک بدون نفت است.
شاخص رشد بهرهوری سرمایه نیز درمجموع منفی ۱.۶ با نفت و مثبت ۱.۳ بدون نفت گزارش شده است.
اما جریان سایر شاخصها در برنامههای توسعه حاکی از آن است که رشد نیروی کار در برنامه سوم توسعه ۴.۴، برنامه چهارم ۰.۳، برنامه پنجم ۰.۶ و در برنامه ششم در سهساله اول یک درصد بوده است.
در رابطه با رشد سرمایه نیز در برنامه سوم ۴.۴ درصد، برنامه چهارم، سه درصد، برنامه پنجم ۱.۵ و برنامه ششم ۰.۲ درصد بوده است.