به گزارش روزگار معدن، خوراک اولیه کارخانههای مواد اولیه آلومینیوم، آلومینا یا اکسید آلومینیوم است که در ایران منابع کمی وجود دارد و بیشتر آن وارداتی است. تولیدکنندگان پاییندست آلومینیوم باوجود دو کارخانه تولید شمش (ایرالکو و المهدی) با کمبود مواد اولیه مواجه هستند و البته این تولیدکنندگان همواره با مشکلاتی روبهرو هستند. یکی از این مشکلات، فناوری قدیمی است که تولیدکنندگان همواره آن را بهروز نمیکنند؛ فناوریای که قدمت آن به ۴۰ سال گذشته بازمیگردد.
موضوع دیگری که باید به آن توجه کرد، صادرات است. صادرکنندگان داخلی باید موردحمایت قرار گیرند. برای مثال زمانی عراق یکی از مهمترین بازارهای ایران به شمار میآمد اما اکنون به تصرف چین درآمده است، درحالیکه ازنظر مسافتی ایران همسایه عراق است اما دولت چین با اعمال جوایز صادراتی توانسته از صادرکنندگان خود حمایت کند.
درهرصورت دولت چین به حدی از تولیدکنندگان خود حمایت میکند که بعد مسافت زیاد آن برای خریدار عراقی توجیه اقتصادی پیدا میکند. از سوی دیگر سطح کیفی تولیدات چینیها به دلیل سرمایهگذاری زیاد، بسیار بالا رفته اما در کشور ما به دلیل حمایت نکردن از تامین مواد اولیه و هزینههای بالا و روزآمد نبودن فناوری و پایین بودن دانش فنی با ضایعات بالا همراه شده که تمام این عوامل سبب افزایش نرخ تمامشده آلومینیوم شده و مزیت رقابتی تولید ما را کاهش داده است.
موضوع دیگر، گران بودن مواد اولیه صنعت آلومینیوم در داخل کشور است. با حضور واسطهها، مواد اولیه گران میشود یعنی تولیدکننده پاییندست، مجبور است مواد موردنیاز خود را گران از فروشنده بخرد و به این دلیل، بسیاری از تولیدکنندهها با مشکل روبهرو شدهاند.