مدیرعامل شرکت روزان قطعه تاک:
کاظملو در گفتوگو با فلزات آنلاین، در مورد مشوقهای مالی و اعتباری که برای توسعه صنعت آلومینیوم در نظر گرفتهاند، بیان کرد: تولیدکنندگان شمشهای آلومینیومی نیازی به مشوقهای مالی و بانکی ندارند، تنها درخواستی که از دولت و شرکتهای خصولتی دارند، این است که بدهیهای خود را در زمان مقرر پرداخت کنند. عدم پرداخت بهموقع مطالبات به بزرگترین عامل برای سقوط شرکتهای تولیدکننده آلومینیوم تبدیل شده است.
وی افزود: پرداختیهای شرکتهای وابسته به دولت با تاخیر زمانی زیادی صورت میگیرد و به همین دلیل، توان تولیدکنندگان شمشهای آلیاژی در کشور بهشدت کم شده است. شرکتهای بزرگ خصولتی، شمش آلومینیوم آلیاژی خود را سفارش میدهند ولی هزینه آن را یک سال بعد به تولیدکنندگان پرداخت میکنند، درصورتیکه در این یک سال نرخ ارز چندین بار در کشور افزایش مییابد اما تولیدکنندگان تنها، همان مبلغ اولیه را دریافت میکنند.
کاظملو در مورد عوامل تاثیرگذار بر قیمت مواد اولیه، اظهار کرد: تحریمها یکی از عوامل تاثیرگذار بر روی صنعت آلومینیوم و مواد اولیه موردنیاز آن است؛ قیمتگذاری مواد اولیه بر اساس نرخ ارز نیمایی، صورت میگیرد و در این مدت، تغییرات ارزی در کشور بهاندازهای زیاد بوده که نمیتوان تاثیر تحریمها را بر صنعت آلومینیوم انکار کرد.
وی مطرح کرد: شرکت ما تنها 30 درصد نیاز خود را از بورس و حدود 70 درصد را از بازار و دلالان با قیمت بالاتر تهیه میکند، توزیع مواد اولیه در بورس کشور نواقص زیادی مانند، سیستم بهینیاب ایرادات بنیادی دارد که بارها و بارها با مسئولین، این جریان را در میان گذاشتهایم، اما فایدهای نداشته است.
کاظملو درخصوص افزایش قیمت شمش خام، اعلام کرد: قیمت شمش در سال گذشته با یک جهش بیسابقهای همراه بود بهگونهای که بهصورت ناگهانی قیمت آن از 8 هزار تومان به 29 هزار تومان رسید، این افزایش قیمت در صنعت ریختهگری و تولید شمشهای آلیاژی نیز اثرات سویی داشت.
وی درخصوص عدم واردات شمش به کشور، اذعان کرد: سعی میکنیم که نیاز شرکت را با محصولات داخلی برطرف کنیم و تاکنون نیازی به واردات شمش از کشورهای دیگر نداشتهایم. شرکت ما در زمینه تولید شمشهای آلیاژی فعال است ولی در حوزه بیلت و اسلب وارد نشدهایم و تولید این دو محصول برای کارخانه نیاز به سرمایهگذاریهای زیادی دارد که تا این لحظه مقدور نشده است.
کاظملو در پایان گفت: درحالحاضر برای تهیه آمیژانهایی مانند سیلیس با مشکلات عدیدهای مواجهیم و نمیتوانیم آمیژانهای موردنیاز خود را وارد کنیم. جلوگیری از واردات این عناصر ضروری از یکسو و عوامل متعدد دیگر، در سالهای اخیر دستبهدست هم دادهاند تا میزان تولید ما روزبهروز کاهش یابد.