آینده صنعت ساختمان و بازار مسکن با پروفیل کامپوزیتی

به گزارش آهن آنلاین، بسیاری از ما بعد از شنیدن نام پروفیل، محصولات فلزی مانند تیرآهن، نبشی و انواع پروفیل‌های فولادی را به یاد می‌آوریم.

کامپوزیت (FRP/GRP) نوعی پلاستیک تقویت‌شده با الیاف شیشه به‌حساب می‌آید که نوع و کمیت الیاف به‌کاررفته در آن کیفیت محصول را تعیین می‌کند.

پروفیل‌های کامپوزیتی در حال حاضر در جهان سهم بالایی از بازار مصالح را به خود اختصاص داده‌اند، اما متأسفانه به دلیل محدودیت‌هایی مانند کمبود مواد اولیه، آشنا نبودن بازار با این مصالح و محدود بودن تعداد تولیدکنندگان باعث محدود شدن بازار این نوع پروفیل در ایران شده است.

کاربرد این قطعات از ساخت کوچک‌ترین پروفیل‌ها مانند ناودانی و نبشی مورداستفاده در نرده‌ها و پنجره‌ها شروع می‌شود و به ساخت ابرسازه‌ها مانند پل‌ها می‌رسد.

پروفیل‌های کامپوزیتی از طریق فرآیند پالتروژن تولید می‌شوند. در یک فرآیند پیوسته، الیاف تقویت‌کننده بعد از عبور از رزین به داخل غالب هدایت‌شده و بعد از شکل‌دهی موردنظر توسط یک سیستم کشش به بیرون هدایت می‌شوند و درنهایت قطعات خارج‌شده، در اندازه‌های موردنظر برش زده خواهند شد.

مواد اولیه تولید پروفیل کامپوزیتی در حال حاضر وارداتی است و به همین دلیل تقریبا قیمت بالایی دارد؛ اما در آینده نه‌چندان دور، با توجه تولید بیشتر این محصول، قیمت آن در بازار افت خواهد کرد. این مسئله را اضافه کنید به اینکه احتمالا عرضه و تقاضای این محصول بیشتر خواهد شد و درنتیجه بازار گرم‌تر و رقابتی‌ای را خواهد داشت. مجموع این موارد در آینده‌ تأثیر مثبتی در بازار مسکن خواهد داشت و بازار را به سمت کاهش قیمت‌ها سوق خواهد داد.

پروفیل کامپوزیتی دارای خصوصیاتی است که آن را از دیگر انواع پروفیل متمایز می‌کند. این مصالح در برابر خوردگی مقاومت بالایی نشان می‌دهند و همچنین خطر زنگ‌زدگی در سازه را برطرف می‌کنند. این پروفیل‌ها به نسبت فولاد از وزن پایین‌تری برخوردارند که یک مزیت مهم برای آن‌ها به‌حساب می‌آید و درنهایت مهم‌ترین خصوصیت این محصولات که استفاده از آن‌ها را بسیار رایج کرده است. تولید از طریق فنّاوری پالتروژن سرعت بسیار بالایی دارد و به دلیل ساده بودن ابزارآلات و وابستگی کم به نیروی انسانی هزینه تمام‌شده پایین‌تری نسبت به محصولات مشابه دارد.

پروفیل‌های کامپوزیتی نیز معایب خاص خود را دارند. برخی از خصوصیات مربوط به تولید و خواص فیزیکی کامپوزیت‌ها باعث نامناسب بودن این مواد در برخی از کاربردها می‌شود. محدودیت در شکل قالب باعث کاهش تنوع در سطح مقطع تولیدی می‌شود و همچنین ضعف این مواد در مقابل سوراخ‌کاری را می‌توان یکی از کاستی‌های این محصولات دانست.