به گزارش گسترشنیوز، ابوالفضل رضایی، دبیر سندیکای صنایع آلومینیوم ایران در ارتباط با میزان تولید آلومینای کشور گفت: شرکت آلومینای جاجرم سالانه ۲۵۰ هزار تن آلومینا تولید میکند. شرکتهایی مانند آلومینیوم المهدی و شرکت ایرالکو، هرکدام ۱۸۰ هزار تن آلومینیوم در سال تولید میکنند که این رقم جمعا ۳۶۰ هزار تن است. برای این مقدار آلومینیوم به ۷۲۰ هزار تن آلومینا نیاز است.
وی در ادامه اظهار کرد: با وارد شدن کارخانه آلومینیوم جنوب به مدار تولید با ظرفیت اولیه ۱۰۰ هزار تن و در ظرفیت کامل ۳۳۰ هزار تنی که تا اواسط سال آینده به آن خواهد رسید. لازم به ذکر است که این شرکت به ۶۶۰ هزار تن آلومینا نیاز خواهد داشت. درمجموع با ظرفیت کنونی و ظرفیت کامل کارخانه آلومینیوم جنوب به یکمیلیون و ۳۸۰ هزار تن آلومینا نیاز خواهیم داشت.
رضایی همچنین به راهاندازی یک واحد ریختهگری آلومینیوم با ظرفیت ۴۰ هزار تن علاوه بر تولید آلومینا در جاجرم اشاره کرد و افزود: با ایجاد آن نیز به ۷۰ هزار تن پودر آلومینا نیاز داریم. درمجموع واحدهای آلومینیومی در حال فعالیت و دیگر واحدهای در حال ساخت جمعا به رقم سالانه یکمیلیون و ۴۵۰ هزار تنی آلومینا نیاز خواهیم داشت.
نیاز ایران به ۷۲۰ هزار تن پودر آلومینا
دبیر سندیکای آلومینیوم ظرفیت نیاز حال حاضر کشور به آلومینا را در شرایط فعلی ۷۲۰ هزار تن اعلام کرد و افزود: تنها درحالحاضر شرکت آلومینای جاجرم با ظرفیت ۲۵۰ هزار تن در سال آلومینا تولید میکند که آن هم با مشکلاتی مواجه است. ازجمله این مشکلات میتوان به معدن تاش در سمنان اشاره کرد که هماکنون به دلایل زیستمحیطی فعلا بهرهبرداری از آن متوقف شده است.
وی با اشاره به اینکه ماده موردنیاز برای تولید آلومینا بوکسیت است گفت: معادن بوکسیت ما محدود است و با توجه به حساسیت و استراتژیک بودن صنعت فلز آلومینیوم، نیاز داریم تا در صنایع مادر برای تولید آلومینا و مواد اولیه برنامهریزی درست و اصولی انجام شود و همچنین سرمایهگذاری صورت پذیرد.
رضایی در پاسخ به این سوال که اجرای طرح تولید آلومینا از نفلین سینیت در سراب آذربایجانشرقی چقدر به تولید آلومینای موردنیاز کشور کمک خواهد کرد افزود: با توجه به احداث این کارخانه و فرآیند حداقل چهارساله آن برای قرار گرفتن در مدار تولید، ما نیازمند آن هستیم که خلا کمبود آلومینا را درحالحاضر جبران کنیم. همچنین با توجه به تحریمهایی که علیه کشورمان صورت گرفته و نیازی که به آلومینا داریم این کار توسط شرکتهای آلومینیوم المهدی، ایرالکو و ایمیدرو با تدابیری انجام میشود اما در بلندمدت نیازمند سرمایهگذاری در این بخش هستیم. وی اظهار کرد: برای تامین کسری آلومینا از کشورهای دیگر با مشکلاتی ازجمله نقل و انتقالات پول و کارمزدها در قیمتهای جهانی مواجه هستیم که هزینه را برای ما بالا میبرد.
اهمیت فوقالعاده شمش آلومینیوم در صنایع پاییندستی
وی در ادامه به تامین آلومینا از طریق واردات نیز اشاره کرد و افزود: درحالحاضر ما برای نیاز داخلی از دو کشور آسیایی پودر آلومینا وارد میکنیم و این نوع واردات غالبا بهصورت تهاتری است و در قبال آن ناچاریم تا شمش آلومینیوم اولیه را صادر کنیم.
دبیر سندیکای آلومینیوم با ابراز ناخرسندی از این اقدام گفت: شمشی که باید در صنایع پاییندستی ما مورداستفاده قرار بگیرد و بهعنوان کالای ثانویه و نهایی با ارزشافزوده عرضه شود متاسفانه برای تامین پودر آلومینا، کریولیت یا مواد اولیه صادر میشود.
وی با تاکید بر اینکه این اقدام صرفه اقتصادی ندارد افزود: ۲۰ درصد از هزینه تولیدات آلومینیومی ما در صرف منابع انرژی برقی میشود که دولت برای آن یارانه در نظر گرفته است و ما شمش آلومینیوم را به قیمتی پایینتر از پریمیومهای جهانی با میانگین ۱۷ تا ۴۰ دلار به فروش میرسانیم و این در حالی است که میانگین قیمتهای جهانی آن ۹۵ تا ۱۰۰ دلاراست.
اهمیت تکمیل زنجیره تولید آلومینیوم
وی در ادامه عنوان کرد: هماکنون شرکتهای بزرگی در دنیا به دنبال تکمیل زنجیره تولید آلومینیوم هستند و برای تولید آلومینا سرمایهگذاری میکنند. برنامهریزی برای بهرهمندی از ظرفیتهای ایجاد ارزشافزوده از بوکسیت به آلومینا و از آلومینا به شمش آلومینیوم قابلتوجه است.
رضایی به کاهش عیار بوکسیت در شرکت آلومینای جاجرم اشاره کرد و گفت: عیار بوکسیت ما در شرکت آلومینای جاجرم با کاهش مواجه شده و مقداری روی سطح تولیدات آلومینا اثر گذاشته اما مدیران شرکت آلومینای جاجرم سعی بهرهگیری از تمام ظرفیت و توانهای این مجموعه دارند تا شرکت را در حداکثر ظرفیت تولید نگه دارند.
وی درباره برنامهریزیهای صورت گرفته برای تولید آلومینیوم در افق ۱۴۰۴ گفت: برنامهریزیها برای رسیدن به افق ۱۴۰۴ تولید سالانه 1.5 میلیونتن است؛ اما الان با توجه به سرمایهگذاریهایی که در آلومینیوم جنوب (سالکو) و آلومینای جاجرم شده اگر تمامی شرکتها با تمام ظرفیتهای خودشان وارد تولید شوند ما به ظرفیتی با میانگین ۷۵۰ هزار تن خواهیم رسید؛ و قطعا با چشمانداز افق ۱۴۰۴ فاصله محسوسی خواهیم داشت. وی راهحل برونرفت از این مشکل را سرمایهگذاری بر روی مواد اولیه و قطع وابستگی عنوان کرد.