دبیرکل سندیکای آلومینیوم: صنایع در دوران کرونا مغفول مانده‌اند

به گزارش می متالز، آریا صادق نیت حقیقی درباره موانع سد راه این صنعت در جهش تولید گفت: یکی از این موانع وجود تحریم‌هاست که امکان بازگشایی ال سی، گرفتن ضمانت‌نامه و عدم شرکت در مناقصات بین‌المللی برای توسعه صادرات را از ما گرفته و سبب شده یک بازار مهم را در این شرایط که کشور به ارز و سودآوری نیاز دارد و در داخل کشور نیز رکود حاکم شده از دست بدهیم.

وی با بیان این مطلب در ادامه افزود: هزینه‌های داخلی برای تولید بسیار بالاست ازجمله قیمت مواد اولیه و باعث می‌شود در عرصه رقابت با رقبای خارجی قافیه را ببازیم و بازار صادراتی مهم خود را از دست بدهیم. البته در این زمینه جلسه‌ای که روز گذشته با آقای مدرس خیابانی قائم‌مقام وزیر صمت در امور بازرگانی داشتیم، مقرر شد که برای صادرات محصولات پایین‌دستی و جلوگیری از خام فروشی، کسانی که توان صادراتی دارند در قبال در اختیار گذاشتن ارز حاصل از صادراتشان برای صنایع مادر، شمش آلومینیوم موردنیاز به میزان صادراتشان را به نرخ شمش صادراتی دریافت کنند که این امر بسیار اثرگذار است و موانع را برطرف می‌کند.

عضو هیات مدیره سندیکای صنایع آلومینیوم ایران افزود: یکی از نیازهای مهم امروز در صنعت آلومینیوم، در اختیار قراردادن مواد اولیه به قیمت جهانی و صادراتی برای صنایع داخلی است که باعث رشد و توسعه تولید و صادرات در کشور می‌شود. مسئله دیگر درباره عرضه مناسب شمش در داخل و تعدیل قیمت‌ها، تامین سرمایه در گردش بنگاه‌های اقتصادی و واحدهای تولیدی آلومینیوم است که شاید خارج از سیستم بانکی بتواند با فروش مدت‌دار مواد اولیه توسط شرکت مادر، این مشکل نیز رفع شود و کمک قابل‌توجهی به صنعت داخلی و صادراتی داشته باشد تا تامین سرمایه در گردش موردنیاز صنایع بدون منابع ریالی و بانک مرکزی، در داخل مجموعه آلومینیوم با کمک خانواده رفع کند.

وی درباره اقتصاد پساکرونا در بخش صنایع معدنی گفت: امروزه همه جهان با شیوع ویروس کرونا درگیر هستند که حاصلش رکود برای کل اقتصاد جهان بوده است؛ اما باید دید که کرونا تا چه زمانی ادامه می‌یابد؟ چقدر از این صنایع می‌توانند در این شرایط دوام بیاورند و آیا مشاغلی هستند که بر اساس مدت‌زمانی که این ویروس به حیاتش ادامه می‌دهد، از بین خواهند رفت؟

حقیقی گفت: در پساکرونا نیز رکود خواهیم داشت، چراکه صنایع باید مجددا احیا شوند؛ البته در شرایط فعلی اولویت‌های بهداشتی و معیشتی در راس امور هستند و تا زمانی که اولویت به صنعت و ملزومات دیگر زندگی برسد و چرخه تولید و اشتغال را به حرکت درآورد زمان طولانی‌تری نسبت به شروع کرونا نیاز دارد.

وی گفت: در کنار بحث کرونا، تحریم‌ها نیز ما آزار می‌دهد و نمی‌توان چشم‌انداز روشنی را دید مگر اینکه دولت نگاه به درون بیشتری داشته باشد و صنایع را در ارتباطات بین‌المللی و کمک‌ها کم‌نیاز کند، به این شکل که حمایت دولت نسبت به صنعت زیاد شود.

دبیر کل سندیکای صنایع آلومینیوم ایران ادامه داد: در شرایط کرونا، صنعت مغفول مانده و صنایع خورد و ریز موردتوجه قرار گرفتند اما اصل صنعت که بیشترین صدمه را دیده و نقش مهمی در اقتصاد کشور دارد موردحمایت قرار نگرفته است. چراکه اکنون با توجه به شرایط به وجود آمده در خصوص کاهش قیمت نفت و اثرات آن بر بودجه کشور، بزرگ‌ترین محرک اقتصاد ما صنعت است که بتوانیم ادامه حیات دهیم و ورشکسته نشویم.

وی افزود: اما متاسفانه دولت به بهانه کمبود بودجه صنعت را کنار گذاشته و به موارد خورد و کوچک رسیدگی می‌کند تا نیازهای مردم را مرتفع سازد. لازم است تا دو بخش مهم صنعت و اشتغال را به‌صورت کلان مدیریت کنیم تا درنهایت نیاز معیشتی مردم و جامعه کارگری که بخش عظیمی از آن‌ها در صنعت فعال هستند، برطرف شود؛ اما متاسفانه صنایع مغفول مانده‌اند و حمایتی از آن‌ها صورت نگرفته و دولت تنها اقدامی که انجام داده این است که با بی‌اثر کردن چک‌های برگشتی ورودی منابع مالی صنعتگر و تولیدکننده را دچار مخاطره کرده است، از طرف دیگر خروجی که در رسته مشاغل کوچک و خورد نبودند در لحظه و ساعت مالیات، بیمه و اقساط بانکی از آن‌ها دریافت شده و تولید و صنعت را در فشار مضاعف قرار داده است. این موارد به‌طورقطع نیاز به بازنگری دارد چراکه برای تحقق جهش تولید در کشور، باید ابتدا ظرفیت موجود را حفظ کنیم و سپس توسعه و ایجاد جهش را در پیش گیریم.