در بومی‌سازی تجهیزات صنعت آلومینیوم موفق بوده‌ایم

سید نوید موسوی در گفت‌وگو با فلزات آنلاین، اظهار داشت: شرکت آلوپای در حوزه بازرگانی فعالیت می‌کند و در حال حاضر این شرکت به‌طور تقریبی 340 تن در ماه مقاطع آلومینیومی به فروش می‌‌رساند.

وی کیفیت بیلت‌های تولیدی کنونی را مطلوب دانست و بیان کرد: بیلت‌های مورد استفاده در ایران شامل بیلت‌های وارداتی مانند دوبال، بیلت‌های ایرالکو و DC می‌شود که در حال حاضر استفاده از دو نوع DC و ایرالکو رایج است. به‌تازگی کیفیت بیلت‌ها رو به بهبود رفته‌اند درصورتی‌که در گذشته بیلت‌ها از کیفیت چندان مناسبی برخوردار نبوده‌اند.

مدیرعامل گروه مهندسی آلوپای اذعان کرد: صنعت آلومینیوم کشور در خصوص تامین تجهیزات و ماشین‌آلات ازنظر وابستگی به خارج از کشور و واردات آنها، به خودکفایی رسیده و میزان واردات تجهیزات و تکنولوژی خطوط تولیدی آلومینیوم از سایر کشور‌ها بسیار کم شده ‌است. ماشین‌آلات مورداستفاده در این صنعت، قبلا از کشور چین وارد می‌شد اما در حال حاضر بومی‌سازی آنها توسط کارخانه‌های داخلی صورت گرفته‌ است. در رابطه با خطوط تولیدی روز دنیا، ممکن است واردات داشته باشیم زیرا این خط‌های تولید متفاوت بوده و به دانش فنی خاصی نیازمند‍‌ هستند.

موسوی افزود: گرچه به علت وجود تحریم‌ها، ماشین‌آلات جدید اروپایی را نمی‌توانیم وارد کنیم اما خطوط تولیدی فعلی، پاسخ‌گوی نیازهای صنعت آلومینیوم کشور است و تقریبا ایران ازلحاظ کیفیت خطوط تولید، با کشور ترکیه برابری می‌کند و تنها تفاوتی که بین این دو کشور می‌توانیم لحاظ کنیم، از منظر کنترل کیفیت و نظارت بر محصولات باکیفیت‌تر است.

وی با توجه به افتتاح کارخانه تولید شمش سالکو، چشم‌انداز تولید و صادرات شمش آلومینیوم کشور را این‌گونه توصیف کرد: تولید آلومینیوم و به‌تبع صادرات آن به عوامل مختلفی می‌تواند وابسته باشد و نمی‌توان در این خصوص پیش‌بینی دقیقی داشت. کاهش یا به‌نوعی توقف تعامل با کشور‌های صنعتی دیگر و همچنین شیوع ویروس کرونا، تولید و صادرات صنایع فلزی ازجمله آلومینیوم را تحت تاثیر قرار داده است؛ اما درمجموع تولیدات داخلی در روند مثبتی قرار گرفته و اگر صادرات از محدودیت فعلی خارج شود، ممکن است آینده‌ای روشن در صنعت آلومینیوم کشور رقم بخورد.

مدیرعامل گروه مهندسی آلوپای در خصوص وضعیت بازار آلومینیوم، اظهار کرد: بیشترین مشکلات موجود برای تولید‌کنندگان، عدم دسترسی به مواد اولیه است و همچنین وجود بازار رقابتی که سعی دارد قیمت‌ها را پایین نگه دارد. درصورتی‌که اگر از سوی دولت سوبسید در اختیار تولیدکنندگان اعم از واحد‌های مادر و صنایع پایین‌دستی، قرار گیرد، می‌توان محصولات را با قیمت کمتر صادر کرد و قیمت تمام‌شده مواد اولیه نیز کاهش می‌یابد. در این صورت می‌توانیم در بازار جهانی نیز حضور پررنگی داشته باشیم؛ اما دولت از تولیدکنندگان این صنعت، همانند بقیه صنایع فلزی کشور، حمایت نمی‌کند.

موسوی تاکید کرد: مسئولان بر صنعت آلومینیوم نظارت بسیار محدودی دارند و این صنعت به شکل انحصاری درآمده و به عبارتی تنها در دست افرادی خاص است. از تصمیم‌گیرندگان اصلی، صنایع بالادستی و مادر انتظار می‌رود که تولیدکنندگان را موردحمایت خویش قرار دهند تا در بازار، رقابت شکل بگیرد و قیمت‌ها کنترل شود. تا زمانی که این صنعت، انحصاری باشد و بازار بورس کالا در دست عده‌ای خاص باشد، منافع میان همه به عدالت تقسیم نخواهد شد.