هوشنگ گودرزی در گفتوگو با فلزات آنلاین، اظهار داشت: خارج شدن از شمول ورشکستگی ملزم به طی کردن مراحل خاصی بوده اما هماکنون، شرکت آلومینیوم در حقیقت از زیاندهی خارج شده است.
وی افزود: طبیعتا حمایت دادگستری و اداره ورشکستگی کشور بهنوعی باعث دفع شر بانکها شد و برنامهریزیها به این سمت پیش رفت که این شرکت به تولید برسد. وقتی شرکتها به هر طریقی مشکلدار میشوند، هیچ مدیری حاضر به دست گرفتن امورات آن نیست و از دلایل اساسی این اتفاق آن است که بانکها هر شخصی را که وارد آن شرکت شود و چه عضو هیئتمدیره بشود و چه مدیرعامل، ممنوعالمعامله و ممنوعالخروج میکنند. به همین علت نیز سالها هیچ مدیری حاضر به قبول این مسئولیت نیست.
مدیر اجرایی شرکت آلومینیوم پارس در ادامه گفت: زمانی که یک شرکت ورشکسته میشود، طبیعتا مسائلی بانکی آن، به اداره امور ورشکستگی کشور منتقل میشود. در این زمینه شرکت آلومینیوم پارس با چالشی مواجه نیست. تمام کارکنان این شرکت هم همه تلاش خود را کردند و بهجای اتلاف وقت، بهاتفاق یکدیگر موفق شدیم شرکت را به سوددهی برسانیم. علاوه بر این موضوعات، مولفههای دیگری نظیر بازسازی و نوسازی ماشینآلات، افزایش سهم بازار و همچنین افزایش تقاضا برای محصولات آلومینیومی ایرانی به دلیل تشدید تحریمها و افزایش نرخ ارز، باعث شد تا شرکت سرپا شود.
گودرزی اذعان کرد: شرکت آلومینیوم پارس در سال 1393 ورشکست و در سال 1394، بهصورت رسمی اعلام ورشکستگی کرد؛ درنهایت، در نیمه دوم همان سال اقدام به در دست گرفتن امور شرکت آلومینیوم پارس کردم. طبق آمار، این شرکت در پنجماهه ابتدایی سال 1394، به مبلغ هفت میلیارد و 400 میلیون تومان زیاندهی داشت. در هفتماهه بعدی یعنی از 6 شهریورماه 1394 تا پایان همان سال، میزان زیاندهی را به سه میلیارد و 900 میلیون تومان کاهش دادیم و در سال 1395، سود بسیار جزئی حاصل شد. سپس شروع به بررسی گلوگاههای تولید، رفع مشکلات خطوط تولید، بازسازی ماشینآلات، بررسی عملکرد دستگاهها و افزایش کیفیت و کمیت محصول نهایی بهواسطه کار روی بعضی از بخشهای خطوط تولید کردیم.
مدیر اجرایی شرکت آلومینیوم پارس همچنین عنوان کرد: تعهد دادیم فردی استخدام نشود و تعدیل نیرو را هم حتیالمقدور در دستور کار خود قرار ندهیم که خوشبختانه این امر نیز بهتدریج در سال 1395، به افزایش سوددهی کمک کرد. مسئولیت آلومینیوم پارس را با تولید سالانه 12 هزار تن به عهده گرفتیم و در سال 1399، میزان تولید را به 22 هزار تن محصول آلومینیومی رساندیم و در سال 1400 نیز تصمیم به تولید حدود 24 هزار تن محصول داریم.
این تولیدکننده در پاسخ به اینکه سبد محصولات آلومینیوم پارس چه تغییری داشته و آیا این موضوع به سوددهی این شرکت کمک کرده است یا خیر، تصریح کرد: در حقیقت، نگرش مدیریتی این بوده است که تولید محصولات زیانده که باید زیر قیمت واقعی به فروش رسانیده میشدند را متوقف کردیم و بهاینترتیب توانستیم جلوی زیاندهی را بگیریم. پس از مدتی، بهتدریج شروع به تولید همان محصول کردیم اما قیمت آن را افزایش دادیم؛ بهطوریکه به قیمت تمامشده محصول، میزان سود منطقی 5 تا 6 درصد اضافه کردیم.
گودرزی خاطرنشان کرد: هزینههای ثابت تولید و کارخانه باید سرشکن شوند تا بتوان مقدار بیشتری محصول تولید کرد؛ اگر ما 800 نفر کارگر داشته باشیم، این افراد حقوق خود را دریافت میکنند؛ چه 100 تن محصول تولید کنیم و چه دو هزار تن تفاوتی ندارد اما اگر دو هزار تن تولید داشته باشیم، حقوق افراد در هر کیلوگرم تولید، کمتر خواهد شد. هزینههای ثابت جذب تولید بالاتر میشوند و بهاینترتیب به سوددهی خواهیم رسید. از سال سوم به بعد شرکت با تمام ظرفیت خود به تولید پرداخت و برنامههای جدیدی را نیز برای شرکت در نظر گرفتیم.
وی در پایان یادآور شد: خودکفایی در تولید در هر کشور مسئلهای خاص تلقی میشود. اگر شرکتی مثل آلومینیوم پارس و شرکتهای مشابه وجود نداشته باشند، نیازهای داخلی باید وارد شوند و فرقی هم ندارد که این امر از چه سمت جغرافیایی صورت بپذیرد. هم ما تلاش خود را باید افزون کنیم و هم دولت باید حمایت بیشتری کند تا تولید داخلی، کشور را از واردات محصول بینیاز سازد. وقتی بهتدریج از واردات بینیاز شدیم، بالطبع به سمت صادرات نیز پیش خواهیم رفت. شرکت آلومینیوم پارس در دو سال گذشته، در حوزه صادرات نیز فعالیت کرده و جزو 100 شرکت برتر کشور و برند برتر تولید فویل آلومینیومی انتخاب شده است. باید گفت که زیر سایه قانون به تمام این موفقیتها رسیدیم.