محسن رحیمی در گفتوگو با فلزات آنلاین، اظهار داشت: یک شرکت تامینکننده آلومینیوم در زمان گشایش السی برای تولیدکننده، 1.5 درصد سود ماهانه دریافت میکند و علاوهبراین، 20 درصد مبلغ معامله باید بهصورت ضمانت و غیرقابل برداشت در بانک بماند که در مقابل وام بانکی با سود 18 درصد مزیت کمتری دارد.
وی افزود: زمانی که قرارداد با مشتری بسته شود، باید طبق همان قیمت قیدشده در قرارداد، محصول را به فروش برسانیم و اگر هم که با افزایش قیمت مواد اولیه روبهرو شویم، به هر نحوی باید نیاز به مواد اولیه را تامین کنیم تا بتوانیم سفارش مشتری را تولید کنیم. برای تامین هزینه خرید مواد اولیه از سوی بانک نیز تسهیلات دریافت کردهایم اما بههرحال بروکراسیهای اداری در دریافت این تسهیلات هم بهنوبه خود اذیتکننده بوده است. برای دریافت تسهیلات، حتما تولیدکننده باید سند ملکی را بهعنوان وثیقه به بانک ارائه دهد که با توجه به شرایط اقتصادی، یک تولیدکننده توان چند ارائه سند ملکی به ارزشی که بانک دستور داده را خواهد داشت؟!
این تولیدکننده خاطرنشان کرد: بهطورکلی، بانکها تسهیلات ویژهای برای تولید اعطا نمیکنند و بیشتر اهداف سودآوری خود را دنبال میکنند.
رحیمی در ادامه گفت: ظرفیت تولید شرکت در شرایط عادی که چالش خاصی وجود نداشت، ماهانه 300 تن بود که در حال حاضر درنهایت، توانایی تولید 70 تا 80 تن محصول وجود دارد. تهیه مواد اولیه بیشتر از شرکتهای ایرالکو و المهدی صورت گرفته است که در سال جدید نیز تامین مواد اولیه موردنیاز ما به دلیل السیهایی که گشایش یافتهاند، از شرایط بهتر و مناسبتری برخوردار است؛ وقتی یک شرک السی مدتدار باز کند، به تولیدکننده کمک کرده تا مدتزمان بیشتری بتواند ماده اولیه دریافت کند.
این تولیدکننده مقاطع آلومینیومی عنوان کرد: از دستگاههای ساخت کشور آمریکا برای تولید مقاطع خاص استفاده میکنیم که البته بیشتر تجهیزات مستقر در خطوط تولید مانند دستگاه کوانتومتر ایرانی هستند. بهطورکلی، در این شرکت تلاش بر این بوده تا در درجه اول از ماشینآلات ایرانی استفاده شود. در تعویض قطعات ماشینآلات خارجی خودکفا هستیم و از بازار داخلی آن را تامین میکنیم؛ به همین دلیل، تحریم در این زمینه برای ما چالشی به وجود نیاورده است.
رحیمی در انتها در پاسخ به این سوال که قبل از تشدید تحریم و جهش نرخ ارز، شرایط فروش به چه شکلی بوده است، اذعان کرد: بهعنوان مثال، سه سال پیش، میزان کارمزدی که از بابت فروش محصولات کسب میکردیم، مکفی بود اما حالا با افزایش مبلغ قبوض خدماتی، قیمت مواد اولیه و درنتیجه قیمت تمامشده محصول، میزان کارمزد کار افزایشی پیدا نکرده و این امر موجب ضرردهی تولیدکنندهها شده است. ازلحاظ ریالی موجودی انبارها افزایش داشته اما ازنظر حجم بار، خیر؛ بهعنوان مثال، اگر در ابتدای سال موجودی انبار 300 تن بوده، هماینک 200 تن است. ازلحاظ ریالی سودآوری داشتیم اما ازنظر میزان تامین مواد اولیه وضعیت مطلوبی نداریم.