منصور دوخایی در گفتوگو با فلزات آنلاین، اظهار داشت: همه ما تولیدکنندگان برای سال جدید، انتظار رخ دادن اتفاقات خوب را داشتیم تا هم شاهد تولید پررونقتر باشیم و هم بتوانیم برای کشور ارزآوری داشته باشیم. با این ذهنیت، همه فعالان صنعت آلومینیوم مانند صنایع معدنی دیگر، برای توسعه خطوط تولید و افزایش بهرهوری تا جایی که توان داشتند، برنامهریزی کردند اما شروع سال 1400، برابر با پایان فعالیت بسیاری از تولیدکنندگان صنایع پاییندست آلومینیومی شد!
وی افزود: یک تولیدکننده، باید از بابت تامین زیرساخت موردنیاز تولید، مطمئن باشد تا بدون دلهره و مانع خاصی، به فعالیت خود ادامه دهد اما در سال جدید، معضلی که بیش از سایر مشکلات خودنمایی کرد، افزایش هشت برابری بهای گاز مصرفی بود. تولیدکننده در هر صنعتی باید بتواند انرژی مصرفی واحد را بدون دغدغه تامین کند تا ماشینآلات به فعالیت خود ادامه دهند و روند تولید متوقف نشود اما متاسفانه با آغاز 1400، هم بهای گاز بالا رفت و هم تولیدکننده را برای تامین گاز موردنیاز، درست مانند فرایند تهیه مواد اولیه، با چالش مواجه کردند.
این تولیدکننده پروفیل آلومینیومی همچنین خاطرنشان کرد: باید به مباحث دیگری مانند نوسان نرخ ارز و در پی آن، نوسان افزایشی قیمت مواد اولیه اشاره داشت. نوسان ثانیهای نرخ دلار تاثیر مستقیم روی قیمتگذاری مواد اولیه موردنیاز دارد و برای اینکه تولیدکننده بتواند شمش و بیلت آلومینیومی موردنیاز خود را تامین کند، باید نقدینگی کافی در دست داشته باشد در این زمینه دچار چالش نشود اما متاسفانه به دلیل شرایط اقتصادی موجود، عموم تولیدکنندگان پاییندست نقدینگی مطلوبی در اختیار ندارند.
وی در خصوص منابع تامین آلومینیوم، مطرح کرد: اختلاف قیمت بین بورس کالا و بازار آزاد از دلایلی است که تولیدکنندگان را ترغیب به خرید از بازار آزاد میکند؛ علاوه بر اینکه قیمت آلومینیوم در بورس کالا بالاتر از بازار آزاد است، آزادی عمل در تعیین میزان خرید در بازار آزاد بیشتر است. ضمن اینکه درخواست تولیدکنندگان محصولات آلومینیومی این است که تفاوت قیمت آلومینیوم در بورس کالا و بازار آزاد به حداقلترین عدد ممکن برسد اما هیچ اقدامی تاکنون در این زمینه از سوی مسئولین مربوطه انجام نشده است.
دوخایی عنوان کرد: در ذکر چالشهای تولید، باید مالیاتهای گوناگونی که از تولیدکننده گرفته میشود را هم در نظر داشت که به معنی واقعی کلمه، کمر تولیدکننده را شکست است. اگر به دید منطقی و قانونی به این قضیه توجه شود، باید گفت که قانون درست این است مالیات بر ارزشافزوده فقط یک مرتبه آن هم از کارخانه تولیدکننده مواد اولیه گرفته شود نه اینکه هم از کارخانه مادر و هم از تولیدکننده صنعت پاییندست و حتی از مشتری نهایی، مالیات بر ارزشافزوده اخذ شود و علاوه بر کسب این مالیاتها توسط سازمان امور مالیاتی کشور، هزینههای دیگری نیز برای تولیدکننده تراشیده شود.
مدیرعامل شرکت صبا آلومینیوم اذعان کرد: شرایط ما بهعنوان یک فعال صنعت پروفیل آلومینیوم بهگونهای رقم خورده که نه راه پس داریم و نه راه پیش! تنها چیزی که نصیب ما شده، چالشهای گوناگون در صنعت آلومینیوم است. هیچ نهادی هم حاضر نیست تا حداقل کمی از بار روی دوش تولیدکننده را کم کند اما باید گفت، سیاستی که علیرغم وضعیت نابسامان صنعت و اقتصاد کشور، برای ادامه تولید در سال جدید به کار گرفتهایم، شکافت موانع روبهرو و حرکت بدون توقف برای ادامه تولید است. مسئولینی که باید در قوانین بازنگری انجام دهند تا کمی شرایط تولید، سهلتر شود، هنوز در خواب زمستانی هستند و تولیدکننده باید خود به فکر چاره باشد.
این فعال صنعت آلومینیوم عنوان کرد: سازمان امور مالیاتی، به معنای واقعی کلمه کمر به نابودی تولیدکننده بسته است؛ در همه جلسات استانداریها، ستاد تسهیلات و... تنها چیزی که مشاهده و شنیده میشود، شعار است. اگر واقعا قرار به رفع موانع و مشکلات تولید است، باید همه درخواستها در مجلس شورای اسلامی مطرح شود و با بند و تبصرههای منطقی و درست، قوانین صحیحی به تصویب برسد و توسط دولت اجرا شود.
مدیرعامل شرکت صبا آلومینیوم در خصوص تسهیلات بانکی، تاکید کرد: اگر تسهیلات بانکی برای بخش تولید اعطا شود، یا میزان آن کافی نیست یا در صورت کافی بودن، سودی که در قبال آن باید به بانک داده شود، مقدار سنگینی است که با توجه به شرایط کنونی اقتصاد، پرداخت آن برای یک تولیدکننده ممکن نیست و خود چالش بزرگتری را ایجاد میکند.
دوخایی در پاسخ به اینکه چه توقعی از دولت جدید دارید، تصریح کرد: دولت بادید دست تولیدکننده را در امر تولید باز بگذارد. علاوهبراین برای رفع مشکل واحدهایی که بدهی بانکی دارند، بخشنامههای جدیدی وضع شود که حداقل بخشی از دیرکرد جریمهها را به تولیدکننده ببخشند تا بتواند بدهی خود را پرداخت کند و از سوی دیگر نیز روند تولید را حفظ کند.