محدودیت نقدینگی چالش جدی آلومینیوم‌سازان است

به گزارش صمت، بااین‌وجود نباید از مشکلات این صنعت غافل بود. تولید شمش آلومینیوم به سبب مصرف انرژی بالا، جزو صنایع آلاینده است؛ درنتیجه انتظار می‌رود تولیدکنندگان شمش نسبت به امتیازاتی که در اختیار دارند، مسئولانه‌تر فعالیت کنند. باوجوداینکه در ۲ سال گذشته شاهد رشد بهای انرژی در کشور بوده‌ایم، اما تولیدکنندگان بالادستی این صنعت همچنان از امتیاز انرژی ارزان بهره‌مند هستند؛ یعنی در مقایسه با سایر رقبای خارجی خود، انرژی را با قیمت پایین‌تری خریداری می‌کنند. فعالیت این صنایع، محیط‌زیست ما را نیز آلوده می‌کند؛ بنابراین انتظار می‌رود با توجه به امتیازهایی که در اختیار این صنعت مادر قرار دارد، این صنعت زمینه اشتغال‌زایی و رشد و توسعه صنعتی و اقتصادی را در کشور فراهم کند؛ اما نه‌تنها شاهد اثرگذاری مثبت صنایع مادر آلومینیوم در رشد و توسعه صنایع پایین‌دستی نیستیم، بلکه با فروش ارزان شمش در کشورهای همسایه، امتیازات تولید آلومینیوم در کشور، نصیب همسایگان ازجمله ترکیه می‌شود. در چنین شرایطی، انرژی ارزان نه‌تنها مزیت اقتصادی را برای کشور ایجاد نکرده، بلکه به ضرر صنایع داخلی بوده است.

در هفته‌های اخیر و به‌دنبال افزایش پرمیوم فروش آلومینیوم در بازار داخلی، شاهد فروش این محصول با قیمت کمتر در مقایسه با نرخ داخلی آن، در بازار صادراتی هستیم. در چنین شرایطی، تولید محصولات آلومینیومی در کشور ما در مقایسه با نمونه‌های مشابه خارجی، گران‌تر تمام می‌شود و از رقابت‌پذیری صنایع آلومینیوم نهایی ما در بازار رقابت جهانی کاسته خواهد شد. علاوه بر این با توجه به ارزان‌فروشی شمش آلومینیوم ایران به ترکیه، به‌مرور محصولات وارداتی این کشور، جایگزین تولیدات داخلی خواهد شد. بدین ترتیب تولید آلومینیوم در ایران نه‌تنها به رشد و توسعه صنعتی منجر نمی‌شود، بلکه به نفع کشورهای همسایه خواهد بود.

در طول هفته‌های گذشته شاهد رشد بهای پایه شمش آلومینیوم در بورس کالا بوده‌ایم، بااین‌وجود، هیچ مسئولی، دلیل افزایش قیمت آلومینیوم در بورس کالا را اعلام نمی‌کند.

رشد قیمت یک محصول باید دلایلی داشته و مزیت‌هایی را به دنبال داشته باشد. بااین‌وجود، هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای از سوی مسئولان برای اتخاذ این تصمیم مطرح نشده است.

البته فعالان صنایع پایین‌دستی آلومینیوم کشور با چالش‌های دیگری نیز در مسیر فعالیت و تولید خود روبه‌رو هستند که ازجمله این مشکلات می‌توان به تامین سرمایه در گردش صنایع اشاره کرد. با توجه به روند رو به رشد قیمت شمش آلومینیوم در بورس کالا، از توان صنایع برای خرید مواد اولیه کاسته خواهد شد؛ یعنی میزان تولید محصولات نهایی آلومینیومی در کشور محدود می‌شود.

این اقدام از یکسو به رشد بهای محصولات نهایی در بازار منجر می‌شود و از سوی دیگر، به ضرر تولیدکننده نهایی خواهد بود.

علاوه بر موارد یادشده، هیچ‌کدام از اهداف اولیه برای احداث این صنعت، مبنی بر استفاده از منابع انرژی ‌برای ارزش‌آفرینی هرچه بیشتر محقق نخواهد شد؛ بنابراین اصلاح شرایط کنونی و بازنگری در سیاست‌های حاکم بر صنعت فولاد ضروری به نظر می‌رسد.