جلال ایرانمنش/کارشناس مسکن
به جای دیدگاه منطقی، نگاه تجاری و گاهی سوداگرانه در ساخت و سازهای شهری حاکم شده که در پی این امر مسائلی همچون سلامت، مصرف بهینه انرژی و حفاظت از جامعه در مرحله آخر قرار میگیرد که حل این مشکل به عهده مردم نیست. توجه به این نکته ضروری است که ساخت و سازهای نامناسب در نقاط مختلف منجر به اتلاف مصالح ساختمانی و کاهش عمرمفید ساختمان به 10 سال میشود. از سوی دیگر، طی چند سال اخیر بیشتر ساخت و سازها در خطه شمال کشور متناسب با آب و هوا و رطوبت منطقه نبوده که این امر به ضرر محیط زیست است. بنابراین با درنظر گرفتن ساخت و ساز نسبت به منطقه آب و هوایی به طول عمر ساختمان کمک میشود و این کاهش طول عمر ساختمانها به ویژه در خطه شمالی کشور به دلیل زنگزدگی مصالح ساختمانی و کاهش طول عمر ساختمان به 10 سال به منافع ملی کشور ضرر وارد میشود. از سوی دیگر، پایین بودن هماهنگی میان سازمانهای تصمیمگیرنده بیش از هر موضوع دیگری به چشم میخورد. ایرانمنش اظهار کرد: با توجه به اینکه ارتباط علمی چندانی میان سازمانهای درگیر ساخت و ساز شهری وجود ندارد و در صورت ارتباط میان آنها، این امر بیشتر به رقابت میان آنها منجر شده است. نبود تعامل میان این سازمانها مانع رسیدن به نتیجه مطلوب در زمینه ساخت و ساز و حفاظت از منافع مردم و منافع ملی میشود که این موضوع نیز گاهی به مشکلات وزارت راه و شهرسازی و شهرداری هم برمیگردد. علاوه بر اینکه این موضوع نه تنها در بحث کلان شهری اجرا نشده بلکه گاهی به نظر میرسد تعریفی هم نداشته است.
نکته مهم دیگر اینکه، در ساختار اجرایی وزارت راه و شهرسازی به عنوان ناظر و برنامهریز که در این زمینه فعالیت میکند، بهتر است برنامهریزی ساختاری بیشتر شده و وظایف مدیریتی تعریف شوند. پیشنهاد میشود از دانش پژوهان و متخصصان جوان و کارآمد در زمینه ساخت و سازهای شهری بیشتر کمک گرفته شود تا اطلاعات در این زمینه به روز باشد.
ماهنامه پنجره ایرانیان – شماره65-