درگفتگوی اختصاصی با دکتر علیرضا رضوانی مطرح شد:
در ادامه دور نخست این بازدیدها که به شهر تبریز اختصاص داشت، پنجره ایرانیان همزمان با دومین نمایشگاه در و پنجره اصفهان برنامهای را برای بازدید و تهیه گزارش از چند مرکز عمده تولیدی استان اصفهان تدارک دید. آخرین ایستگاه گروه خبری، کوپال اصفهان در شهر نجف آباد بود. شهرک صنعتی منتظریه این شهر، بیش از ده سال میزبان مجموعه ای است که دانش روز را با ابتکار و پشتکار در هم آمیخته و سربلندی آفریده است. علیرضا رضوانی که سال های بسیاری را در مراکز عملی جهان به اندوختن دانش روز سپری کرده، با علم و البته درایت خود امروز آلومینیوم کوپال را به یکی از برترین های صنعت کشور تبدیل ساخته است. دیدار گروه خبری از این مجموعه فرصت مغتنمی بود تا پای صحبت پربار دکتر علیرضا رضوانی، قائم مقام مدیر عامل کوپال بنشینیم و داستان کوپال را از زبان او بشنویم و برای شما گزارش کنیم. در ادامه گزارش تصویری از این بازدید و این گفتگو از نظر شما می گذرد:
برای مشاهده فایل پی دی اف کلیک کنید.
درباره پیشینه و وضعیت فعلی آلومینیوم کوپال اصفهان کمی توضیح دهید.
شرکت آلومینیوم کوپال اصفهان یکی از نخستین مجموعه هایی است که در این زمینه در مرکز ایران شروع به فعالیت کرده است. این کارخانه در سال 1379 در زمینی به مساحت بیش از یک هکتار در شهرک صنعتی منتظریه نجف آباد اصفهان احداث شد. ظرفیت اولیه کارخانه 12000 تن پروفیل بود. در طول این سالها با استفاده از فناوری و دانش روز جهان از جمله از کشورهای آلمان، ژاپن و ترکیه و به کارگیری مدیرانی کارآمد، آلومینیوم کوپال را روزبه روز ارتقاء دادیم تا به امروز که محصولات ما در بیشتر نقاط ایران مورد استفاده قرار می گیرد.
آلومینیوم کوپال چه محصولات و خدماتی را عرضه می کند؟
انواع پروفیل هایST، اختصاصی و ترمال بریک، یراق آلات، انواع رنگ الکترواستاتیک، دکورال و آنادایز از جمله محصولات تولیدی این کارخانه است، همچنین در زمینه ارائه مشاوره و راه اندازی خطوط تولید در و پنجره نیز فعالیت هایی داریم.
ماشین آلاتی که در کارخانه مشغول به کار هستند از بهترین برندهای موجود انتخاب شده اند. برای نمونه اخیرا دستگاه های پرس ساخت ژاپن را نیز به مجموعه اضافه کرده ایم. در ابتدا تولیدات ما به محصولات نرمال محدود بود، البته تمام مقاطع در و پنجره ها در سبد محصولی ما وجود داشت. با گسترش بازار و شکل گرفتن نیازهای جدید، محصولات ترمال بریک را نیز به تولیدات کوپال افزودیم. بههر حال راز بقا در توان پاسخگویی به نیازهای جدید بازار است.
استاندارد چه جایگاهی در مجموعه شما دارد؟
البته استانداردهای موجود در ایران در زمینه آلومینیوم کامل نیستند و اساسا در خصوص بسیاری از مقاطع آلومینیوم استاندارد تعریف شدهای وجود ندارد. با این حال کوپال از استاندارد کشور آلمان برخوردار است. اما اگر به طور خلاصه بخواهم بگویم استاندارد ملی ایران و گواهینامه ISO 9001 – 2008 از جمله استانداردهایی است که کوپال موفق به دریافت آنها شده است.
چه نگرشی در مجموعه آلومینیوم کوپال حاکم بوده که آن را به چنین نقطه ای رسانده است؟
آلومینیوم کوپال، تا به امروز که وارد دومین دهه خود شده است، همواره اصولی داشته و بر آنها پایبند بوده است. نخست آنکه همواره به دانش روز مجهز باشیم؛ دوم، رقبایمان را به عنوان معلمان حرفه ای خود در نظر بگیریم؛ و سوم اینکه در همه حال الفبای رقابت سالم را در بازار حفظ کنیم.
منظورتان از الفبای رقابت سالم دقیقا چیست؟
ببینید از نظر ما دو نوع رقابت سالم وجود دارد: کیفیت و قیمت. یعنی شما یا باید با ارتقای کیفیت محصولات خود وارد بازار رقابتی شوید یا با اتخاذ روش هایی خاص قیمت خود را به صورت رقابتی تعیین کنید. به نظر من فقط این دو نوع رقابت قابل احترام است. غیر از اینها، در واقع از خط قرمزها عبور شده و دیگر نمی توان نام رقابت سالم را بر آنها گذاشت.
آلومینیوم کوپال همواره حضور نمایشگاهی پررنگی داشته است. به نظر شما نمایشگاه های تخصصی مختلفی که در نقاط مختلف کشور برگزار می شود، از شرایط مناسبی برخوردار است؟
ببینید، در صنعت آلومینیوم سیستم منظم و دقت نظر لحظه ای حرف اول و آخر را می زند. نمایشگاه محلی برای کشف بازارهای جدید است. از سوی دیگر نمایشگاه می تواند ویترین تولیدکنندگان باشد. حال هرچه بر این ویترین غبار بیشتری نشسته باشد، تولیدکننده کمتر به چشم می آید. در چند ماه گذشته ما در چهار نمایشگاه شرکت داشته ایم که آخرین آن همین نمایشگاه اصفهان است. در ماه های آینده هم در کرمان و شیراز نیز حضور خواهیم داشت. حضور مستمر و دائم در رویدادهایی مانند نمایشگاه های تخصصی به تثبیت برند در بازار کمک بسیاری می کند. امروز نام کوپال با کیفیت مطلوب عجین شده است. ما با تکیه بر دانش روز و تکنولوژی مدرن کوپال را در مسیر رقابت سالم قرار داده ایم و تنها به رشد این صنعت می اندیشیم.
به نظر شما صنعت آلومینیوم در ایران چه جایگاهی دارد؟
باید بگویم، آلومینیوم جزو صنایع قدرتمند کشورمان است. به طور کلی کشورهایی که وارد این صنعت شدند، کشورهایی صاحب نظر هستند. ایران هم از همین دسته از کشورهاست. در سالیان گذشته دانش بسیاری در این زمینه به عناوین مختلف از کشورهای دیگر جذب و وارد ایران شده است. حفظ و توسعه این صنعت نیز مستلزم بسترسازی مناسب، به روزرسانی و بومی کردن آن است. باید توجه داشته باشید که آلومینیوم یک نیاز روز مردم است. امروزه آلومینیوم در معماری نوین نقش مهمی بر عهده دارد و روزبه روز نیز تمایل مصرف کنندگان نهایی به استفاده از در و پنجره و دیگر محصولات آلومینیومی در خانه ها بیشتر می شود. به عبارتی پنجره های قدیمی دیگر پاسخگوی مطالبات بازار امروز نیستند. بنابراین تولیدکننده اگر همچنان بر روش های سنتی خود پایفشاری کند و در پی اطلاعات روز نباشد، دیر یا زود از گردونه رقابت خارج خواهد شد.
این نکته را نباید فراموش کرد که استفاده از آلومینیوم مزایای بسیاری دارد، برای مثال، آلومینیوم به هیچ وجه آلودگی ندارد، ضایعات ندارد، به این معنا که کل آن دوباره به چرخه تولید بازمی گردد. ضمن اینکه از سال های بسیار دور ثابت شده است که آلومینیوم یکی از مقاوم ترین مواد برای ساخت مصالحی همانند در و پنجره است.
با توجه به وضعیت کنونی بازار و تحولاتی که به واسطه برچیده شدن تحریم ها در راه است، چه چشم اندازی را برای بازار آلومینیوم متصور هستید؟
تصور بر این است که فضای جدیدی در حال شکل گیری است؛ اما این فضا هر چه که باشد، ما باید بتوانیم آمادگی خود را برای وارد شدن به آن کسب کنیم. باید بدانیم که فعالیت در شرایط جدید به الفبایی جدیدی نیز نیاز دارد. با روش های قبلی نمی توان وارد این فضا شد. در واقع باید خود را برای رقابت با حریفان نیرومندتر آماده کنیم و با ارتقای محصولات خود قدرت رقابت خود را بالاتر ببریم. این گونه نیست که تصور کنیم در آینده فضا بهتر خواهد شد پس بدون تلاش بیشتری در انتظار بازار بهتر و سود بیشتری بنشینیم. بر عکس، مسئولیت پذیری، دقت، سرعت و علم ما باید افزایش یابد. اینها همه لازمه ورود به فضای تازه هستند. اگر این مسائل جدی گرفته نشوند، بدون تردید موفقیتی حاصل نخواهد شد. تصور کنید اگر در فضای جدید کشورهای اروپایی محصولات خود را مستقیما در بازار ما عرضه کنند، در چنین شرایطی قطعا ما باید سطح خودمان را آنقدر بالا برده باشیم که بتوانیم با آنها رقابت کنیم. نمی توان بدون هیچ تغییری در روش های خود توقع داشته باشیم که بازار خود را در حضور آنها حفظ کنیم.
نشریه پنجره ایرانیان ــ سال نهم ــ شماره 97 ــ آبان 94