پنجره‌ایرانیان؛ تولیدکننده ایرانی که انواع و اقسام ریسک‌ها و هزینه‌ها را به جان خریده است تا خدمتی ملموس برای جامعه خود خلق کند حالا علاوه بر مشکلات زیاد خود این بار باید قطعی برق را هم تجربه کند تا مشکلاتشان تکمیل شود
به گزارش ایسنا، در سال‌های اولیه بعد از انقلاب رونق صنعت و تولید یکی از جدی‌ترین اهداف نیروهای انقلابی بود به‌طوری‌که در آن اوایل ما وزارت صنایع سنگین هم در دولت داشتیم. بااین‌حال روند رخداد وقایع در اقتصاد نفت‌آلود ما به‌گونه‌ای پیش رفت که با افزایش درآمدهای نفتی ما به‌جای اینکه تصمیم بگیریم با این پول صنعت خود را نوسازی کنیم راه ساده‌تری را انتخاب کردیم و ترجیح دادیم احتیاجاتمان را از بیرون بخریم.
همین شرایط باعث شد تا صنایع سنگین و زیربنایی ما جز در برخی از بخش‌های معدنی، فلزات و حوزه‌های نظامی به حاشیه برود و به‌تبع آن صنایع نیمه سنگین و واسطه‌ای هم دچار سستی شوند و دور باطل واردات و تضعیف صنایع داخلی رقم بخورد. «واردات» بیش‌ازحد و «قاچاق» دو اسم رمز تخریب تولیدات داخلی هستند که باعث شده است تا تولیدکنندگانی ریشه‌دار در حوزه‌هایی مانند لوازم‌خانگی، پوشاک، اقلام فرهنگی، لوازم پزشکی و بهداشتی و...، کسب‌وکار خود را تعطیل کنند. کارخانه‌های ریشه‌داری مانند ارج و داروگر تنها نمونه‌هایی از تولیدات ورشکسته داخلی هستند.
با همه این احوال اما وضعیت در صنعت تولیدات خوراکی فرق می‌کند، محصولات غذایی به دلیل امکان فاسدشدن و حساسیت در حمل‌ونقل خیلی برای واردات گزینه‌های مناسبی نیستند مخصوصا اگر این واردات قرار باشد از کشورهایی مانند چین انجام شود.
محصولات خوراکی به دلیل نیاز به خنک ماندن و همچنین ضرورت تولید روزانه نیاز مداومی به برق دارند. نیازی که با خاموشی‌های اخیر در تهران برای تولیدکنندگان این صنف دردسر درست کرده است. یکی از تولیدکنندگان فراورده‌های گوشتی با اشاره به قطعی‌های روزانه برق در تهران می‌گوید که این قطعی‌ها در بعضی ساعات روز باعث می‌شود که ما نتوانیم تولید آن روز خودمان را که اندازه معینی است تمام کنیم همین باعث می‌شود. از طرفی موتورهای برقمان هم آن‌قدر نیرو ندارند که بتوانند دستگاه‌های ما را به چرخش دربیاورند.
پیش‌ازاین هم بیژن پناهی‌زاده، معاون خانه صنعت، معدن و تجارت ایران درباره اثرات منفی قطع برق بر عملکرد واحدهای تولیدی و صنعتی طی روزهای اخیر، اظهار کرده بود: ضرر و زیان ناشی از قطع برق واحدهای تولیدی و صنعتی بسیار هنگفت است و تولیدکنندگان را با مشکلات بسیار زیادی روبرو کرده که عمده‌ترین آن افزایش هزینه‌های تولید است و دولت باید این ضرر و زیان را جبران کند و هزینه مربوط به بخش خصوصی را بپردازد.
او گفته بود: واحدهای تولیدی هزینه‌های مختلفی ازجمله حقوق و دستمزد کارگران، هزینه‌های مالیاتی و تامین اجتماعی را پرداخت می‌کنند و در زمان قطعی برق این هزینه‌ها متوقف نمی‌شوند و تولیدکنندگان مجبورند با پایان هرماه هزینه‌های مذکور را پرداخت کنند.
معاون خانه صنعت، معدن و تجارت با بیان اینکه علاوه بر ضرر و زیان آشکار واحدهای تولیدی و صنعتی ناشی از قطع برق، این واحدها با ضرر و زیان‌های پنهان نیز مواجه می‌شوند، اظهار کرده بود: رسیدن محصول و کالای تولیدی به بازار و قطعی برق سردخانه‌ها ازجمله مشکلاتی است که واحدهای تولیدی با آن مواجه‌اند و به‌عنوان ضرر و زیان پنهان از آن‌ها نام‌برده می‌شود. واحدهای تولیدی نه‌تنها طی سال‌های اخیر از مشوق‌ها و تسهیلات لازم برخوردار نبوده‌اند بلکه شرایط به‌گونه‌ای پیش رفته که در حال حاضر از ابتدایی‌ترین خدمات ازجمله برق و آب هم محروم هستند.
به نظر می‌رسد در این شرایط که دولت داعیه حمایت از تولید داخلی را دارد باید به کمک این دسته از تولیدکنندگان بیاید و با تامین حداقل نیازهای ضروری برای تضمین فرایند تولید، وظیفه خود را در قبال تولیدکنندگان ادا کند. اگر قرار است با خاموشی‌های نوبتی در مناطق مختلف مسکونی تهران در مصرف برق صرفه‌جویی شود می‌توان با شیوه‌هایی مناطقی که در شهر تهران استفاده‌های تولید و صنعتی از برق دارند را از این قاعده مستثنی کرد تا آن‌ها هم دچار ضرر و زیان نشوند.
