یک گروه تحقیقاتی در آمریکا با ایجاد پوششی حاوی نانوذرات رس روی پارچه‌، قابلیت دوام در برابر آتش را در آن ایجاد کردند. پیش از این با اعمال ترکیبات هالوژن‌دار این کار انجام می‌شد که از اثرات جانبی آن سفتی پارچه بود. اما در روش جدید، پارچه نرمی و لطافت خود را حفظ می‌کند و در عین حال نسبت به آتش مقاوم است.به گزارش ایسنا، یافته‌های اخیر محققان در نیواورلئان حاکی از آن است که به‌ زودی منسوجات پنبه‌ای در زمره حوزه‌های فناوری بالا قرار خواهد گرفت. اخیرا یک گروه تحقیقاتی از وزارت کشاورزی به مطالعه در این باره پرداخته‌اند. از دهه 1950 میلادی، «روث بنریتو» و همکارانش در مرکز تحقیقاتی منطقه‌ای «سوترن» در نیواورلئان به مطالعاتی پرداختند که نتیجه آن بهبود کیفیت پنبه و قابل رقابت شدن این ماده در مقابل الیاف سنتزی نظیر پلی استر شد. «برایان کاندون» در این مرکز با استفاده از فناوری نانو بهبودهای قابل توجهی در این صنعت ایجاد کرده است. در این پروژه، محققان با همکاری همتایان خود در دانشگاه تگزاس به بررسی اولین نوع از پنبه‌های زیست سازگار و مقاوم در برابر آتش پرداختند که دوام بسیار بالایی نیز دارد.

ایجاد عوامل هالوژن‌دار برای مقاوم کردن در برابر آتش، روش شیمیایی رایجی محسوب می‌شود، اما این گروه تحقیقاتی به‌ دنبال جایگزین بهتری بوده تا با استفاده از آن پنبه سفت نشده و نرمی خود را حفظ کند. برای این کار پژوهشگران از پلیمر محلول در آب که حاوی ذرات رسی به ابعاد 50 تا 100 نانومتر استT استفاده کردند. با این کار پلیمر در صورت مواجه شدن با آتش، متورم شده و مانع از رسیدن آتش به پارچه می‌شود. نتایج این تحقیق در نشریه «ACS Nano» به چاپ رسیده است.نتایج تست‌های اولیه این پارچه حاوی نانوپوشش، رضایت بخش بوده است. در یکی از این تست‌ها، 95 درصد از پارچه در مواجهه با آتش بدون تغییر باقی ماند، در حالی که پارچه فاقد نانوپوشش به کلی نابود شد. در پروژه دیگری، این گروه تحقیقاتی از میدان‌های فراصوت برای پردازش پارچه خام حاوی آنزیم استفاده کردند. آنها با این کار واکس‌ها و الیاف دیگر را از روی سطح زدودند، این الیاف و واکس‌ها مانع از رنگ‌آمیزی خوب پارچه شده و کیفیت آن را کاهش می‌دادند.

نشریه پنجره ایرانیان، سال پنجم ، شماره 57 ، تیرماه 1391