یک استادیار دانشگاه زنجان گفت: یونولیت‌های استفاده شده در ساختمان‌ها در برابر آتش‎سوزی مقاومت کمی نسبت به مصالح دیگر دارند. کیارش ناصراسدی تصریح کرد: استفاده از ورقه‌های یونولیت، به‌ عنوان عایق حرارتی در ساختمان‎ها روشی است که در طی سال‌های اخیر رواج بسیار پیدا کرده است و با توجه به اینکه یونولیت به دلیل مواد موجود در آنها در طبیعت دیرجذب است، اگر همراه دیگر ضایعات و نخاله‌های ساختمانی به سمت محل دفن زباله‌ها هدایت شوند تجزیه نشده و مشکلات عدیده‌ای ایجاد می‌کند.

وی تصریح کرد: این یونولیت‌های سفیدرنگ به جای بولوک‌های سفالی و آجر در سقف طبقات قرار می‌گیرند و وزن یک ساختمان را هفتاد تا هشتاد کیلوگرم بر مترمربع کاهش می‌دهند و چون سبک، ارزان و حجیم است سازنده‌های ساختمان آن را به بلوک‎های ساختمانی ترجیح می‌دهند. این استادیار دانشگاه افزود: هر کارخانه‌ای که بخواهد یونولیت تولید کند باید از سازمان بنیاد مسکن و مرکز تحقیقات مسکن مجوز اخذ کند که برای دادن مجوز آزمایش‎های سازه‎ای روی یونولیت‎ها انجام می‌گیرد که این آزمایش‎ها باید دو چیز را نشان دهد، اول اینکه در حین آتش‌سوزی گاز خطرناک تولید نکند و دوم اینکه یونولیت‌ها در حین آتش‌‍سوزی ذوب نشوند که متأسفانه بعضی از یونولیت‌‎های موجود در بازار به علت غیراستاندارد بودن از نظر پایداری در برابر حریق بسیار ضعف هستند.

وی در ادامه گفت: سرعت پیشروی حریق در بلوک‌های پلی‌استایرین بسیار زیاد است و با توجه به این که ماده جامدی که به‌عنوان مصالح استفاده می‌شود، باید شکلی در برابر حرارت داشته باشد، اما پلی‌استایرین در برابر حرارت سریع به شکل سیال درمی‌‎آید که این بیشتر در یونولیت‌های غیراستاندارد مشاهده شده است. وی بیان کرد: استفاده از یونولیت بستگی به نوع طراحی انجام شده می‌تواند در کلیه ساختمان‌های تجاری، اداری، مسکونی و غیره باشد، ولی استفاده رایج در ساختمان‌هایی است که در ساخت آنها از تیرچه بلوک استفاده شده است. وی میزان استفاده از گچ بر روی یونولیت را در جلوگیری از سوختن یونولیت مؤثر دانست و گفت: هرچه گچ ضخیم‌تر باشد یونولیت مقاومت بیشتری در برابر آتش‌سوزی دارد.

 ماهنامه پنجره ایرانیان – شماره63-