پنجره ایرانیان:سال‌های 1389 تا 1391 بیشترین طول دوره انتظار برای مسکن‌دار شدن خانوارهای ایرانی بود به طوری‌که در سال 1389، هر خانوار ایرانی با ذخیره یک‌سوم درآمد خود برای خانه‌دار شدن باید 35 سال انتظار بکشد و این میزان در سال 90 با افزایش درآمد به 33 سال و در سال 1391 با افزایش قیمت مسکن به 36 سال رسید.
بنابراین گزارش، خانوارهای ایرانی بر‌اساس آمار عملکردی وزارت راه و شهرسازی در سال 1391 اگر تمام درآمد سالانه خود را ذخیره کنند ظرف 12 سال خانه‌دار خواهند شد و با ذخیره یک‌سوم حقوق خود باید برای خانه‌دار شدن 36 سال انتظار بکشند.
شاخص دسترسی به مسکن شهری برای یک واحد نمونه 100 متر مربعی (ذخیره تمام حقوق سالانه خانوار) در سال 1376 پنج سال بوده است که این شاخص در سال 1383 نیز پنج سال و در سال 76 به شش رسیده است.
این شاخص که بر اساس درآمد خانوار و قیمت مسکن طی هر سال بنابر گزارش‌های هزینه-درآمد مرکز آمار ایران و گزارش‌های آماری دفتر برنامه‌ریزی، تجهیز منابع و اقتصاد مسکن تهیه شده است نشان می‌دهد که شاخص دسترسی (ذخیره تمام حقوق سالانه خانوار) در سال 1371 شش بوده است که این رقم در سال 1376 به عدد پنج می‌رسد.
به عبارت دیگر در سال 1371 هر خانوار ایرانی با محاسبه قیمت یک واحد نمونه 100 متر مربعی به ارزش 21700 هزار ریال و درآمد 3541 هزار ریال طول دوره انتظار(ذخیره یک سوم درآمد سالانه خانوار) 18 سال بوده است که در سال 1376 با افزایش درآمد به 12116 هزار ریال و قیمت مسکن 59700 هزار ریال طول دوره انتظار به 15 سال رسیده است.
همچنین در سال 1384 هر خانوار ایرانی با محاسبه محاسبه قیمت یک واحد نمونه 100 متر مربعی شامل 53.679 هزار ریال و درآمد 303.300 هزار ریال طول دوره انتظار (ذخیره یک سوم درآمد سالانه خانوار) 17 سال بوده است که در سال 1391 با افزایش درآمد با برآورد 158.967 هزار ریال و قیمت مسکن 1.920.000 هزار ریال طول دوره انتظار به 36 سال رسیده است.
بنابر این گزارش در سال 1388 دوره انتظار هر خانوار ایرانی با محاسبه قیمت هر واحد مسکونی شامل 732.500هزار ریال و درآمد 93.603 هزار ریال 17 سال بوده است که در سال 1391 با افزایش درآمد با برآورد 158.967 هزار ریال و قیمت یک واحد مسکن 1.920.000 هزار ریال طول دوره انتظار به 36 سال رسیده است.بر‌اساس آمار عملکردی سال 1392 وزارت راه وشهرسازی، کمترین دوره انتظار برای مسکن دار شدن در 20 سال اخیر از سال 1371 تا 1391 مربوط به سال 1379 بوده است که به 12 سال رسیده است. در این سال شاخص دسترسی به مسکن به عدد چهار رسیده است.
«شاخص دسترسی به مسکن» از نسبت متوسط قیمت مسکن به متوسط درآمد سالانه خانوار به دست می‌آید. توضیح اینکه اگر یک خانوار در شرایطی تمام درآمد خود را به طور کامل پس انداز کند در سال 1391 می تواند ظرف 12 سال خانه‌دار شود اما در یک شرایط طبیعی (با توجه به مخارجی که دارد) اگر یک‌سوم درآمد خود را ذخیره کند برای خرید یک خانه باید 36 سال انتظار بکشد که عدد 36 به «طول دوره انتظار» تعبیر می‌شود.
