به گزارش دنیای اقتصاد، در روزهای اخیر نوسانات بهای نفت، به نسبت گذشته شدت کمتری پیدا کرده که در پی آن، شاهد کندتر شدن روند ریزشی بهای بازارهای وابسته به نفت و در راس آنها بازار محصولات پتروشیمی هستیم.

از اواسط سال گذشته میلادی بازار محصولات پلیمری با بروز عواملی چند از جمله رشد میزان ذخایر انبارهای تحت نظارت بورس لندن و نیز افت و خیزهای بهای نفت و همچنین تغییر در میزان تقاضا در اقصی‌نقاط جهان مخصوصا چین به‌عنوان بزرگ‌ترین‌ مصرف‌کننده اکثر  محصولات بازارهای مهم؛ در مسیری نزولی قرار گرفت که در نهایت این روند در برخی بازه‌های زمانی کوتاه مدت تحت تاثیر رخدادهای ژئوپلیتیک یا اقتصادی از جمله تصمیم‌گیری‌های مهمی همچون تصمیم اوپک در آخرین جلسه خود مبنی بر عدم افزایش میزان تولید نفت، تشدید شده و گاهی نیز در مسیری شیب‌دار و پیوسته به سمت پایین حرکت کرده است.

به گزارش چم اوربیس (ChemOrbis)؛ بر‌اساس آمارها، این روند نزولی که تقریبا از ماه جولای سال 2014 میلادی آغاز شده و به‌تدریج اوج گرفت، با شیب نسبتا تندی در حرکت بوده که البته این سرعت ریزش به اندازه میزان شیب افت بهای نفت، زاویه‌دار نبوده است.

با آغاز سال جاری میلادی این نوسانات همچنان ادامه یافت و در نهایت در روزهای اخیر از میزان شدت ریزش قیمت‌ محصولات پتروشیمی کاسته شد. در حال حاضر برخی از تحلیلگران بر این باورند که بعد از یک دوره کاهشی نسبتا طولانی و نگران‌کننده، بهای محصولات پلیمری تا حدودی به ثبات رسیده که این موضوع می‌تواند چشم‌انداز مثبت و روشنی را برای این محصولات ترسیم کند.

سالی که گذشت مملو از اخبار و رخدادهای گوناگون بود که بازارهای جهانی و داخلی را با افت و خیزهای زیادی روبه‌رو‌ ساخت. در این میان با بررسی میزان واردات محصولات پلیمری در سال 2014 میلادی در‌می‌یابیم که این میزان برای چین و ترکیه به نسبت سال 2013 میلادی با رشد همراه بوده است.

بر اساس گزارش پلاتس؛ آخرین آمار ارائه شده برای ماه دسامبر سال 2014، حاکی از شکسته شدن رکورد واردات پلیمر چین به نسبت سال 2013 میلادی است، این رقم برای چین با رشدی در حدود 40 هزار تن به نسبت سال قبل همراه بوده، در حالی‌که واردات کلی ترکیه، تنها 2 درصد بیشتر از رکورد ثبت شده برای سال 2013 میلادی بوده است، هرچند این ارقام از تفاوت‌های بالا حکایت ندارند، اما از حرکت ممتد و نسبتا خوب بازار محصولات پتروشیمی خبر می‌دهند.

هر دو کشور با وجود این واقعیت که قیمت نفت خام از نیمه دوم سال 2014 میلادی در مسیری نزولی قرار گرفت و در نهایت بهای محصولات پلیمری را به‌طور پیوسته در محدوده‌های پایین قیمتی وادار به نوسان کرد، موفق شدند میزان حجم کلی واردات خود را نزدیک سطح بالای وارداتشان در سال 2013 نگه دارند.

به‌طور کلی چین، بزرگ‌ترین وارد‌کننده محصولات پلیمری در جهان، همچون سال 2013 میلادی، تلاش خود را برای اضافه کردن ظرفیت‌های جدید تولید پلی‌پروپیلن (PP) و پلی‌اتیلن (PE) در سال 2014 نیز ادامه داد که منجر به کند‌تر شدن سرعت رشد این محصولات شد. گفتنی است براساس آمارها؛ میزان رشد واردات پلی پروپیلن برای دو کشور مزبور به‌صورت سالانه تنها 2 درصد در سال 2014 بوده؛ در حالی که میزان کوتاه‌مدت واردات کوپلیمر در بازه مذکور عمدتا بدون تغییر بوده است. همچنین واردات پلی‌اتیلن سبک خطی (LLDPE) نیز 4 تا 5 درصد در سال افزایش داشته، در حالی که میزان واردات پلی‌اتیلن سنگین (HDPE) حدود 2 الی 3 درصد کاهش ثبت کرده است. از سوی دیگر، میزان واردات پلی‌اتیلن سبک (LDPE) رشد سالانه نسبتا بالایی در حدود 19 درصد داشته است.