پنجره ایرانیان: یک کارشناس اقتصادی با اشاره به پیشنهاد وزیر راه و شهرسازی مبنی بر ایجاد رژیم معین و مشخص پس‌انداز خرید مسکن گفت: بازپرداخت تسهیلات اثرگذار خرید واحد مسکونی باید بالای ۲۰ سال باشد که نظام بانکی ما قادر به تحمل این زمان نیست.
سیدبهاءالدین حسینی هاشمی در گفتگو با پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی در پاسخ به پرسشی در خصوص تدوین رژیم جامع پس‌انداز خرید مسکن که وزیر راه و شهرسازی آن را پیشنهاد داده بود اظهار کرد: این پیشنهاد، ایده خوبی است که بتوان در کشور یک رژیم جامع پس‌انداز خرید مسکن که منتهی به پرداخت تسهیلات و وام‌های رهنی بلندمدت شود، به راه انداخت.
وی با تأکید بر ناکارآمد بودن بودن نظام بانکی کشور در پرداخت این نوع تسهیلات گفت: از آنجایی که بازپرداخت تسهیلات خرید مسکن باید بالای ۲۰ سال باشد تا خریدار واحد مسکونی بتواند با استفاده از درآمدهای بعدی خود، اقساط آن را بپردازد، بنابراین بانک‌های ما این ریسک طولانی را نمی‌پذیرند.
این کارشناس اقتصادی تسهیلات اثرگذار خرید مسکن را وام‌هایی که پوشش ۸۰ درصدی ارزش ملک را در بر داشته باشند، عنوان و خاطرنشان کرد: در یک نظام بانکی با ساختار سالم، پرداخت این نوع تسهیلات ریسکی ندارد چون با توجه به ارزش ذاتی ملک، در رهن بانک بودن واحد مسکونی می‌تواند ضمانت بازپرداخت اقساط باشد اما در ساختار بیمار بانکی ایران که همه نهادهای مالی به دنبال بازگشت سریع سود سرمایه‌های خود هستند، تحمل این مدت زمانی امکان‌پذیر نیست. مدیرعامل اسبق بانک صادرات
حسینی که در سال‌های گذشته مدیرعامل بانک‌های سرمایه و صادرات نیز بود سایر مشکلات نظام بانکی ایران را مسائلی همچون کمبود سرمایه در گردش، معوقات بانکی بالا، طلب‌های گسترده از دولت و شرکت‌های دولتی، غیر شفاف بودن ساختار سرمایه‌ای ذکر کرد و افزود: ریسک‌پذیری‌های مختلف حاکم بر نظام سرمایه کشور از قبیل ریسک نرخ ارز، ریسک نرخ بهره دستوری و ریسک مسائل سیاسی داخلی و بین‌المللی اجازه سرمایه‌گذاری بانک‌ها در پرداخت تسهیلات بلندمدت به خصوص تسهیلات خرید مسکن را نمی‌هد.
وی وجود بازارهای غیر رسمی رقیب در کنار بازار رهنی مانند بازارهای سوداگرانه معاملات مسکن لوکس، ارز و سکه و طلا که معمولا پاسخگوی سود فراوان در دوره‌های زمانی کوتاه‌مدت است را دیگر عامل ناتوانی بانک‌ها در سرمایه‌گذاری در بازار رهنی دانست و ادامه داد: عدم دسترسی بانک‌های ایران به نظام بین‌المللی بانکی و منابع تسهیلاتی ارزان‌قیمت خارجی که نرخ‌های بهره پایینی در قبال وام‌های سنگین دریافت می‌کنند، از دیگر معضلاتی هستند که سبب می‌شوند تا بانک‌ها در ایران تمایلی به پرداخت وام‌های اثرگذار خرید مسکن با بازپرداخت طولانی‌مدت نداشته باشند.
به گفته فعال شبکه بانکی، این شبکه عملا توانایی سرمایه‌گذاری در بازار رهنی و پرداخت تسهیلات بلندمدت خرید مسکن با استفاده از پس‌اندازهای خرد و سرمایه‌گذاری‌های کوچک و کوتاه‌مدت مردم را ندارد.
