به گزارش ایسنا، سید محسن طباطبایی مزدآبادی، دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با بیان مطلب بالا گفت: یکی از مهمترین ضعف هایی که در مسئله مدیریت بحران زلزله تهران وجود دارد عدم بازسازی و نوسازی جامع بافت‌های فرسوده است.

وی با تاکید بر ضرورت هوشیاری مردم و مسئولان در خصوص خطر زلزله در تهران گفت: شاید عده‌ای معتقد باشند که نمی توان پیش بینی قطعی در خصوص وقوع زلزله در تهران داشت و نباید بی جهت مردم را نیز نگران کرد اما شواهد و قرائن نشان می دهد شهر تهران آمادگی کافی برای مواجه با بحران زلزله را ندارد.

نایب رئیس هیئت مدیره انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با اشاره به اینکه تهران از منظر تکتونیکی جزو ناحیه‌های زلزله خیز به حساب می‌آید و گسل‌های فعالی همچون البرز مرکزی در زیر آن فعال است، ادامه داد: البته تجارب شهرهای پشرو همچون توکیو نشان داده است می توان تا حدود زیادی مخاطره زلزله را مهار کرد و امروز در پایتخت نیز تاکید بر آموزش‌های پدافند غیرعامل، مدیریت بحران، تسریع بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده می تواند کلانشهر تهران را در برابر وقوع زلزله تا حد مطلوبی مقاوم کند.

این کارشناس توضیح داد: طبق تعریف رسمی طرح جامع تهران در سال 1385 حدود 17 هزار هکتار بافت فرسوده از نوع پایدار و ناپایداردر کلانشهر تهران هست که بیش از 3700هکتار از آن به دلیل دارا بودن هر سه شرط فرسودگی یعنی ناپایداری، نفوذناپذیری و ریزدانگی به عنوان بافت فرسوده نیازمند مداخله اساسی است.

‌دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با تاکید بر اینکه در سطح کل کشور نیز بیش از 130 هزار بافت شهری فرسوده و ناپایدار وجود دارد که در طول 10 سال گذشته حدود 13درصد آن نوسازی شده است، گفت: 10 تا 15 درصد وسعت شهری کشور را بافت فرسوده شامل می شود.

طباطبایی با تاکید بر اینکه در این میان یکی از چالش های اصلی در فرایند نوسازی بافت های فرسوده عدم مشارکت شهروندان و بخش خصوصی در طرح های اجرایی است که باید مورد ارزیابی و آسیب شناسی قرار گرفته و مطابق با آن راه حل ارائه شود، خاطرنشان کرد: چندی پیش رئیس جمهور بر ضرورت بهره گیری از ظرفیت بخش خصوصی برای نوسازی گسترده بافت فرسوده تاکید داشت که در صورت ایجاد بسترهای حقوقی می تواند یک گام اساسی برای احیای بافت فرسوده و رفع خطر زلزله در اغلب شهرهای کشور به ویژه تهران به حساب آید.

وی گفت: در این طرح با مشارکت‌های مردمی بخش عمده ای از بافت های فرسوده تخریب می شود و شهرک های مسکونی جدید ایجاد می گردد اما اکنون مساله تملک اراضی و همچنین عدم سودآوری ورود به این پروژه ها برای انبوه سازان به عنوان دو مانع اصلی مطرح است که باید دولت و مجلس برای رفع آن چاره ای بیندیشند.