این نمایشگاه سال‏‌های قبل در قالب نمایشگاه صنعت ساختمان بیگ فایو (big5) برپا می‌‏شد و امسال برای اولین بار بود که به‌‏صورت مستقل در سالن زعبیل برگزار شده بود. در آن نمایشگاه‏‌ها، به‏‌دلیل گستردگی و حضور انبوهی از شرکت‏‌های ساختمانی و نیز کم تعداد بودن مجموعه‏‌های مرتبط با در، پنجره و نما، پیدا کردن و متمرکز شدن روی محصولات مورد نظر بسیار دشوار بود. اما امسال شرکت‌‏های مرتبط بسیاری از کشورهای آمریکایی، آسیایی و اروپایی گرد هم جمع شده و نمایشگاه بسیار کامل مفیدی را شکل داده بودند.

برای مشاهده فایل پی دی اف کلیک کنید.

قبل از ارائه گزارشی کوتاه از این نمایشگاه، شاید بهتر باشد اشاره‏ای داشته باشیم به وضعیت کنونی دبی، شهر رویاهای بزرگ.

دبی برای من همواره یادآور خاطرات شیرین حتی از دوره کودکی بوده است. روزگاری تصور من از دبی را تصویر پارک‏‌های آبی و تفریحی مدرن، لوکس‏ترین خودروهایی که عکس‏‌های آن را فقط می‏‌توانستیم در مجله‌‏های ماشین ببینیم، حتی خوارکی‏‌های متنوع و لذیذ و البته نایاب در ایران شکل می‏‌داد. بعدها اما این تصویرها بزرگ و بزرگ‏‌ترشدند ،دبی برای من شهر برج‌‏های سر به فلک کشیده شد، شهری که رویاهای بزرگ شیخ محمد را به واقعیت تبدیل می‏‌کرد. دبی برای من سرزمین تحقق رویاهای دست نیافتنی بود، مانند احداث جزیره‌‏های نخلی یا هتل آتلانتیس، که در میان بهت و حیرت جهانیان، مدیریت دبی آن‌ها را به منصه ظهور رساند. مدیریت دبی بارها و بارها نشان داده است که با چینش درست مدیران و سرمایه‏‌گذاری صحیح و منطقی بر کارشناسان خارجی هیچ غیرممکنی وجود ندارد.

اما پس از رونمایی از برج خلیفه و نیز جزایر مصنوعی، شیخ محمد دیگر حدی در رویاپردازی‌‏های خود قائل نبود و همین به چشم اسفندیار این شهر رویایی تبدیل شد. دبی‏‌ای که من این بار دیدم، شهری که رویای اکسپو 2020 را در سر می‏‌پروراند، بیشتر شبیه شهر ارواح شده بود و از شهری پویا و سرزنده و از نیویورکِ خاورمیانه فرسنگ‏‌ها فاصله داشت. خیابان‏‌های خاک گرفته و مراکز خرید خلوت و برج‏‌های خالی از سکنه، چهره شهر رویاهای دیروز را به شهری مرده تبدیل کرده بود. برج‏‌های سر به آسمان ساییده، دیگر رمق دوره شکوه دبی را نداشتند، دیگر از ترافیک‏‌های سنگین خیابان‏‌های دبی خبری نبود، دیگر کرور کرور مسافر و توریستِ مبهوت از این همه پیشرفت به چشم نمی‏‌خوردند.

دلیل این سیر قهقهرایی را باید در اتخاذ سیاست‏‌های غلط و بلندپروازی‏‌های کوته‌‏فکرانه مردی جستجو کرد که مدتی است رویاهای خود را تغییر داده است. مردی که به جای ممکن ساختن غیرممکن‌‏ها امروز هوس سهیم شدن در تحولات سیاسی خاورمیانه و پنجه در پنجه شیر افکندن و پیچیدن به پر و پای ایران را در سر می‏‌پروراند. همین عامل امارات را از کشوری پویا به مشارکت‌‏کننده‏ای بدحال تبدیل کرده است.

وخامت اوضاع در سوریه و یمن، تاثیرات بسیار نامطلوبی بر اقتصاد دبی گذاشته است. همچنین تصویب قوانین ضد ایرانی و اتخاذ سیاست‏‌های ایران‌‏ستیزانه، سبب شده سرمایه‌‏های انبوه هموطنانمان به ترکیه سرازیر شوند. همگی این عوامل تکرار واقعه سال 2005 را، یعنی ترکیدن حباب مسکن و مستغلات در دبی، نزدیک ساخته است. البته این بار سخن از حباب نخواهد بود، بلکه با ورشکستگی اقتصادی روبه‌‏رو خواهیم بود. امروز، بسیاری از پروژه‌‏های بلندپروازانه شیخ محمد دیگر سرمایه‌‏گذار ندارد، هزینه نگهداری بناها در دبی رشد چشمگیری داشته و مجموعه های خالی از سکنه مانند دبی مارینا نیز مزید بر علت شده‌‏اند.

به‏‌هرحال در چنین شرایط بی‏رمق و رخوت‏‌آلودی، برگزاری این نمایشگاه همچون وزیدن خرده‌‏نسیمی، حال و هوای دبی را اندکی تغییر داده بود. وقتی به نمایشگاه رسیدیم، خستگی ما نیز تا حدی از تنمان به در شد. مشاهده مجوعه‏‌های پرآوازه و بزرگ در کنار یکدیگر روحیه و شادابی را به جان و روحمان بازگرداند. حضور شرکت‏‌های مطرح در سیستم‌‏های در، پنجره و نما در این نمایشگاه قابل توجه بود. همه این مجموعه‌‏ها جدیدترین محصولات خود در معرض نمایش قرار داده بودند.

سالن زعبیل، یکی از سالن‏‌هایی است که در انتهای مرکز تجارت جهانی دبی جای دارد. با ورود به این سالن، اندک اندک حال و هوای در، پنجره و نما خود را نشان می‌‏داد. نخستین شرکت‏‌هایی که به چشم می‌‏آمدند، غالبا اروپایی بودند، مجموعه‏‌های مانند آلومیل گوتمن، رینرز، دکونیک و آلوک بیشتر خودنمایی می‏‌کردند. البته طبق معمول شرکت آلمانی شوکو جایگاه ویژه‏ای در نمایشگاه به خود اختصاص داده بود. شرکت‏‌هایی همچون رنسون بلژیک نیز محصولات جدید و جذاب خود را در بخش تهویه و انواع دریچه‏‌های هوا و کرکره‌‏های برقی به نمایش گذاشته بودند. چندین غرفه نیز به شرکت‏‌های چینی و هندی اختصاص یافته بود که مانند همیشه شاهد استقبال چندانی نبودند. اما در خصوص شرکت‌‏های اماراتی مسئله اندکی تفاوت داشت و شرکت‌‏هایی مانند گلف اکستروژن و الجابر با محصولات جدید و سیستم‌‏های نمای جدید، خودی نشان می‏‌دادند.

آنچه در این نمایشگاه اهمیت بیشتری داشت، ارائه محصولات ضدحریق در زمینه‏ نما و کامپوزیت بود. از آنجا که در سال‏‌های اخیر آتش‌‏سوزی‏‌های متعددی در دبی روی داده، شرکت‏‌های مرتبط با این حوزه هدف‏‌گذاری‏‌های خاصی به عمل آورده بودند. به نمایش گذاشتن انواع کامپوزیت‌‏های ضدحریق، انواع نماهای استیل ضدحریق، انواع استپ‏‌ها و لاستیک‌‏های ضدحریق از جمله این محصولات بود.

همچنین، در بخش نما سیستم‌‏های یونی‏تایز، سرامیک خشک و کوتا علاقه‏‌مندان بسیاری را جذب خود کرده بودند. در این زمینه، به‏‌ویژه در زمینه یونی‏تایز، شرکت‏‌هایی در این نمایشگاه حضور داشتند که امکانات جدیدی را در مرحله نصب نما پیش‏بینی کرده بودند؛ از جمله این موارد می‏‌توان به امکان تعمیر نما، امکان رسیدن سریع به شیشه و فریم لنگه‌‏های مخفی اشاره کرد. نکته جالب توجه دیگر، برنامه‌‏هایی بود که در حاشیه این نمایشگاه و در قالب سمینارهای تخصصی تکنولوژی در صنعت در و پنجره و کارگاه‏‌های آموزشی برگزار می‌‏شد. ضمن اینکه این کارگاه‌‏های به شرکت‌‏کنندگان خود گواهینامه‏‌های معتبر نیز اعطا می‏‌کردند. این برنامه‌‏ها نیز طرفداران بسیاری را پیدا کرده بود.

این نمایشگاه در 30 شهریور به کار خود پایان داد و این در حالی بود که رضایت غالب بازدیدکنندگان خود را فراهم آورده بود.

نشریه پنجره ایرانیان-سال دهم-شماره109-آبان 95