پنجره ایرانیان: دستاوردی جدید در عرصه انرژی خورشیدی، میزان ذخیره انرژی در نیروگاه‌ها را افزایش خواهد داد.
یکی از مهم‌ترین چالش‌ها برای به‌کارگیری نور خورشید در نیروگاه‌های مقیاس بالا، استفاده انرژی بعد از غروب خورشید است. موسسه SunShot همواره بر روی سیستم‌های ذخیره انرژی کار می‌کند و نمونه‌های جدیدی را ابداع یا نمونه‌های قدیمی را بهبود می‌بخشد. یکی از پروژه‌هایی که تحت حمایت مالی این موسسه در زمینه ذخیره انرژی خورشیدی در نیروگاه‌های خورشیدی متمرکز بود به دست‌آورد‌های جدیدی رسیده است.
به گزارش انرژی‌هاب، محققان در آزمایشگاه ملی انرژیهای تجدید پذیر بر روی یک دریافت‌کننده ذرات ریزان تحقیق می‌کنند. معمولا دریافت‌کننده‌ها از مایعی مانند نمک مذاب برای انتقال حرارت گرمای جمع‌آوری‌شده استفاده می‌کنند. این پروژه به‌جای نمونه‌های قبلی از پروپاتی که به روش آبشاری انرژی را جمع می‌کند استفاده کردند. پروپانت از اکسید آهن و سیلیکا ساخته می‌شود که ماده‌ای مانند ماسه است. تاکنون این ماده در نیروگاه‌های خورشیدی استفاده‌نشده بود ولی به نظر ماده‌ای با پتانسیل بالا می‌رسد.
بر اساس تجربه، ذخیره‌کننده‌های انرژی تجاری که از نمک مایع استفاده می‌کنند نمی‌توانند دمای تا ۵۰۰ یا ۶۰۰ درجه سیلیسیوس را تحمل کنند. درحالی‌که پروپانت می‌تواند تا دمای برابر ۱۲۰۰ درجه سیلیسیوس و حتی بیشتر را ذخیره کند. محققین آزمایشگاه ملی در آمریکا هدف را ۷۰۰ درجه سیلیسیوس قرار داده بودند که با تعجب به رکوردی برابر ۸۴۰ درجه رسیدند.
این دمای بالا به بازدهی بالاتر منجر می‌شود که با مقدار انرژی دریافتی مشابه از خورشید می‌توانند مدت‌زمان بیشتری بعد از غروب خورشید انرژی تولید کنند. این پروژه به‌اندازه‌ای موفقیت‌آمیز بوده است که موسسه سان‌شات حمایت مالی را افزایش داده و هدف را برای مای بالاتر و بازدهی بیشتر تعریف کرده است.
