به گزارش ایسنا، حامد مظاهریان در ششمین کنفرانس بین‌المللی توسعه پایدار و عمران شهری بابیان اینکه ایران نسبت به میانگین جهانی ازنظر میزان مصرف انرژی در وضعیت خطرناکی قرار دارد اظهار کرد: استفاده بشر از سوخت‌های فسیلی اکنون از هر زمان دیگری بیشتر شده است و اگر با همین رشد ادامه دهیم تا سال ۲۰۳۰، ۱۵.۳ میلیارد تن نفت خام برای تأمین تولید انرژی در جهان نیاز داریم.

وی افزود: این روش مصرف علاوه بر در معرض خطر قرار دادن حرکت توسعه بشر، زمین و محیط‌زیست را نیز به خطر خواهد انداخت. در همین رابطه تعهدات گوناگون جهانی برای جلوگیری از این واقعه انجام‌شده است که در تازه‌ترین آن ایران به قرارداد تغییرات آب و هوایی پاریس پیوسته است که طبق آن متعهد شده‌ایم ۱۴ درصد از تولید گاز کربن دی‌اکسید خود را کاهش دهیم.

معاون وزیر مسکن، راه و شهرسازی با اشاره به ۱۰ برابر شدن مصرف انرژی در ایران ادامه داد: از سال ۱۳۵۶ تاکنون ظرف ۴۰ سال از تولید ۷۰۰۰ مگاوات برق به ۷۶ هزار مگاوات رسیده‌ایم. این افزایش علاوه بر تأثیرپذیری از دو برابر شدن جمعیت حاصل افزایش تولید و مصرف نیز بوده است. درواقع میزان مصرف انرژی در کشور نسبت به بهره‌وری از آن پایین است.

مظاهریان در همین رابطه افزود: شاخص شدت مصرف انرژی که بیان‌کننده میزان انرژی استفاده‌شده برای تولید مقدار مشخصی از کالا نشان می‌دهد که در این زمینه وضعیت خوبی نداریم. تولید ناخالص ملی ترکیه ۲.۵ برابر ایران است اما نصف مصرف انرژی ما را دارد؛ یعنی ما برای تولید یک واحد کالا پنج برابر ترکیه انرژی مصرف می‌کنیم. این رقم نسبت به ژاپن ۹ برابر و نسبت به عربستان سه برابر و نسبت به میانگین جهانی چهار برابر است.

وی در رابطه با تعهدات دولت در کاهش مصرف انرژی خاطرنشان کرد: در بخش ساختمانی ۲۳ میلیون خانه که میزان مصرف انرژی در آن‌ها ۸۵ درصد بیش از میانگین جهانی است موردتوجه قرار می‌گیرد. در کارخانه‌ها نیز بهره‌وری پایین است اما با توجه به کمتر بودن تعداد کارخانه‌ها، برنامه‌ریزی و کنترل برای این قسمت آسان‌تر است؛ اما در بخش مسکن به دلیل سروکار داشتن با ۲۳ میلیون خانوار دشواری‌های مخصوص به خودش را دارد و برای کاهش مصرف در این زمینه چالش بزرگی داریم.

معاون وزیر مسکن، راه و شهرسازی بابیان اینکه برای انجام این کار در مرحله اول نیاز به قانون داریم، ادامه داد: قانون اصلاح مصرف انرژی در همین زمینه تبیین و تصویب‌شده است و در ماده ۱۸ این قانون وظیفه دولت طبقه‌بندی ساختمان‌ها ازنظر میزان مصرف انرژی است. طبق این طرح باید ساختمان‌ها طبقه‌بندی شوند و به ساختمان‌هایی که دارای مصرف زیاد هستند جریمه تعلق بگیرد. طبق طبقه‌بندی دولت، ساختمان‌ها به دو گروه دولتی و خصوصی تقسیم می‌شوند. دولت برای اولین مرحله ساختمان‌های تحت پوشش خودش را ملزم کرده تا ظرف پنج سال برچسب انرژی دریافت کنند و میزان مصرف انرژی آن‌ها باید در رده G و E قرار بگیرد.

مظاهریان با اشاره به اینکه این ساختمان‌ها تا دو سال موظف به برنامه‌ریزی و تا پنج سال موظف به اجرای این برنامه هستند، افزود: درصورتی‌که این اتفاق نیفتد و مصرف انرژی ساختمان‌ها بیش از استاندارد تعیین‌شده باشد باید دو برابر قیمت برق مصرفی را بپردازند.

وی در رابطه با ساختمان‌های خصوصی گفت: برای ساختمان‌های خصوصی راهکار اجرایی در نظر گرفته‌شده تا بدون متحمل کردن هزینه هنگفت به مالک ساختمان این قانون اجرایی شود. در بخش خصوصی نیز دو گروه ساختمان در حال ساخت و نوساز و دیگری ساختمان‌های از پیش‌ساخته شده قرار دارند. در ساختمان‌های نوساز باید مبحث ۱۹ کاملا اجرایی شود که در این صورت این ساختمان‌ها در رده انرژی E قرار خواهند گرفت که شامل دوجداره کردن پنجره‌ها، سقف عایق حرارتی و بهینه‌سازی موتورخانه است. همچنین مشتری جدید ملک هنگام خرید خود را ملزم به خرید خانه‌ای می‌کند که وضعیت انرژی آن در حد مطلوب باشد.

مظاهریان با اشاره به روند رو به افزایش شهرنشینی در دنیا گفت: جهان مرز ۵۰ درصدی شهرنشینی را رد کرده است و در اجلاسی که دو ماه پیش در اکوادور برگزار شد رقم دقیق آن ۵۴ درصد اعلام شد. همچنین برای اولین بار زندگی در شهرها ارزش شمرده شد. در ایران میزان شهرنشینی ۷۲ درصد است که نباید از این موضوع بترسیم زیرا این روند جهانی است و ایران جلوتر از این روند در حال حرکت است. آنچه در این مورد نگران‌کننده است به خاطر تمرکز بیش‌ازحد در شهرها، ‌ نا عدالتی و ناپایداری است که از مشکلات آینده بشر هستند.