$10.00
$8.00
تسهیلاتی که مانع تعطیلی واحدهای تولیدی نشد!
پنجره‌ایرانیان؛ باوجوداینکه مهم‌ترین مشکل واحدهای صنعتی راکد کمبود نقدینگی است و بارها هم اعلام شده که کمبود سرمایه در گردش یکی از مهم‌ترین مشکلات واحدهای تولیدی فعال است، آمارهای وزارت صمت نشان می‌دهد که بیشترین تسهیلات بانکی صرف سرمایه در گردش شده است.
به گزارش ایسنا، طبق جدیدترین آمار منتشرشده از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت)، در ۱۱ ماهه سال قبل مجموعا نزدیک به ۲۵۴۳ هزار میلیارد تومان تسهیلات از سوی بانک‌ها و موسسات اعتباری به بخش‌های کشاورزی، صنعت-معدن، مسکن-ساختمان، بازرگانی، خدمات و بخش‌های متفرقه پرداخت‌شده که ۶۶ درصد معادل نزدیک به ۱۶۷۸ هزار میلیارد از این مبلغ صرف تامین سرمایه در گردش در بخش‌های مختلف شده که بیشترین سهم از این تسهیلات را نیز به خود اختصاص داده است.
بخش صنعت-معدن در این مدت ۷۷۶ هزار و ۵۶۰ میلیارد تومان تسهیلات از بانک‌ها و موسسات اعتباری دریافت کرده که ۷۹.۲ درصد معادل ۶۱۴ هزار و ۹۴۰ میلیارد تومان از آن به تامین سرمایه در گردش تخصیص داده شده است.
بخش بازرگانی نیز در ۱۱ ماهه سال قبل ۳۸۹ هزار و ۵۷۰ میلیارد تومان تسهیلات دریافت کرده که حدود ۴۷.۲ درصد از آن صرف تامین سرمایه در گردش شده است.
بخش خدمات، کشاورزی و مسکن نیز در این مدت به ترتیب ۱۰۵۵ هزار میلیارد تومان، ۱۷۶ هزار و ۵۵۰ میلیارد تومان و ۱۴۴ هزار و ۵۵۰ میلیارد تومان تسهیلات دریافت کردند که سهم تامین سرمایه در گردش از آن به ترتیب ۶۷.۷، ۶۹.۴ و ۲۹.۲ درصد، بوده است.
مابقی تسهیلات بانکی در چه بخش‌هایی استفاده می‌شود؟
در این میان سهم "ایجاد"، "توسعه" و "خرید کالای شخصی" از کل تسهیلات بانکی پرداخت‌شده به بخش‌های مختلف به ترتیب ۱۱.۵، ۷.۵ و ۷.۱ درصد است.
همچنین بخش "تعمیر" و "خرید مسکن " که به ترتیب ۲.۲ و ۱.۶ درصد از تسهیلات بانکی را دریافت کرده، کمترین سهم از این تسهیلات را به خود اختصاص داده است.
گفتنی است در سال‌های اخیر بارها اعلام شده که کمبود سرمایه در گردش یکی از مهم‌ترین مشکلات واحدهای تولیدی است.
بر اساس آمار منتشرشده از سوی سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی نیز مهم‌ترین مشکل واحدهای صنعتی راکد کمبود نقدینگی بوده است. به‌طوری‌که ۵۵.۴ درصد از کل واحدهای راکد به دلیل همین مشکل با توقف تولید مواجه شده‌اند.
این وضعیت نشان می‌دهد یا تسهیلات بانکی به‌درستی صرف سرپا نگه‌داشتن واحدهای تولیدی نمی‌شود یا مقدار آن برای حل مشکلات صنایع کافی نیست.
