پنجره‌ایرانیان؛ محققان دانشگاه صنعتی شریف با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور موفق به تهیه و بررسی پوشش‌های خودترمیم‌کننده بر روی آلومینیوم با استفاده از نانومخازن پلیمری شدند.
به گزارش پنجره‌ایرانیان به نقل از روابط عمومی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور (بنیاد ملی علم ایران INSF) یکی از مهمترین راه‌های قطع وابستگی‌های غیرضروری، شناخت مشکلات و موانع و راه‌های تقلیل اثرات سوء آنها است. به همین قیاس، در صنعت و به‌خصوص صنایع کشور ما، برای جلوگیری از هدر رفتن منابع مالی و انسانی که یکی از پیامدهای آن، تقویت هر چه بیشتر بندهای وابستگی است، لازم است تا نقاط ضعف صنعت را به‌خوبی شناخته و در آن راستا، به تقویت هر چه بیشتر توان علمی خود بپردازیم.
خوردگی یکی از موارد معدودی است که اثر خود را نه‌تنها در مراحل طراحی، ساخت و تولید و بهره‌برداری نمایان می‌سازد، بلکه مبالغ عظیمی را نیز در مرحله حفاظت و نگهداری به خود اختصاص می‌دهد. خسارات ناشی از خوردگی در کشورها بین 2 تا 5 درصد تولید ناخالص ملی گزارش شده است، ولی با توجه به اینکه ایران کشوری با اتمسفر خورنده و نیمه‌صنعتی است به‌احتمال‌زیاد، درصد هزینه‌های خوردگی در کشور ما در مقایسه با سایر کشورها بالاست. ضمنا با توجه به اینکه ایران دارای ذخایر نفتی زیاد و صنایع مختلف مرتبط با آن است و با توجه به خورندگی بالای نفت این کشور، پیدا کردن روش‌هایی کارآمد که بتوان از طریق آنها طول عمر و کارایی پوشش‌های صنعتی را بهبود بخشیده و حفاظتی موثرتر از سطوح فلزی در مقابل خوردگی را ایجاد کرد، بسیار ضروری است.
بنابراین با توجه به اهمیت این موضوع صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور محققان دانشگاه صنعتی شریف را موردحمایت قرار دادند تا طرح «تهیه و بررسی پوشش‌های خودترمیم‌کننده بر روی آلومینیوم با استفاده از نانومخازن پلیمری» را به اتمام برسانند. هدف این طرح بررسی امکان کپسوله‌کردن گونه‌های ترمیم‌کننده آلی در داخل حفره نانومخازن پلیمری ویژه و واردکردن مخازن مذکور در پوشش است. به‌طوری‌که در صورت آسیب دیدن پوشش بازدارنده خوردگی به‌صورت تدریجی و کنترل‌شده از داخل نانومخازن آزاد شود، بدین ترتیب حتی در قسمت‌هایی که پوشش اصلی دچار آسیب شده باشد، حفاظت از سطح فلزی در مقابل خوردگی می‌تواند انجام شود.
همچنین در این طرح با واردکردن نانوکپسول‌های پلیمری ویژه حامل بازدارنده‌های خوردگی در پوشش اپوکسی، قابلیت خودترمیم کنندگی در این پوشش‌ها ایجاد شده و امکان محافظت فعال از سطوح فلزی حتی بعد از وارد آمدن آسیب‌هایی چون ترک، خراش و غیره را فراهم آورد. بدین ترتیب می‌توان راندمان و طول عمر مفید حفاظتی را در پوشش به‌مراتب افزایش داد. این پوشش‌ها قابل کاربرد در قسمت‌های مختلفی از صنعت که با مشکل خوردگی روبرو هستند، خصوصا در صنایع نفت و گاز، خودرو و هوافضا هستند.
