این بار اما مجادله علی نیکزاد و آخوندی در موسم انتخابات ریاست جمهوری رنگ و بوی کاملا انتخاباتی گرفته است، به‌طوری‌که در بحبوحه رقابت کاندیداهای ریاست جمهوری، عباس آخوندی به مسکن مهر حمله کرده و گفت مسکن مهر هیچ دستاوردی نداشته است و متقابلا علی نیکزاد که حالا رئیس ستاد انتخابات رئیسی به‌عنوان نامزد اصول‌گرا است گفته هیچ طرحی را به‌اندازه مسکن مهر نزدند و هرچه بیشتر این طرح را زدند، بیشتر در دل جا گرفت.

به گزارش صما، شاید این جمله علی نیکزاد به‌نوعی در ظاهر منطقی باشد، او راست می‌گوید در تمام این چند سال نقد مسکن مهر عملا نقل محافل حوزه صنعت ساختمان بوده است و از بالاترین مقام اجرایی کشور تا وزیر تا مدیران میانی تا کارشناسان و ... همه و همه به این طرح پر چالش هجمه وارد کردند و البته بی‌شک پرچم‌دار واردکردن شدیدترین حملات به طرح مسکن مهر عباس آخوندی بوده چراکه دوره مدیریت او در وزارتخانه راه و شهرسازی مصادف شد با حجم انبوهی از پروژه‌های نیمه‌تمام و هزاران واحد مسکونی مهر که در نوبت دریافت خدمات‌رسانی بودند و مجموعه این مصائب بار روانی و کاری سنگینی را بر دوش عباس آخوندی نهاد.

همین هم شد که او بی‌پروا، رک و بی‌تعارف این طرح را مورد آماج حملات قرار داد، صفاتی که او به مسکن مهر نسبت داد دیگر از حوصله تکرار خارج است چه اینکه آن‌قدر رسانه‌ها به آن‌ها پرداخته‌اند و آن‌قدر این جملات را تکرار کردند که گویی به ملکه ذهن تبدیل شده‌اند. دراین‌بین ذکر این نکته ضروری می‌نماید که در میان صف مدافعان و منتقدان مسکن مهر، طیف میانه‌ای نیز وجود داشت که براین دیدگاه نظر داشت که مسکن مهر مثل فرزندی است که به دنیا آمده است و باید آن را قبول کرد و پذیرفت و با مشکلات عظیمش کنار آمد و به‌جای نقد آن به فکر چاره‌جویی برای به سرانجام رساندن آن باشیم.

اما از این مسائل که بگذریم درباره ادعای علی نیکزاد که می‌گوید هیچ طرحی را به‌اندازه مسکن مهر نزدند باید گفت که مسکن مهر حقیقتا سوژه داغی بوده است که همیشه تنور منتقدان صنعت ساختمان را در این سال‌ها داغ نگه داشته است. درواقع وقتی علی نیکزاد می‌گوید هیچ طرحی را به‌اندازه مسکن مهر نزدند باید در مقام پاسخ به اظهارات او گفت وقتی‌که همگی براین امر متفق‌القول هستند که این حجم از ساخت‌وساز در قالب مسکن مهر بی‌سابقه بوده و این طرح بزرگ‌ترین پروژه عمرانی در طول تاریخ کشور بوده است، چگونه او انتظار دارد که این طرح مورد نقدهای پی‌درپی قرار نگیرد؟

از هر طرف که طرح مسکن مهر را نگاه کنی جای بحث دارد، بحث مکان‌یابی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، پروژه‌های نیمه‌کاره که آب و گازشان حالاها نمی‌رسد، از واحدهایی که نیمه‌کاره‌اند و برای جذب متقاضی التماس می‌کنند، از پیمانکارانی که مدام از گرانی می‌نالند و می‌گویند با این نقدینگی امکان ساخت‌وساز و تکمیل پروژه‌ها را ندارند، از ابعاد فنی این طرح که می‌گویند لازم نبود این‌همه به شرکت‌های ترکیه‌ای بها داده شود و آن‌ها را برای مسکن مهر به میدان بیاورند، از حرف و حدیث‌های دلایلی‌های مسکن مهر، از نقشی که این طرح در افزایش تورم داشته است، از ورود مجلس برای تحقیق و تفحص درباره مسکن مهر، از انتظاراتی که متقاضیان برای دریافت به‌موقع مسکن مهر داشته‌اند و بالاخره از سرنوشت میلیون‌ها خانوار که چشم‌انتظار این طرح هستند، همه و همه جای نقد را برای مسکن مهر باقی می‌گذارد دارد.

درواقع سطح پروژه مسکن مهر به حدی غول‌آسا بوده است که راه برای نقد آن باز است؛ بنابراین این ادعای نیکزاد از این منظر صحیح است. با این احوال باید به علی نیکزاد گفت که باب انتقاد از مسکن مهر همیشه باز است و برخلاف آنچه او تصور می‌کند تازه اول راه است.

اما درباره این بخش از ادعای او که گفته هرچه این طرح را زدند این طرح بیشتر در دل مردم جای گرفت باید گفت که بحث‌های اقتصادی و نیز موضوع خانه‌دار کردن مردم اساسا مباحثی نیستند که بتوان با آن احساسی برخورد کرد. درواقع نه هجمه‌های عباس آخوندی درباره مسکن مهر و نه دفاعیات و غزل‌سرایی‌های نیکزاد و احمدی‌نژاد درباره مسکن مهر، هیچ‌یک نمی‌تواند واقعیت مسکن مهر را عوض کند.

واقعیت مسکن مهر این است که این طرح در مواردی که از جانمایی درستی برخوردار بود قادر شد که رویای خانه‌دار شدن بسیاری از اقشار ضعیف جامعه که خانه‌دار شدن وزندگی در یک واحد لوکس برای آن‌ها آمالی دست‌نیافتنی بود را برآورده کند، اما آن‌سوی ماجرا و آن روی سکه مسکن مهر نیز ساخت هزاران واحد در دل کوه و بیابان است که بسیاری از متقاضیان این طرح را مستاصل کرد؛ بنابراین می‌توان گفت که برخلاف آنچه علی نیکزاد تصورمی کند دلربایی مسکن مهر از متقاضیان به تبلیغات و هجمه‌ها لزوما ارتباطی ندارد و هر جا که این واحدها جانمایی درستی داشته است و به‌صورت صحیح اجرایی شده است توانسته است در دل مردم جای خوبی پیدا کند و در مقابل این امر قطعا واحدهایی که در دل کوه و کمر و بیابان بی‌آب‌وعلف ساخته‌شده‌اند و خدمات‌رسانی به آن‌ها با معضلات پیچیده‌ای در آن‌ها همراه است، دل بسیاری از متقاضیان را شکست.