پنجره‌ایرانیان؛ آغاز سال جدید خورشیدی همواره برای فعالان اقتصادی به‌ویژه در حوزه مسکن با این سوال همراه است که وضعیت بازار چگونه است و ریسک سرمایه‌گذاری چقدر است؟ بازارهای رقیب چه تاثیری بر بازار مسکن خواهند داشت؟ پاسخ به این سوالات می‌تواند تعیین‌کننده سنگینی کفه ترازوی عرضه یا تقاضای مسکن باشد.
در حال حاضر بیش از 27 میلیون واحد مسکونی در کشور وجود دارد و تعداد خانوار نیز حدود 25 میلیون است که این آمار بر روی کاغذ بیانگر بیش از 2 میلیون واحد خالی در کشور است.
در سال 1396 تعداد 652 هزار واحد مسکونی مورد معامله قرار گرفت که در فصل زمستان تورمی بیش از تورم عمومی کشور را تجربه کرد که باعث شد که خریداران مسکن از این بازار پا پس بکشند و نگرانی از رکود تورمی ذهن فعالان اقتصادی مسکن را به خود مشغول کند.
دلیل این کنار کشیدن خریداران از بازار مسکن چه مربوط به طرح سیستم بانکی برای انتشار اوراق سپرده با سود بیست درصد باشد و چه جذابیت بازار ارز و سکه اما حاصل آن چیزی نبوده است جز اینکه در اسفندماه و فروردینی که نیمی از آن گذشته است میزان معاملات مسکن با کاهش معنادارای مواجه بوده است که می‌تواند علائم معنادارای را نیز به خریداران و سرمایه‌گذاران حوزه مسکن منتقل کند.
خریداران مسکن اگر بهره‌برداران باشند که در حقیقت تقاضای موثر بازار محسوب می‌شوند که با توجه به سطح درآمد، پس‌انداز و همچنین تسهیلات بانکی ارائه شده، توان محدودی برای خرید مسکن دارند و با افزایش قیمت مسکن یا از خرید منصرف می‌شوند و یا مانند فصل زمستان سال 96 به خرید خانه‌های قدیمی‌ساز رو می‌آورند همچنان که بیشترین معاملات مربوط به خانه‌هایی با سال ساخت بیش از 5 سال طبق آمارهای منتشر شده بود.
چنانچه خریداران مسکن افرادی باشند که با هدف سرمایه‌گذاری و کسب سود به این بازار ورود پیدا می‌کنند بازهم آمارهای چند سال گذشته موید این مطلب است که ضریب نقدشوندگی بازار مسکن نسبت به دیگر کالاها پایین است پس نمی‌تواند در رقابت با سایر بازارهای رقیب در جذب سرمایه موفق عمل کند.
ازاین‌رو فعالان اقتصادی حوزه مسکن که با توجه به تحرک بازار در ماهای پایانی سال 96 تصمیم به اخذ پروانه و آغاز عملیات ساختمانی گرفتند باید توجه داشته باشند که نسبت به منطقه‌ای که ساخت‌وساز می‌کنند تصمیم به ساخت واحدهایی با متراژ کوچک و متوسط بگیرند که بیشترین تقاضا در ماه‌های گذشته را داشته است.
همچنین اگر سرمایه کافی برای اتمام ساخت را ندارند و به امید استقراض از سیستم بانکی و یا بازار به این عرصه ورود کرده‌اند باید به ریسک سرمایه‌گذاری خود دقت داشته باشند چراکه همان‌گونه که پیش‌تر گفته شد در حال حاضر ضریب نقد شوندگی بازار مسکن پایین است و چنانچه با مشکل مالی مواجه شوند و یا سررسید قرض و وام آنها فرا برسد خیلی نمی‌توانند به فروش سریع و به قیمت واحدهای مسکونی خود امیدوار باشند و احتمالا تنها به افزایش آمار خانه‌های خالی کمک کرده‌اند.
